به ترتیب حروف الفبا:

ویکتوریا آزاد

بنظر من نوروز باید در هر شرایطی برگزار شود حتی اگر سنگ از آسمان ببارد. مردم باید روحیه خود را بالا ببرند باید آنها را تشویق کرد که خود را نبازند و با تمام قوا به جنگ ایرانستیزان بروند و در نوروز امسال عهد و پیمان ببند که به رژیم دیکتاتوری و جنایتکار اسلامی تمکین نکنند و او را براندازند. نوروز باستانی خاری است در چشم آخوندها و اعوان و انصارشان.

نوروز را  پاس می داریم و جشنی وسیع می گیریم حتی اگر در سفره مان یک سبزه و دو سنجد و یک قاشق سماق و یک عدد سیب و یک استکان سرکه و دو قاشق سمنو باشد.

دکتر سیروس آموزگار

امسال هم  ، مثل هر سال ، آتشی می افروزیم و از روی آن می پریم . بعد مرغ پلوی مرصع و بعد آجیل چهار شنبه سوری و بعد گپ و گپ و گپ وگپ

محمود ابطحی

نوروز ایرانی، جشن روز فروردین در ماه فروردین، بزرگ‌ترین جشن بازمانده از نیاکان ما، همراه است با بیرون آمدن جوانه‌ها، شکفتن شکوفه‌ها و سبز و خرم شدن چشم‌اندازهای زیبا در دامنه کوه‌ها، پهنهٔ داشت‌ها و کناره رودخانه‌های سرزمین گسترده ایران باستانی. انسان در این نو شدن دخالتی ندارد، ولی از آن امید می‌گیرد و شادی می‌جوید و انسان ایرانی این شادی و امید نوروزی را هزاره هاست که از آن خود کرده است و آن را بخش برجسته‌ای از فرهنگ ایرانی قرار داده است. اگرچه دشمنان درونی و بیرونی ایران قرن‌ها تلاش کرده‌اند که آن را از میان بردارند، ایرانیان در برابر آنان ایستادگی کرده‌اند و در این مبارزه همواره «نوروز پیروز» بوده است. آنچه در درازای بیش از چهار دهه، حکومتگران مستبد اسلامی بر ایران و ایرانیان روا داشته‌اند و این روزها نیز ادامه دارد، داستان غم انگیزی است که فراموش نخواهد شد و تا روزی که ایران هست و ایرانی، این داستان بازگفته خواهد شد. برای بازگفتن و درس گرفتن و زندگی بهتر ساختن، برای حفظ ایران و هویت ایرانی، باید استوار بمانیم و برای ایران مبارزه کنیم. با یاران، هم پیوندان و بستگان - در حالی که، نظر به شیوع کوید-19 به راهنمایی‌های اپیدمیولوژیست‌ها توجه داریم - با چهارشنبه سوری و نوروز شکوهمند ایرانی همراه می‌شویم و با امید به روزهای بهتر برای ایران و ایرانیان، سال نو را آغاز خواهیم کرد. 

دکتر نیره انصاری

دکتر نیره انصاری

با پیام دلنشین حافظ بزرگ

ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی

از این باد ار مدد خواهی چراغ جان برافروزی

فارغ از مصیبت ها اعم از نقش طبیعت و یا انسان که بر آسمان سرزمینمان سایه افکنده است.

در ایران زمین برپایی و پیدایش جشن و آئین با فَر و شکوهِ نوروزی چندان کُهن است که سرآغاز آن در دل اعصار و قرون نهفته است و نشانه خردمندی، اندیشه و بینش و تمدن درخشان مردمان ایران در عهدباستان است که این آئین خجسته را از هزاران سال پیش برپا داشته اند.

بدین اعتبار، مقدم نوروز خجسته را که مظهر قدمت و حدوث و رستاخیز طبیعت و یمی از سنت‌های باستانی و آئین ملی و مفاخر دیرین ما به شمار می رود، به عموم فارسی زبانان به ویژه هم میهنان گرامی شادباش گفته و امید است که با تحول فکری و انقلاب روحی بتوانیم همرنگ و همگام با دنیای کنونی شده و کشتی خود را در این اقیانوس متلاطم جهانی به ساحل نجات رسانیم.

