نهاد دیده بان حقوق
حیوانات
بهترین نهاد مدنی سال
در رشته میراث
طبیعی
برگزیده بنیاد میراث
پاسارگاد
Dideban-e-Hoghough-e-Heivanat
(The
Animal Rights Watchdog),
is the
N.G.O of the year
2015, in
the category of
'Natural
Heritage'
نهاد
غیردولتی دیده بان حقوق حیوانات
جایزه بهترین نهاد مدنی در رشته میراث طبیعی را دریافت می کند به
خاطر:
ـ تلاش های خستگی ناپذیر در امر حمایت از حقوق حیوانات، به عنوان بخش
مهمی از میراث طبیعی ایرانزمین.
ـ طرح مفهوم «حقوق حیوانات» و جا انداختن آن به عنوان موضوعی جدی در
فضای رسانه ای و محیط زیست
ـ تلاش برای بالا بردن فرهنگ و دانش مردمان در ارتباط با حیوانات
ـ آشنا ساختن مردمان و مسئولین به زشتی و کراهت حیوان آزاری و کشتار
حیوانات
ـ نام گزاری روزی به نام «روز مبارزه با خشونت علیه حیوانات» و تشویق
و تقدیر
حامیان حیوانات.
ـ راه اندازی کمپین های متعدد برای نجات حیوانات و جلوگیری از نابودی
آن ها.
*****
عليرغم وضعیت بسیار
دردناک میراث طبیعی و محیط زیست، کم کاری های مسئولین و بی توجهی
بیشتر مردمان که ناشی از نبود دانش حفظ این میراث است، گهگاه و البته
به ندرت، با افراد و یا نهادهایی آشنا می شویم که با کمترین امکانات
و در سخت ترین شرایط برای حفظ میراث طبیعی سرزمین مان تلاش می کنند.
یکی از این نهادها، دیده
بان حقوق حیوانات نام دارد. این نهاد غیر دولتی، که به وسیله ی چند
جوان با فرهنگ و دلسوز میراث طبیعی اداره می شود، با این که حدود پنج
سال بیشتر از تاسیس اش نمی گذرد،
بدون دریافت کمتری کمک های دولتی، اقداماتی را انجام داده که بدون هیچ
غلوی بیش از کوشش های سه چهار دهه ای سازمان های عریض و طویل دولتی
در ارتباط با میراث فرهنگی یا محیط زیست می باشد.
گزارش ها و تصاویر و
ویدئو هایی که از وضعیت حیوانات در ایران تهیه می شود نشان می دهد
که سال هاست حیوانات در ایران زندگی اندوهناکی دارند. از حیوانات
خانگی گرفته تا حیوانات محیط وحش، از پرنده گرفته تا ماهی و تا
حیوانات کم نظیر، همه به نوعی گرفتار رنج و بیداد آدمیانی هستند که
نادانسته یا سودجویانه به شکنجه و کشتار آن ها مشغولند. و این در
سرزمینی است که هزاران سال پیش توجه و حفظ گیاه و حیوان در فرهنگ و
مذهب و مرام مردمان شان بود.
نهاد دیده بان حقوق
حیوانات، نهادی است که نه تنها وارث به حق چنان فرهنگ خردمداری است
بلکه همراه و همگام با جهان پیشرفته امروز به حقوق حیوان و گیاه
همانند حقوق انسان بها می دهد.
نگاهی به بخشی از فعالیت هایی که این نهاد در چند سال گذشته، و به
ويژه در سال گذشته انجام داده، نشان می دهد که این نهاد شایسته همه
گونه سپاس و تقدیری است.
بنیاد میراث پاسارگاد
www.savepasargad.com
برای دیدن بخش ويژه دیده بان حقوق حیوانات
|
گردآفرید
بهترین شخصیت
سال
در
رشته میراث غیر
ملموس
برگزیده بنیاد میراث
پاسارگاد
Gordafarid, is
the
personality of the year 2015, in the
category of
.'intangible heritage'
گردآفرید نقال،
پژوهشگر، کوشنده حمایت از میراث غیرملموس
جایزه بهترین شخصیت سال
در رشته میراث غیرملموس را دریافت کرده به خاطر:
ـ اقدام به آموختن
«نقالی» که تا کنون از آن مردها بوده است.
تلاش خستگی ناپذیر برای
آموختن این هنر سنتی به طور سیستماتیک و علمی
ـ اجرای شجاعانه نقالی در
قهوه خانه، خانقاه، زورخانه و کوچه و خیایان در سرزمینی که این نوع
عملیات خاص مردان است.
ـ نوآوری در شیوه نقالی و
سخنوری های مخصوص آن و به روز کردن این هنر سنتی
ـ برگزاری کلاس های
آموزشی برای کودکان و نوجوانان و آشنا کردن آن ها با نقالی و شاهنامه
ـ بهره گیری از نسخه های
معتبر شاهنامه برای نقالی.
*****
اکنون بیست سال است که
گرد آفرید به کار نقالی و خواندن اشعار شاهنامه مشغول است. تصمیم گردآفرید برای این
که بتواند نقال شود به یقیین کار
بسیارمهمی بوده است. نقالی اگر چه یکی از
شاخه های کهن میراث غیرملموس (معنوی) ایرانزمین است اما همیشه کاری
خاص مردان بوده است اما گردآفرید نه تنها با پافشاری وارد این حوزه
شد بلکه اصرار داشت تا آموزش آن را زیر نظر معلمین با تجربه و مشهور
(مرشدان) این کار انجام دهد. او این مهم را با موفقیت گذراند و
«تاییدیه» مرشدان و پیشکسوتان نقالی را به عنوان پایان کامل دوره
آموزشی به دست آورد.
