|
|
يبانيه ها | آرشيو پاسارگاد | آرشيو خبرها | مقالات | آرشيو هنر و ادبيات | آرشيو تاريخ زدايي | ديداري ـ شنيداري | | تماس | جستجو پيوند به صفحه اصلی
12مهر 1387 (2547 سال پاسارگارد) 3 اکتبر 2008 ============ کميته نجات پاسارگاد هيچ گونه وابستگی مذهبی و سياسي ندارد
تضاد گفته ها با اعمال مسئولين سازمان ميراث
انشا گويي معاون پژوهشی پژوهشکده باستان شناسی سازمان ميراث
و ناپديد شدن آن پس از چند ساعت
|
آن چه که در زير می خوانيد گفته های آقای عليرضا عسکری، معاون پژوهشی پژوهشکده باستان شناسی سازمان ميراث فرهنگی و گردشگری است که امروز، 11 مهرماه، برای چند ساعت روی سايت خبرگزاری ميراث فرهنگی بود و سپس ناپديد شد. اين در واقع اولين باری است که شخصی از سازمان ميراث فرهنگي نسبت به تاريخ و تمدن و فرهنگ ايران اين گونه با علاقه و احترام سخن می گويد و البته اين نوع سخنان به هيچ وجه شباهتی با اعمال و رفتار اين سازمان، در سی سال گذشته و به خصوص در دوران رياست آقای رحيم مشايي، ندارد. تخريب های هر روزه و گسترده ای که زير نظر اين سازمان انجام می گيرد به صورت مستند در آرشيو کميته بين المللی نجات موجود است. اگر اين سازمان به يک صدم آن چه که آقای عسگری می گويد باور داشت به طور قطع وضعيت ميراث فرهنگي ما چنين نبود که اکنون هست. با اين حال به نظر می رسد که حتی انشا گويي معاون پژوهشی هم به ذائقه آقايان خوش نيامده که آن را پس از چند ساعت حذف کرده اند و يا آن را به بخش هايي برده اند که دستيابی به آن آسان نيست.
|
سخنان عليرضا معاون پژوهشي پژوهشکده باستان شناسي سازمان ميراث فرهنگي:
به حرمت تاريخ ايران، و به حرمت شکوه تمدن ايراني ، و به حرمت فرهنگ مردم ايران سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري را دستخوش تغيير نگردانيم .
شخصيت و منزلت انسان هاي هر جامعه در آينه ميراث فرهنگي آن مملکت تجلي مي‌يابد و سازمان ميراث فرهنگي ايران تجلي گاه نبوغ ايرانيان از زمان ظهور انسان در اين سرزمين تا به امروز است. لذا، هر نوع کوچک شمردن سازمان ميراث فرهنگي نه تنها بي احترامي به تمام مردم ايران بلکه بي حرمتي به فرهنگ و هويت تمام ايرانيان در تمام دوره هاست.
زنهار آگاه باشيم که چه تصميم مي گيريم. تصميم، امروز مجلس محترم شوراي اسلامي کشور دغدغه خاطر تمام نسل هاي گذشته، حال و آينده است.
هزاران ايراني در تمام جهان به ياد وطن عزيز خود با افتخار از گذشته پرشکوه اين سرزمين ياد مي کنند، احتياط کنيم که خاطر بزرگان ديروز و فردا و عزيزان امروز به احترام ايران و نام مقدس آن بيش از اين آزرده خاطر نشود.
سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري به عنوان متولي هزاران اثر تاريخي، فرهنگي جامعه ايراني پاسبان و نگاهبان هويت ملي – مذهبي تمدن ده هزار ساله ايراني است. اين تمدن بزرگ روزگاري از هند تا مصر، روزگار ديگر در تمام آسياي ميانه و در پهنه روزگار، بر سر تاسر خاورميانه حکمروايي داشته است.
به گواه صدها متن و نبشته دانشمندان جهان، ايران ميراث دنياست و دنيا ميراث تمدن ايراني است. افتخار هر ايراني به تمدن گذشته خود است و تمام مردم جهان، ايران و ايراني را با شخصيت تاريخي آن مي شناسند. چگونه مي توان و از چه ديدگاهي مي توان حوزه تمدن و تصدّي بر آن را محدود ساخت و در مقابل تاريخ پاسخ گو نبود؟
به واسطه شناخت و حضور ميراث فرهنگي کشور در عرصه تعاملات جهاني، نه تنها ريشه هاي تاريخي مردم کشور ما با کشورهاي همسايه استوارتر مي شود بلکه تعامل بين کشورهاي منطقه بيشتر و جايگاه واقعي فرهنگ ها در حوزه تمدن ايراني و در محدوده مشرق زمين تعيين و تبيين مي شود.