عالَمی از نو بباید ساخت و ز نو آدمی

شرین اسفندارمز

در پاسخ به پرسش ارزشمند شما مهریاران گرامی، پاسخ من آریست چون جشن نوروز پیام آور پیوستگی و یگانگی ایرانیان می باشد.

جشن نوروز ریشه های خود را از فرادهش های نیاکانی ایران زمین دارد، سرزمینی چند قومی و دارای تاریخی مشترک که در آن مردم کوشیده اند که با شادی بزیند و امید را همیشه با فرارسیدن نوروز زنده نگهدارند. از همین روست که نوروز مایه یگانگی تیره ها و اقوام ایرانی ست که با اندکی تفاوت از چین تا آسیای کوچک، از داغستان تا خلیج پارس جشن گرفته می شود. پس بایستی نوروز را جشن گرفت چرا که نوروز می تواند دردها را آرامش دهد و داد و دهش را بر همه پیشکش کند. آری نوروز می تواند ما ایرانیان را از زیر بار خرافات 1450 ساله برهاند، و یگانگی را به ارمغان آورد؛ چنانکه یورش مغول، تازیان و . . .  نتوانست ایرانی را به زیر آورد. ایرانیان با فرهنگ شان توانستند دوباره توان یابند و به جنگ اهریمن روند.

نوروزتان خجسته باد

امیل ایمانی

مصیبت ها مسئله ای گذراست. طبیعت رسم خودش را به خاطر مرگ و بدبختی آدمها عوض نمی کند؛ خصوصا که مسببین این مصیبت ها سالهاست آرزو دارند عیدقربان را جایگزین نوروز کنند.

جشن گرفتن نوروز در عین حال مقاومت در برابر حمله این جانی ها به فرهنگ ملی ما نیز هست. می شود اجتماعات و رفت و آمد ها را محدود کرد اما باید فلسفه موجودیت نوروز را که شروع زندگی و روابط  بین انسانهاست را زنده نگاه  داشت.

افشین بابازاده

پرسش شما پاسخی بی برو برگرد دارد:  جشن نوروزی با هر پیشگیری هایی که نیاز دارد باید آیین ساده خودش را داشته باشد.  نوروز جشنی است که در تاریخ مردمان ایرانی بالا و پایین ای تاریخی و رویدادهای بسیاری را سپری کرده است.  تا جایی که واژه عید هم پس وند آن گذاشته اند نه اینکه نوروز را نجات بدهند بلکه آنانی که زورشان نچربید تا این آیین سالانه ایرانی را پاک کنند به عبارتی لعاب دینی - اسلامی به ان داده اند .  باری نوروز در دل ما ایرانیان و سرزمین های کنده شده از ایران بیش از آنی ته نشین فرهنگی شده که رویدادی تواناییی آن را داشته باشد تا تعطیل اش کند.

 بگذارید شاهدی برایتان بیاورم:  وقتی در موزه ای چون موزه بریتانیا گام می گذاریم  بسیاری از فرهنگ های باستانی را می بینیم؛ مصری، بابلی، آسوری، یونانی، رومی و  ایرانی. این اشیا از حافظه ای برخوردارند و مراسم و آیین هایی را به خاطر دارند که تنها فرهنگ شناسان و باستان شناسان با خواندن پاپیروس ها و اشکال روی دیوارها و سنگ تراشیده ها برخی از آن خاطره هارا  تا اندازه ای برای ما توضیح می دهند؛ یا آن ها را چون قصه ای با بخش هایی خیالی تعریف می کنند؛ ولی وقتی من ایرانی برابر آثار ایرانی این موزه  می ایستم می توانم پس از چند هزار سال دست کم نوروز را با خاطره ای مشترک با نیاکان مان داشته باشم. در این موزه گردن بندها، سپرها و جام های شاهان،  سفره هفت سین را کم و بیش همان گونه دیده اند  که من می بینم و همچنان تجربه می کنم .  این تنها یکی از دلایلی می تواند باشد که نوروز پابرجاست و نوروز با هرچه پیشگیری که این بار به خاطر ویروس است روند سالانه اش را در پیش دارد.  این نوروز سخت تر، و  پلیدتر از این رویدادها را دیده است.  اشیای موزه ها هم همین را می گویند

مزدک بامدادان

نوروز یکی از ستون های ستبر و پُرارج کیستی ایرانی است و سزا است که همیشه و در هر جا پاس داشته شود. ولی در هنگامه‌ای که از زمین و آسمان بر ایران‌زمین باران مرگ و نیستی می‌بارد، جای آن دارد که جشنهای نوروزی در درون خانواده و یا با دوستان و آشنایان برگزار شوند.

