International Committee to Save

the Archeological Sites of Pasargad

 

 

 

Link to English Section

 

يبانيه ها  |  پاسارگاد  |   خبرها  |  مقالات   |   هنر و ادبيات |    تاريخ  زدايي  | ديداري ـ  شنيداري  | جشن های ايرانی | محيط زيست |  تماس |  جستجو

18 ارديبهشت 1387    (2547 سال پاسارگارد)    7  مه  2008**************************    کميته نجات پاسارگاد هيچ گونه وابستگی مذهبی و سياسي ندارد

 

فاضلاب سمی کارخانه در آب آشاميدنی

 

فاضلاب سمی کارخانه به رودخانه ای می رود که مردم از آن می نوشند

از: علي زلقي
شهرستان دورود از جمله شهرستان‌هايي است كه با توجه به موقعيت جغرافيايي و تمركز نسبي صنعت، پذيراي مهاجران زيادي از شهرها و استان‌هاي مجاور بوده است.

آنچه از آن به‌عنوان صنعت در اين شهر ياد مي‌شود عمدتا در زمان رژيم سابق تاسيس شده و به‌دليل كهنگي فناوري اين صنايع، هيچ گونه استانداردي از نظر جلوگيري از آلودگي محيط زيست در آن رعايت نشده است

 غيربومي بودن سهامداران اين صنايع و عدم‌پيگيري جدي  از معضلاتي كه اين صنايع براي محيط‌زيست منطقه به‌وجود آورده موجب شده است اولا اين صنايع(عمدتا كارخانه فارسيت) نه تنها تاثيري در توسعه شهر نداشته باشد بلكه آثار بسيار ناگواري بر سلامت جسمي و روحي شهروندان اين شهر بر جاي بگذارد.

وجود مواد سرطان‌زا با منشأ آزبست در كارخانه فارسيت، حمل و تماس مستقيم كارگران با اين مواد، رها‌سازي‌ فاضلاب كارخانه در رودخانه، ابتلاي كارگران به بيماري‌هاي تنفسي و ريوي و مرگ تعداد زيادي از كارگران در اثر سرطان ناشي از آزبست، بيش از هر چيز نشان از عدم‌تعهد وجداني مديران اين صنعت و حفاظت از محيط‌زيست  دارد.

رها‌سازي‌ فاضلاب خطرناك در رودخانه
 
در حال حاضر فاضلاب آزبست نخست به استخرهايي درمقابل كارخانه وارد و سپس مستقيما به رودخانه ماربره ريخته مي‌شود. اين درحالي است كه كمي پايين‌تر از محل رها‌سازي‌ فاضلاب آزبست، از يك سو، شمار زيادي از كودكان و جوانان دورودي مشغول شنا هستند و از سوي ديگر، بر سر راه اين رودخانه روستاهاي زيادي وجود دارد كه مردم آن از آب آن استفاده مي‌كنند و درنتيجه در معرض آلودگي اين مواد قرار دارند.

شواهد نشان مي‌دهد در كارخانه فارسيت به نسبت درآمدها و خطر‌هاي موجود، به هيچ وجه به مسائل بهداشتي و ايمني كارگران، مسائل زيست محيطي و حق و حقوق كارگران توجهي نمي‌شود و  تنها آلودگي‌هاي حاصل از آن، تاثيرات منفي بر چهره شهردارد. وجود شركت‌هاي پيمانكاري در كارخانه و ناديده شمردن حقوق و مزاياي كارگران توسط اين شركت‌ها بر اين معضلات افزوده است. متأسفانه اين كارخانه از زمان تاسيس آن در سال 47 تاكنون از مواد سرطان‌زاي آزبست در چرخه توليد استفاده مي‌كند و مديران مستقر در اين شهرستان و تهران هيچ گونه توجهي به آلودگي و اثرات منفي اين مواد ندارند. حال آنكه با استناد به مدارك پزشكي قانوني تاكنون بيش از 60 نفر از كارگران اين كارخانه در اثر ابتلا به سرطان آزبست جان باخته‌اند.

شيوع بيماري‌هاي ريوي در مناطق فقير نشين
بروز و شيوع ناراحتي‌هاي ريوي در برخي مناطق شهر به‌ويژه در منطقه بحرين و خيابان آيت‌الله طالقاني(برق)سري ساتي، قلعه ضرغام و خيابان‌هاي صفا و منوچهري از ديگر تبعات بيماري زاي اين كارخانه است؛ مناطق پرجمعيتي كه ساكنان آن از درآمدي ناچيزي نسبت به ساير مناطق برخوردارند. البته اگر بيماري‌هاي ناشي از 4 دهه فعاليت اين صنعت استخراج شود آمار بسيار بالاتر از اين تعداد خواهد بود ضمن اينكه هم اكنون با يك معاينه ساده پزشكي مي‌توان مدعي شد كه بيش از صدها نفر از شهروندان و به‌خصوص كاركنان بازنشسته و شاغل در اين صنعت مبتلا به بيماري‌هاي ريوي خطرناك هستند. آمار مراجعات پزشكي اين ادعا را تاييد مي‌كند.

كارگران اين كارخانه مي‌گويند: «كارگران كارخانه فارسيت هرماه در واقع بهاي خونشان را دريافت مي‌كنند