چند شب پیش با دوستان از سفری برمی گشتیم. شب رسیدیم به نزدیکی های پاسارگاد

راه مان را کج کردیم و ماشین را انداختیم توی جاده پاسارگاد تا سری به آرامگاه کوروش بزرگ بزنیم

درب ورود به محوطه ی پاسارگاد بسته بود. پشت در ایستادیم و از همانجا مدت ها به عظمتی خیره شدیم که حتی در عمق تاریکی و تنهایی و سکوت می درخشید.

این عکسی است که از آنجا گرفته ام. با این که در آن شرایط عکسی دلخواه نشد اما فکر کردم برایتان بفرستم

با مهر فرزاد آریان