مام میهن بویژه در ماههای گذشته داغدار انبوهی از فرزندان خود بوده است و اگرچه شادی نوروزی در گذر این تاریخ هزاران ساله هماره مرهمی بر زخمهای بیشمارش نهاده، شایسته‌تر آنست که این شادی بهارانه اندوه بیکرانه ایرانیان را بزیر سایه خود نگیرد

سعید بهبهانی

در فرهنگ ما ضرب المثلی هست که می گوید: خنده بر هر درد بی درمان دواست. و خوب می دانیم که شادی دشمن اهریمنان حاکم برمیهن مان است. آن ها آمده اند تا اشک و اندوه  را به جای خنده و شادی بنشانند.

من به شخصه الان حدود دو هفته است که آهنگ های شاد و نوروزی در «تلویزیون میهن»پخش می کنم

دردها در ایران کم نیستند لذا ما که درخارج کشور هستیم بهتر است در حد امکان مان مردم غمزده و بیمار را آرامتر کنیم.

شاد و سربلند باشید 

سودابه چمن آرا

از نظر من نوروز هم آغاز بهار است و گردش ماه و خورشید و زمین و هم ما و خیلی دیگر از کشورها انرا آغاز سال جدیدمان  می دانیم و لازم است آن را برگزار کنیم و گرامی بداریم.

اما در رابطه با جشن گرفتن ٫ بستگی به موقعیت دارد. معمولا نوروز را   با خانواده یا با همه فامیل جشن می گیریم ولی امسال  سال نو را در خانه و سر هفت سین  خود خواهیم بود. و جشن و دور هم جمع شدن ها را به وقت دیگر موکول خواهیم کرد .

در هر صورت نو روز خواهد آمد!

شمس الدین دارابی

به گرامی داشت یاد هموطنان عزیز در کشتار آبان و همچنین درگذشتگان مبتلایان بر اثر بیماری کرونا که ناشی از  بی کفایتی حکومت مذهبی است .

خامنه ای در اول فروردین 1394 در سخنرانی مرسوم سالانه در مشهد گفت : نوروزی که ما داریم نوروز  باستانی نیست .

حکومت مذهبی حاکم بر کشور ما با هدف از بین بردن فرهنگ و سنت و حتی میراث فرهنگی از هر بهانه ای استفاده کرده و با فریب در پی رسیدن این هدف شوم است که ایرانی اسلامی را به پا کند.

به نظر من میراث هایی به مانند نوروز باستانی همیشه باید برقرار و پاینده باشد.

عباس دانشور

من فكر ميكنم آنچه كه مردم ايران طى اين چند دهه توسط فاشيسم دينى از يك طرف و بلاياى آسمانى و زمينى از طرف دیگر، رو در رو بوده اند، اگر زمانى هم بخواهند طبق سنت هاى باستانى - ملى خود جشن بگيرند، متاسفانه نه شوقى در دل  و نه شورى در سر باقى مانده است. با این حال  وقتي كه شاهد آن هستم كه در اين روزگار سياه هم مردم (حالا كرونا هم باكروناى اسلامى همراه شده) جشن هاى ملى خود را فراموش نمی کنند، نمی توانم خوشحال نباشم.

آنها در دل اينهمه نابسامانى يا خود به جشن و شادى ميپردازند و يا حسرت روزهايي را مي خورندكه جشن گرفتن مجاز و همگانى بود. مردم ما شايد بيش از مردم كشورهاى آزاد به جشن وشادى نيازمندند. چهل سال اين حق و بهتر بگوييم فضاى طبيعى شاد وسلامت زيستن را از آنان ربوده اند. اين حق و نياز هر انسانى است كه شاد باشد.

جهانشاه رشیدیان

دکتر نستور رخشانی

پرسشی سخت دشوار است؛ در این روزهای سخت!

 آری، در دل و جان هر ایرانی و در مهر به میهن

بهمن زاهدی

طبیعت جشن خود را خواهد گرفت و نوروز خواهد آمد. امید به نوروز و شروع دوباره‌ای خواست همگان است! پس جشن بگریم ولی به گونه دیگری!

