|
|
يبانيه ها | آرشيو پاسارگاد | آرشيو خبرها | مقالات | آرشيو هنر و ادبيات | آرشيو تاريخ زدايي | ديداري ـ شنيداري | | تماس | جستجو پيوند به صفحه اصلی
اول بهمن 1386 (2546 سال پاسارگارد) 21 ژانويه 2007 +++++ کميته نجات پاسارگاد هيچ گونه وابستگی سياسی و مذهبی ندارد
آيا محوطه تازه کشف شده هخامنشی بخشی از شهر ليدوما است؟
از سال 1381 تا كنون كه فصل تازه كاوش در محوطه باستاني نورآباد ممسني آغاز شد، باستان‌شناسان تا كشف و رسيدن به آثار جديد، گمانه‌هاي بسياري را در مورد اين محوطه در ذهن داشتند.
گمانه‌هايي كه برخي از آنها عبور راه شاهي از شوش به تخت‌جمشيد (پارسه) بر اساس گفته هرودوت و يا وجود شهر باستاني ليدوما در اين منطقه بود.
سرپرست ايراني هيات باستان‌شناسي در حالي كه اعلام كرد در دومين فصل كاوش‌هاي باستان‌شناسي محوطه هخامنشي منطقه نورآباد ممسني بخش‌هايي از يك ايوان ستون‌دار، يک پلکان و تالار بنا آشکار شدند، احتمال وجود شهر ليدوما در اين مكان را تاييد كرد.
به گزارش ايسنا، علي رضا عسگري توضيح داد: دومين فصل کاوش‌هاي باستان‌شناسي در محوطه‌ي باستاني سروان از نخستين روزهاي دي‌ماه آغاز شد.
در اين فصل، هيات باستان‌شناسي بخش‌هايي از ايوان ستون‌دار اين محوطه، يک پلکان و تالار بنا را به‌دست آورد.
البته سال گذشته بخش‌هايي از يک بناي ستون‌دار هخامنشي کشف شده بودند. اين مجموعه، جزء يكي از 10 بناي بزرگ هخامنشي در كشور به‌شمار مي‌رود. به گفته او اين بناي هخامنشي ستون‌هاي رفيع داشته که ضخامت پايه‌ستون‌هاي آن بيش از يک متر است.
همچنين سبک پايه‌ستون‌ها با سبک هنري به‌کار رفته در تخت جمشيد (پارسه) برابر است.
از نظر ابعاد نيز با پايه‌ستون‌هاي تالار صد‌ستون تخت جمشيد (پارسه) قابل مقايسه‌اند.
پايه‌ستون‌ها مزين به گل‌هاي هشت‌پر ـ لوتوس ـ و شيارهاي برگ نخلي‌شکل هستند و رنگ آنها مشابه تخت جمشيد (پارسه) خاکستري است.
وي با بيان اين‌كه کاوش‌هاي باستان‌شناسي در اين محوطه و کشف پايه‌ستون‌هاي هخامنشي، سطوح سنگ‌فرش عظيم، سازه‌هاي بزرگ لاشه‌سنگي، ظرف‌هاي متعدد سنگ مرمر و ايوان بزرگ ستون‌دار و پلکان آن، پرسش‌هاي متعددي را مطرح کرده‌اند، ادامه داد: اينکه اين بنا در دوره کدام يک از پادشاهان هخامنشي ساخته يا استفاده شده است، هنوز مشخص نيست.
البته احتمالاً اين بنا بخشي از يکي از شهرهاي دوره هخامنشي است و شايد آثار به‌دست آمده، بخش‌هايي از شهر تاريخي «ليدوما» باشند كه در الواح تاريخي تخت جمشيد (پارسه) از آن نام برده شده است.
اين كاوش‌ها به سرپرستي عليرضا عسگري از پژوهشكده‌ي باستان‌شناسي و دنيل توماس پاتس از دانشگاه سيدني استراليا انجام شدند.
به گفته عسگري در اين راستا، دومين مرحله از پژوهش‌هاي مشترک با ديدگاهي وسيع‌تر و نگرشي عميق‌تر در زمستان 1385 در منطقه نورآباد ممسني انجام و بخشي از اهداف، در تداوم همان برنامه فصل نخست طرح‌ريزي شد. بخش ديگر نيز در روند نتايج مطالعات حاصل از آن مرحله، در اين فصل انجام شد.
وي با اشاره به محدوده کاوش و يافته‌هاي به‌دست آمده و اين‌كه به‌نظر مي‌رسد، در اين محل بنايي ستون‌دار وجود داشته است، بيان كرد: وجود ظرف‌هاي ارزشمند سنگي در اين محوطه که با بهترين ظرف‌هاي خزانه تخت جمشيد (پارسه) برابري مي‌کنند، پرسش‌هايي را براي کارکرد اين محوطه مطرح مي‌كنند؛ اين‌كه آيا واقعا به گفته هردوت راه شاهي در اين مسير وجود داشته است؟ يا به‌نظر باستان‌شناساني مانند هرتسفلد و اشتاين، اين محوطه يکي از پايگاه‌هاي راه شاهي در مسير تخت جمشيد (پارسه) به شوش بوده است.
با اين حال، با توجه به شواهد باستان‌شناسي به‌دست آمده از اين محوطه به‌نظر مي‌رسد، اين مکان، محل نگهداري يا مرکز توزيع مواد غذايي در مناطق اطراف بوده است که نمايندگان يا نايبان پادشاه و ناظران بر توزيع محصولات در اين مکان از ظرف‌هاي ارزشمند و ظريف استفاده مي‌کردند.
در منابع ادبي دوره هخامنشي، به وجود جشن‌هاي متعدد سلطنتي و برگزاري آنها در مکان‌هاي مختلف اشاره شده و وجود چنين مکان‌هايي در فارس در گل‌نوشته‌هاي تخت جمشيد تاييد شده است؛ مانند آنچه هالوک درباره گوبرياس ـ از سرشناساني كه داريوش را در رسيدن به قدرت ياري كرد ـ كه جيره غذايي خود را در دو مكان بسيتمه و ليدوما دريافت مي‌كرد، مطرح كرده است.
همشهری
فرستنده احمد، همراه کميته نجات، از تهران
