|
|||||
بيانيه ها/آرشيو مطالب پاسارگاد/آرشيوخبرها / مقالات /آرشيو هنر و ادبيات/ تاريخ زدايي/ديداري ـ شنيداري/ و بخش های ديگر بازگشت به صفحه اصلی
|
|||||
در سوگ شادروان دکتر پرویز ورجاوند از: توران شهریاری
پرویز ورجاوند ناگه دیدگان بست دردا ، دریغا ناگهان چشم از جهان بست
عشق وطن با خون به رگ هایش روان بود آن عشق ورجاوند و جاویدش از آن بود
گویی که این ایرانی بخرد از آغاز با مهر میهن کرد چشم خویش را باز
ایران و ایران باوری شد عشق پرویز عشقی بزرگ و آسمانی و دلاویز
هر جای ایران بهر او بهتر ز زر بود زیرا که ایران مهد فرهنگ و هنر بود
بهر نگهداری ز میراث نیاکان باید به راهش کارها کرد از دل و جان
میراث فرهنگ بشر از بهر پرویز بودی هویت ساز و هم خاطر برانگیز
باید از او آموخت ایران باوری را در راه فرهنگ وطن روشنگری را
او اوستادی بخرد و صاحب نظر بود او از بسی آگه دلان آگاه تر بود
آن بخرد میهن پرست راد و آگاه الهام بخش همرهانش شد در این راه
هرچند بگرفت او ز سوربن دکترایش کم بود این عنوان به چشم دل برایش
او زین سپس جزئی بود از خاک ایران آسوده در دامان خاک پاک ایران
پرویز را ایزد بیامرزد به مینو مام وطن فرزند کم آرد چنان او
ما هم به سوگیم و غمین با خاندانش بادا درود دوستداران بر روانش /.
بيست و چهارم خرداد
|