سنت‌شکنی بکنیم و بازدید همدیگر نرویم، برای سلامتی خود و دیگران، چه اشکالی دارد؟

طبیعت که آفریننده ماست، در این نوروز پیش رو «بشریت» را به چالش کشیده!

کورش زعیم

نوروز ما امسال سیاهپوش است، چهارشنبه سوری ما سیاهپوش است همانگونه که روز ملی ستایش زن امسال ما سیاهپوش بود.  ما شب چهارشنبه سوری بجای افروختن آتش و شادی، شمعی پشت پنجره رو به خیابان خواهیم افروخت تا اشک شمع نماینده اشک ما برای بیماران کرونا و درگذشتگاه کرونا و برای تلاش پزشکان و پرستاران و کارکنان فداکار درمانگاه ها و بیمارستان که جانشان را برای نجات بیماران به خطر انداخته اند باشد. و آتش آن هشداری به مفسدان و ملت ستیزان که این همه فاجعه و مرگ و فلاکت در میهن ما برپا ساخته اند.

اسد سیف

نوروز جشن امید است، امید به این‌که جهانی بهتر و شادتر در پیش داشته باشیم. در طول تاریخ چنین بوده است. مردم از آمدن بهار، از سبز شدن طبیعت، از شکوفه و گُل نمادی ساخته‌اند در آرزوی بهتر زیستن. آن‌سان که بهار را نمی‌توان از طبیعت حذف نمود، نوروز را نیز تا کنون نتوانسته‌اند از تاریخ ایران‌زمین حذف کنند.

خارج از اراده ما، بهار از راه رسیده است. چه بخواهیم و چه نخواهیم، مردم در اندوهی که کشور را در بر گرفته، به پیشواز نوروز خواهند رفت، اگرچه نه با شکوه. و این، همین مبارک باد.

محمود عاشوری

به نظر من، نوروز را باید در هر شرایطی برگزار کرد. صرفا بایستی شرایط بهداشتی را رعایت کنیم. مثلا روبوسی نکنیم، کسانی که احیانا تست شان مثبت شده و یا علائم ویروس کرونا را دارند بایستی در قرنطینه باشند. یا مثلا بجای دید و بازدید حضوری میتوان با وسایل الکترونیکی این تبریک را انجام داد. سلامت افراد یا وضعیت عمومی شهری هم که در آن زندگی می کنیم موثر است. به نظر من هر چه درصد مبتلایان بیشتر باشد بایستی جشن نوروز کوچکتر و خصوصی تر باشد. 

دکتر شهلا عبقری

نوروز و آغاز بهار را به تمامی هم ميهنان ام در ايران و سراسر جهان شاد باش می گويم و اميدوارم که امدن بهار سر آغازی برای رسيدن به ايرانی شکوفا و پويا دور از سياهی ، تباهی، ويروس کرونا و رژيم جمهوری اسلامی ، باشد .

بله باید با اعضای خانواده خود دور هفت سين بنشينيم و اين عيد باستانی را جشن بگيريم و بخود اميد دهيم که اين ايام بسر خواهد امد، همچنان که بهار سر آعاز ديگريست در پی زمستان

مقداد عسگریان

من امسال هم نوروز خواهم داشت . من در این سال نو اجازه نخواهم داد که نکبت و سیاهی حکومت اسلامی مانند بنیانگذارش نوروز را از یادم ببرد. سایه شوم این حکومت خونخوار بیش از چهل سال است که ایرانم را به نابودی کشانده . من امسال سال نو را با یاد قربانیان حکومت اسلامی از روز نحس 22 بهمن تا به امروز گرامی خواهم داشت . من به احترام کشته شدگان به دست جلاد های حکومت راه آنها را ادامه خواهم داد . من در این سال جدید جامه نو بر تن خواهم کرد و با چشمانی اشکبار منتظر سال نو خواهم بود . من در این سال نو با فریاد نوید سال نو را خواهم داد . من نه جامه مشکی خواهم پوشید و نه عزاداری خواهم کرد . من در این سال نو با مردم خودم عهد می بندم که آنچه در توان دارم برای آزادی آنان به کار خواهم گرفت . من در این سال نو به یاری ایزد بزرگ به جنگ اهرمن خواهم رفت و می دانم که نور بر تاریکی پیروز خواهد شد . 

