International Committee to Save the Archeological Sites of Pasargad
|
|
قطع یک درخت کهنسال و تاریخی دیگر با بهانه ای دروغین
درخت چنار کهنسال «آب بخش» در استهبان با ارتفاع چهل و هفت متر و قطر تقریبی یازده و نیم متر با قدمت نهصد سال قطع شد
از بین بردن مرو که مرکز اصلی بخش آب چشمههای استهبان بوده است وسیمانی شدن جدولهای آب و آسفالته شدن اطراف چنار باعث شد روز به روز از طراوت و سرسبزی این درخت کهنسال کاسته و سرانجام کاملا خشک شود.
به گفته شهرداری استهبان طرح قطع این درخت بیش از ده سال پیش داده شده بود اما شهردار سابق این شهر به تازگی آن را قطع کرده است
مسؤولان در توجیه قطع این درخت گفتهاند که چون درخت در اثر بیآبی خشک و پوسیده شده بود، بیم آن میرفت که روی مسجد یا رهگذری بیافتد به همین علت شهردار سابق استهبان طی طرحی از سوی استانداری اقدام به قطع این درخت تاریخی کرد
به گفته یک عضو انجمن پیشگامان خورشید استهبان، تنهٔ خشکیدهٔ این درخت در ابتدای جاده ورودی شهر در زمین کاشته شد تا عبرتی باشد برای همگان.
اهالی شهر استهبان که از قطع این درخت به شدت ناراضی هستند، معتقدند این چنار در نهصد سال زندگی خود مشکلی برای این شهر به وجود نیاورده بود و قطع آن بدون در نظر گرفتن خواسته اهالی شهر بوده است.
از این درخت کهنسال در متون تاریخی مختلف یاد شده که از جمله در سفرنامه ناصری آمده است: «درخت چناری است که دربلندی قد و کلفتی و راستی کنده و خرمی شاخه مانندش دیده نگشته است. ارتفاعش نزدیک به بیست ذرع شاه است و دایره بیخ کنده آن بیشتر از دو ذرع است.»
فرصت الدولهٔ شیرازی نیز در کتاب خود بنام «آثارعجم» نوشته: «ارتفاع چنار آب بخش پنجاه و چهار ذرع است و یازده ذرع نیز قطر دارد. از گذشتههای دور کاروانیان در زیر سایه آن غنودهاند وبا مردمان این محل به داد وستد پرداختهاند.»
تعرض به حریم سرو «ننه و بچه» نیز اهالی میراث فرهنگی و محیط زیست را نگران کرده است. گودبرداریهایی که پیش از این در حریم این درخت انجام شده بود با مخالفت و پیگیری دوستداران میراث فرهنگی متوقف شد اما هماکنون آموزش و پرورش در حریم یک متری آن مشغول دیوارکشی است.
خبرگزاری میراث خبر
کمیته بین المللی نجات پاسارگاد