|
International Committee to Save the Archeological Sites of Pasargad
|
|
بيانيه ها/آرشيو مطالب پاسارگاد/آرشيوخبرها / مقالات /آرشيو هنر و ادبيات/ تاريخ زدايي/ديداري ـ شنيداري/ و بخش های ديگر بازگشت به صفحه اصلی
فرهنگ ایران دوستی دیگر از کف داد
در بزرگداشت دکتر پرویز ورجاوند
از: محمد عارف
آقای دکتر ورجاوند به زنجره ای می مانست که در شب های تاریک ایرانزمین به خوشی از روزهای خوشبختی ایران خواند و خواند و حتی در روزهایی که حکومت با خشونت تمام در برابر فرهنگ ایرانی دست به عملکرهایی "دهۀ فجری" زد، از پا ننشست و در برابر آبگیری سد سیوند به دستور رئیس جمهور جمهوری اسلامی موضع گیری کرد.
او به آنچه می گفت و می نوشت اعتقاد داشت.
سال هاست که همۀ یاران ایران و دوستان واقعی آزادی چه در داخل و چه در خارج از ایران دچار سرنوشتی شوم می شوند. آنهم همواره سر بزنگاه. آدم از خودش می پرسد: "آیا بیماری هوشنگ گلشیری، اغمای علی اشرف درویشیان و مرگ ناگهانی دکتر پرویز ورجاوند، اتفاقی هستند؟"
بزرگان همواره خطرناک زیسته اند و مرگشان نیز همواره صدمه ای بزرگ بر پیکر جامعه بوده است. انگار مجسمه ای باستانی دست یا سرش را از دست داده است، ناقص شده است.
آنچه از انسانی چون دکتر ورجاوند اما بر جای می ماند گوشه ای شفاف از تاریخ ایران است که با چراغ حضور و تلاش های آنها روشن شد.
سرنوشت پاسارگاد و میراث فرهنگی ایرانزمین با نام او گره خورده است. به عنوان کوچکترین عضو کمیتۀ نجات پاسارگاد سپاسگزار او هستم و خواهم بود.