ضیا فتح راضی

برپا کردن و نگه داری از مراسم نوروز و هرگونه جشن سنتی برای ایرانیان از واجبات است. از 1379 سال پیش که اعراب به ایران مسلط شدند، تا زمان صفویه کشور منسجمی بنام ایران وجود نداشت و تمام حاکمان بیگانه سعی داشتند تمام سنن ما را ازبین ببرند. اینکه امروز ما این خوشبختی را داریم که کشوری بنام ایران وجود دارد مدیون این سنن و زبان مشترکمان هستیم که همانند نخی که دانه های تسبیح را به هم متصل می کند، اقوام مختلف این کشور باستانی را به هم  اتصال داده است. در بین جشن ها نوروز موقعیت

بخصوصی دارد. در میان اعیاد ملل مختلف که شروع سال جدید شمسی را جشن میگیرند نوروز ما طبیعی ترین و منطقی ترین  آنهاست که به هیچ مذهبی هم وابستگی نداارد. گرجه صفوی ها با بوجودآوردن ایرانی یکپارچه حق بزرگی به گردن ایرانیها دارند ولی چون برای مبارزه با عثمانی ها مذهب شیعه را به زور به ایرانی ها تحمیل کردند (که نتایج آنرا هنوز هم میبینیم) و بدنبال آن باز دشمنی با سنن باستانی ایرانی شدت گرفت و ایرانیتن مجبور شدند که با تمهیدات مختلف این سنن را زنده نگه دارند مثل استفاده از تعزیه برای نگه داری موسیقی و یا خواندن دعای تحویل سال(یا مقلب القلوب) برای نوروز. به این جهت شوربختانه ایرانیان غیرمسلمان نوروز را فقط یک عید مسلمانی میدانند. اکنون که رژیم همانند اعراب صدر اسلام سعی در از بین بردن سنن ایرانی دارد واز هر موقعیتی برای اینکار استفاده میکند، شایسته است که ایرانیان با وجود هرغم بزرگی که دارند، در نگه داری و برپاکردن این سنت بزرگ ملی کوشا باشند.

سام قندچی

این را 4 ماه پیش زمان کریسمس نوشتم ....

http://www.ghandchi.com/3019-no-holiday-greeting.htm

ولی اینطوری فکر می کنم که خودم دل و دماغش را ندارم اما اگر کسی دل و دماغش را داره به قول آمریکایی ها

  so much power to them

دکتر ناصر کرمی

شادی یک عبادت و نیایش ایرانی است. شادی از آن اهورامزداست و اندوه از آن اهریمن. تن دادن به اندوه تسلیم شدن به اهریمن است. شادی راهی برای جنگیدن با اهریمن است. شاید این آموزه راز تاب آوری و دیگرپذیری و شکیبایی ایرانیان باشد در این فلات با اقلیم دشوار و بلایای طبیعی پیاپی و همیشگی اش. نوروز به خاطرمان می آورد که حتی بدترین روزها و سختترین سالها هم می گذرند. مثل همین سال 98 که برای ایرانیان سالی بس سخت و دشوار بود. جملگی گرفتارتر شدند در گرداب اقتصاد ویران کشور. شماری در خیابان هدف تیر قرار گرفتند شماری در آسمان. شماری به دام سیل افتادند و شماری به چنبره ویروس چینی گرفتار شدند. اما گذشت. همیشه می گذرد و باز نوروز می آید. ما امید را و شادی را پاس می داریم چون میدانیم سرانجام روزی اهریمن را شکست خواهیم داد. شاد باشیم چون این عبادت ماست و راز تاب آوری ما و اسم رمز ما در جنگ با اهریمن. نوروز را پیشاپیش به هم میهنانم تبریک می گویم. سال 98 زخم بسیار بر ما زد. اما پیشتر رفتیم. 99 نیز پیشتر خواهیم رفت. امید که با زخم های کمتر.  