گرد آفرید به این هم قانع
نشد و، درست به سبک مردان نقال، در اماکن عمومی ظاهر شد. حضور او به
عنوان یک زن نقال حرفه ای در قهوه خانه ها، خانقاه ها، زورخانه ها و
در کوچه و خیابان در زمانه ای که زن در ایران نقش اجتماعی کمرنگی
دارد و فشارها و ممنوعیت های زیادی بر او
وارد می شود، بدون تردید از رویدادهای مهم تاریخ نقالی در ایران است.
ترک ایران و مهاجرت گردآفرید به آمریکا شاید که برای او، مثل همه ی
کسانی که به ضرورت یا اجبار زادگاه و وطن شان را ترک کرده اند خیلی
مشکل باشد؛ اما حضور او در خارج ایران دو امتیاز داشته است: آشنا شدن
ایرانیان و به ويژه جوانانی که سال ها در غرب هستند، و آشنا کردن
جوامع غربی به این بخش از میراث غیر ملموس ایرانزمین؛ بخشی که هم هنر
نمایشی ایرانی را با خود دارد و هم ادبیاتی را که در واقع تصویری
زیبا از تاریخ کهن سرزمین مان است.
بنیاد میراث پاسارگاد
www.savepasargad.com
برای دیدن بخش ويژه گردآفرید
|
شاهرخ
مشکین قلم
بهترین
شخصیت سال
در
رشته هنرهای نمایشی
برگزیده بنیاد میراث
پاسارگاد
Shahrokh Moshkin Ghalam, is the
personality
of the year 2015,
in
the category
of ''performing
arts"
آقای
شاهرخ مشکین قلم،
رقصنده
ی باله، نمایشنامه
نویس و طراح باله ی
ایرانی و فرانسوی، و
بازیگر تئاتر ملی فرانسه
جایزه ی نوروز بهترین هنرمند
سال را دریافت می کند به خاطر:
ـ
تلاش های ارزنده ای که در چندین سال اخیر، و به ويژه سال گذشته، در
ارتباط با معرفی هنر و فرهنگ ایران در خارج کشور داشته است.
ـ
طراحی باله هایی بر
پایه ی
متون ادبیات فارسی و تاریخ
ایران و ارائه ی آن در
کشورهای اروپایی و آمریکایی
ـ آفرينش «رقص ـ نمایش» هایی
بر پایه ی ادبیات تاریخی و ادبی ایرانی و با توجه به رقص های بومی
ـ همکاری در تاسیس «گروه رقص
نکیسا»
ـ و، بطور کلی، تلاش ارزنده
اش برای زنده نگاهداشتن «هنر رقص» ایرانی در زمانه ای که این هنر با ارزش
در ایران ممنوع است.
*****
شاهرخ
مشکین قلم؛ با وجودی که
از نوجوانی در فرانسه پرورش یافته و در رشته های رقص، و بازیگری تئاتر
آموزش ها و تحصیلات دانشگاهی اش را به پایان رسانیده است،
با وجودی که در فضای هنری
اروپا مطرح بوده و به عنوان بازیگر تئاتر ملی فرانسه، عضو «کمدی فرانسز»،
و همچنین عضو «تئاتر سولی» (موشکین) کارهای متعددی داشته است،
اما، با همان عشق بی نظیری که
بسیاری از هنرمندان مهاجر دنیا در اوج کارهایشان به آن می رسند، یعنی عشق
به زادگاه و سرزمین مادری شان، در سال های گذشته به فرهنگ ایران توجه
ويژه ای داشته است.
او، پس از آشنایی و آموزش
علمی رقص های کشورهای مختلفی همچون اندونزی، هند، ژاپن به منظور مطرح
کردن رقص های زادگاه اش، به پژوهش درباره ی رقص در ایران می پردازد و
زیبایی کار او این جاست که باله ی واقعی ایرانی را از يکسو از رقص های
محلی و، از ديگر سو، از جوهر ادبیات ایران بیرون می کشد و آن ها را به
شکل آثاری جالب، نو، و امروزین طراحی می کند.
توجه و علاقه ی استثنایی
ایرانیان مقیم خارج در کشورهای مختلف جهان، (به ويژه نسل دومی ها و سومی
ها) به او، و نيز علاقه ی جوانان درون ایران که پس از دیدن ویدئو های رقص
او بصورتی آشکار شکل گرفته، نشان می دهد که اقدام این هنرمند نمونه و
هوشیار، اقدامی «به هنگام» بوده است. زیرا، متأسفانه، پس از انقلاب
اسلامی رقص در سرزمین
ایران از هنرهای ممنوع شناخته شده و
نه تنها
در هیچ تئاتر و سینما و صحنه
ای نمی شود به تماشای آن
نشست، بلکه از آموزش آن نیز به شدت جلوگیری می شود.
اهمیت دیگر
کار شاهرخ مشکین قلم در طرح و اجرای رقص هایی است که اگر چه مایه ای
ایرانی دارند اما از نظر هنری در حد و سطح رقص های
با ارزش جهانی قرار می گيرند.
شاهرخ،
به عنوان یک هنرمند تحصیل کرده، با فرهنگ، و امروزین،
علاو بر این که
توانسته به رقص
ـ
نمایش
های
ایرانی ارزش و اعتباری
تازه
ببخشد،
تا همین جا اين واقعيت را نيز ثابت کرده است که
نقش مؤثری
را
در انتقال این هنر (ممنوع شده در سرزمین مان) به نسل های بعدی
بازی کرده است.
بنیاد میراث پاسارگاد
www.savepasargad.com
برای دیدن بخش ويژه شاهرخ
مشکین قلم
|