هدف سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري، حفظ شان و منزلت فرهنگ ايراني، معرفي و شناخت فرهنگ ايران به جهانيان است.
امروز، سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري کشور مراکز علمي دنيا را از مباحث تاريخي فرهنگ ايراني تغذيه مي نمايند. در تمام حوزه ها، اين سازمان از روش هاي سنتّي خارج و با تعريف و بکارگيري پژوهش هاي چند بعدي و نوين خود را با پژوهش هاي جهاني در اين حوزه همسو و هماهنگ نموده است.
طرح مبحث ضرورت همکاريهاي بين المللي در شناخت فرهنگ ايراني به اين دليل بيان مي شود که بايد بپذيريم عملکرد حوزه سازماني ما بايد به درک عظمت تاريخ و فرهنگي کشور منجر شود. زيرا، بزرگي فرهنگ ايرانيان در روزگار معاصر به شکوه تاريخ و تمدن آن ها وابسته است.
ملت ايران، ملت بزرگي است و به همين نسبت شايستگي آن را دارد که در حوزه فرهنگ و تمدن ايراني – اسلامي، سازماني بزرگ براي هزاران اثر تمدني، پژوهش در آن و بهره برداري از اين فرهنگ غني در تمام حوزه ها داشته باشد.
سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري تلاش دارد تا با حفظ منزلت تاريخي مردم ايران بر شکوه هر چه بيشتر دستاوردهاي تاريخي ملت ايران روز به روز بيافزايد. اين سازمان مفتخر است تا در حوزه برنامه ريزي، نظارت و مديريت بر تمام حوزه هاي تمدني کشور ايران ضمن معرفي و پژوهش، برنامه ريزي لازم را بعمل مي آورد تا با هماهنگي سازمان هاي متعدد ديگر توسعه پايدار فرهنگي کشور محقق شود.
در جريان تحولات سياسي، اقتصادي جهان معاصر شاهد هستيم که يگانه عامل وحدت و يگپارچگي ملي، ارضي و مذهبي کشور ايران، ميراث مشترک گذشته آن است و هويت يکپارچه جهان ايراني و هويت مشترک با تمدن بزرگ اسلامي رمز جاودانگي ملت بزرگ و مسلمان ايران است.
چگونه مي توان در عرصه اين تحولات بزرگ جهاني، تنها سازمان متولي هويت بزرگ بخش عمده اي از مردم مشرق زمين را محدود ساخت در حالي که اساسا تمدن ايراني جوهره و روح بخش بزرگي از ميراث پايدار و هويت واقعي بيش از 20 کشور حوزه خاورميانه را در خود جاي داده است.
در جائي که ديگران نام و هويت تمدن ايراني را جعل مي کنند و فرهنگ ايراني را به نام خود ثبت مي کنند از هزاران اثر تاريخي متعلق به فرهنگ ايراني در حوزه کشورهاي ترکيه، تاجيکستان، افغانستان، پاکستان، ازبکستان، گرجستان، عراق، سوريه، مصر، هند، و تمام کشورهاي عربي حوزه خليج فارس غافل مانده ايم. در اين حال و شرايط جهان امروز، مديريت و نظارت خود را به محدود ساختن حوزه نظارت و کم اهميت پنداشتن فرهنگ و هويت ايراني معطوف ساخته ايم در حالي که اگر با تدبير بهتر بنگريم با بيگانگان و دشمنان جامعه ايراني برنامه خود را همسو ساخته ايم.
امروز، سازمان هاي متولي ميراث فرهنگي جهان، سرتاسر اين كره خاكي را در پي شناخت انديشه بشري كاويده اند و فهم و شناخت گذشته را براي جامعه و فرهنگ معاصر حياتي و با اهميت دانسته اند. به گونه اي كه ميراث فرهنگي را به منزله نوعي رجوع و رويكرد به تاريخ، زمان و انسان و وضع وجودي او پس از ظهور شرايط جديد تاريخي از خصلتهاي بنيادي انديشه معاصر و عالم مدرن تلقي مي نمايند. در اين شرايط، سرزمين ما نيز به عنوان بخش مهمي از جامعه جهاني، سالهاست که نه تنها در محافل دانش و انديشه آكادميك جهان مطرح است بلکه جهان خود را وامدار و ميراث دار تمدن ايراني مي داند. چگونه مي توان براي برافراشتن پرچم تمدن و حيات فرهنگي جامعه ايراني در جهان معاصر بدون وجود سازماني بزرگ و مستقل عمل کرد؟