علا کشاورز

با درود فراوان به همه دست اندرکاران و کوشندگان در راه نگهداری فرهنگ و شهریگری ایران زمین.
در پاسخ به پرسش بنیانی و برجسته شما که : با این همه رویداهای ناگوار و دل آزار و هستی سوز آفریده آدمی یا راستادی ( (طبیعی) آیا باید نوروز را جشن گرفت؟ پاسخ بنده آری است.
چرا که دردها را اگر نمیتوان درمان کرد باری می توان در کاهش آن کوشید.
اگر نتوان جلوی پتیاره آسمانی یا ساخته انسانی را گرفت باید کاری کرد که بی آمدهای ناخجسته آن را ناکاراتر ساخت. اگر نتوان دل های ریش ریش و تن و روان های زخم خورده را چاره ای اندیشید می توان کاری کرد که درد کمتری داشته باشد می توان با آسیب دیدگان و آزردگان همدردی کرد و تنهایشان نگذاشت. می توان درد دهندگان و آزارندگان را رسوا و بی آبرو کرد. می اندیشم که ملت ها و آیین های ایرانی از دیرباز و از روزگاران بس کهن با همین انگیزه پدید آمده اند بویژه برپایی جشن ها با نواختن ساز و خواندن ترانه و آواز و وشتن کردن (رقصیدن) و دست افشاندن و پای کوفتن و شادی کردن و داد و دهش همه و همه برای آرامش دل و جان ها بوده و هست.

مهدی کوهستانی

 مردم ایران با یک مبارزه ی فرهنگی و عمیق در بطن جامعه نگذاشته اند اعیاد مذهبی جای جشن های ملی و فرهنگی را بگیرند. بزرگداشت جشن نوروز و تحمیل آن به حکومت نتیجه این مبارزه بوده است.

در شرایطی که مراکز و نهادهای مذهبی، امام زاده ها، مساجد ، حوزه ها و مراسم نماز جمعه در ایران بخاطر بیماری کووید 19 تعطیل شده اند؛ و در عین حال نقش مذهب برای بسیاری در ایران رنگ باخته است، بزرگداشت نوروز ، روز نو و آغاز بهار برای  هر فعال اجتماعی نوعی مبارزه  و یک مسئولیت است. مردم ایران بالطبع با توجه به شرایط خودشان سعی می کنند حتی در یک محدوده کوچک این جشن را برگزار کنند. آنهم در مقابل حکومتی که تمامی هنرش برگزاری مراسم ترحیم و سوگواری بوده است .

اکبرمعارفی

نوروز1399 در زیر سایه مرگبار کرونا

جواد مفرد کهلان

در تاريخ سيستان آمده است: هنگامي كه سپاهيان «قُتيبه» سيستان را به خاك و خون كشيدند، مردي چنگ‌نواز در كوي و برزن شهر- كه غرق خون و آتش بود- از كشتارها و جنايات «قُتيبه» قصه‌ها مي‌گفت و اشك خونين از ديدگان آناني كه بازمانده بودند، جاري مي‌ساخت و خود نيز خون مي‌گريست... و آنگاه بر چنگ مي‌نواخت و مي‌خواند:

با اين‌همه غم
در خانۀ دل
اندکی شادی بايد
که گاهِ نوروز است.‌
پایان شبِ سیه، سفید است. طاعون قُم و توصیۀ صحیفۀ سجادیه را برای پیشگیری بلیه، کلاً ناکار آمدی و رسوایی رژیم جهل و جنون را  برای مردم به طور کامل آشکار کرده است. 

مهدی مفخمی

 از نظر من برگزاری نوروز به صورتی نمادین و بسیار ساده حتما لازم است.

دکتر بهمن مقصود لو

بله اين نوروز باستاني را هميشه و در هر شرايطي بايد جشن گرفت و به دشمنانش هيچ بهانه اي نداد تا با مراسم سوگواري هاي منعدد و يا مسايل ديگر  انرا تعطيل كنند

دکتر امیر ممتاز

شادی و جشن را به ویژه در روزهایی که در آستانه ی یکی  از بزرگترین جشن های ما ایرانیان است،  نباید ترک کرد . اما در هر شهر و کشوری بسته به دستورات مقامات بهداشتی باید توجه کرد . در جنوب کالیفرنیا ما به دید و بازدید و سفره هفت سین و جشن و شادی در منازل خود مانند گذشته عمل می کنیم . و از آنجا که به دلیل بیماری کرونا برگزاری کنسرت ها و اجتماعات بزرگ در شهر ما مجاز نیست، جشن ها را در خانه می گیریم.

توفیق ممتاز

نوروز را باید با شکوه جشن بگیریم.

نوروز روز دوباره زنده شدن طبیعت است.

بقول زنده یاد عباس کیارستمی « زندگی و دیگر هیچ ».

