27  آبان  1387    (2547 سال پاسارگارد)   17  نوامبر  2008    ==      کميته نجات پاسارگاد هيچ گونه وابستگی مذهبی و سياسي ندارد    

فراخوانی برای سومين حرکت سبز

) نام داشته است.

در اینکه میانگین دمای کره‌ی زمین در حال افزایش است، تقریباً هیچ شک و شبهه‌ای وجود ندارد. امّا در این که عامل این افزایش دما را باید به فعالیت‌های انسانی پیوند دهیم یا ناشی از سازوکارهای طبیعی بدانیم، هنوز برای جمع اندکی از صاحب‌نظران محل تردید است

بنابراین در رخداد خطرناک جهان‌گرمایی یا  کمترین شکی وجود ندارد؛ رخدادی که می‌تواند پیامدهای نامیمونی برای تمامی زیستمندان عالم به همراه داشته باشد.

برخی گزارش‌ها حکایت از آن دارد که جهان‌گرمایی - دست کم - 20 میلیون تن ذرت را سالانه در کشورهای درحال توسعه از بین می‌برد که این مقدار معادل 50 درصد میزان کاشت این محصول در کشورهای یادشده است. بدین‌ترتیب، کمینه‌ی انسان‌هایی که از این فقدان متأثر خواهند شد، به 140 میلیون نفر می‌رسد؛ در نتیجه، می‌توان انتظار داشت که با نابودی این محصول، تهیه غذا در بسیاری از کشورهای جنوب تبدیل به بحران و معضلی بنیان‌کن شو؛ معضلی که می‌تواند پایه‌های سست امنیت جهانی را از هر زمان دیگری، سست‌تر سازد.

افزون بر آن، ناهنجاری‌های اقلیمی قادر است بسیاری از گونه‌های گیاهی و جانوری را با تنش‌هایی خطرناک مواجه ساخته و آثاری منفی و ماندگار بر کاغذ سپید حیات به یادگار نهد. تالاب‌ها و دریاچه‌های فراوانی ممکن است در سرزمین‌های خشک در اثر این پدیده‌ی شوم، با نیستی مواجه شوند، طوفان‌های دریایی و رخداد سیل‌های ویرانگر افزایش یابد و مهم‌تر از همه، دور جدیدی از بیماری‌های ناشناخته، یا طغیان دوباره‌ی بیماری‌های کشنده‌ی قدیمی، همچون مالاریا بوجود آمده و شدت گیرد.

چه باید کرد؟ به باور شما، خطر گرمایش جهانی را تا چه اندازه باید جدی گرفت و چگونه باید به هماوردی با آن شتافت؟

دریافت‌هایی چنین، می‌تواند تلنگری باشد بر شما هموطن عزیز و سبزاندیش تا به بهانه‌ی آغاز سومین موج سبز وبلاگستان فارسی، از گرمایش جهانی و خطرات و چالش‌های مرتبط با آن بنویسید و دیدگاه‌های خویش را در تعاملی چندسویه به اشتراک نهید.

http://greenday.ir