نوروز شما فرخنده باد

شکوه میرزادگی

همانگونه که سالها گفته و نوشته ام، اجرای مراسم نوروزی، در مقابل حکومتی که آن را برنمی تابد و به هر بهانه ای به سرکوبش برمی خیزد، بزرگترین و زیباترین نافرمانی مدنی پی گیری می باشد که زمانه ی ما شاهد آن بوده است؛ سال هاست مردمان ایران، در هر کجای جهان که هستند، با برگزاری مراسم نوروزی، از یک سو به حکومت سرکوبگرِ ضد شادمانی و آزادی اعتراض می کنند، و از سویی دیگر برای تنازغ بقا،  و نیرو گرفتن در مقابل اندوه، ویرانی، فقر، خشونت و اکنون بیماری، به فرهنگی پناه می برند که از گوهر مهربانی و شادمانی ساخته شده است.

اجرای مراسم نوروزی فقط جشن و پایکوبی و پریدن از آتش های انبوه و رفتن به دشت های وسیع نیست. یک سفره ی هفت سین کوچک، پریدن از روی آتش یک شمع، و بوئیدن عطر سبز بهار و به صدای بلند،«نوروز خجسته باد» گفتن کافی ست؛ برای آن که روند مبارزه ی مدنی مان را فراموش نکنیم و برای این که به نسل های آینده بگوییم: ما هم امانتداران خوبی برای انتقال فرهنگ زیبا و خردمدارمان بوده ایم.

دکتر اسماعیل نوری علا

شايد اصطلاح جشن گرفتن، در اين زمانهء عبوس و غمناک، کمی سنگين به نظر رسد؛ اما شايد هم منظور از آن بجا آوردن آئين های نوروزی است، به معنی دريافتن پيام روز و ماه و فصل و سال نو، پيام نو شدن جهان، پيام فرارسیدن زمان خرمی طبيعت، و پيام و دعوتی برای آنکه در مکتب معلم کهنسال طبيعت به معناهای اين آئين باستانی بيانديشيم، ذهن را در آب و آينه و سبزه و ساعت و سکه، که هر يک نمادی از رازهای زندگی آدمی اند، غوطه ور سازيم و دريابيم که هيچ زمستانی پايدار نمی ماند، هيچ ظلماتِ يلدائی نمی تواند شب را جاودانه سازد و هيچ مستبدی نيست که در برابر طبيعت سر بر زمين نگذارد و خرقه تهی نکند. اگر چشن گرفتن به اين معناها نيز هست آنگاه طبيعت خود اين جشن را برای ما بر پا می دارد و ما، چه غمگين و هراسيده، و چه نگران و محتاط، ناگزيريم که وزش باد بهاری را بر پوست خود حس کنيم و بهاری شويم.

فریار نیکبخت

نوروز می آید تا نقطه پایان را بر سال کهنه بگذارد و برایمان امید و تغییر را به ارمغان بیاورد، همانگونه که بهار می آید تا زندگی تازه ای را برای همه ی آن چه که زمستان نابود کرده بیاورد. بنابراین من به پرسش شما بله می گویم؛ با همه ی مصیبت هایی که در سال 1398 داشته ایم.
 

ما امسال نوروز را برگزار می کنیم، بدون لذت و شادی، نوروز را برگزار می کنیم با قلب های غمگین و دردمند برای هموطنانمان در ایران که برای آزادی تلاش کرده اند، ما نوروز را برگزار می کنیم در میانه ی مشکلاتی که جهان با آن اکنون دست به گریبان است. ولی ما باید  نوروز را برگزار کنیم با این امید که ممکن است امسال سال آخر همه ی رنج ها و مشکلات ما باشد.

منوچهر یزدیان

برگزاری نوروز در پهنه ی اندوه

شاید امسال، نظر به آنچه بویژه در ایران میگذرد، "جشن" واژه مناسبی برای بزرگداشت نوروز نباشد. اما امسال هم مثل هر سال نوروز را برگزار خواهیم کرد، هفت سین خواهیم چید و تا آنجا که امکان داشته باشد با خانواده و دوستان و آشنایان دیدار میکنیم. اگر دیدار حضوری ممکن نشد از ایزار ذیجیتالی استفاده خواهیم کرد.

نوروز را، حتی در مصیبت پاس بداریم، کاری که پیشینیان ما کردند. در حمله پر قتل عام اعراب، یورش خونین مغولان و زیر سلطه ایران ستیزان حکومت اسلامی نوروز نگهداری شده است.

اینک نوبت ماست.