برای خط آهن کنار نقش رستم به وزارت راه رشوه داده اند

International Committee to Save

the Archeological Sites of Pasargad

جمهوری اسلامی رشوه گيری را به عنوان يک محل درآمد اضافی به کار برده

طرح کشيدن خط آهن در چهارصدمتری نقش رستم به دليل رشوه ای بود که زمين داران به وزارت راه داده بودند

درياچه سيوند در حال شکل گيری و سخت سرگرم غرق کردن تاريخ پيش از اسلام ايران است

درياچه سيوند (که بلاغی هم خوانده می شود) غرق کردن دره بلاغی را آغاز کرده است.

اما نقش رستم ظاهرا از خطرات ناشی از کشيدن خط آهنی که گفته می شود شالوده اين محوطه باستانی را تخريب می کند مصون خواهد بود

افشين يزدانی محقق بنياد پارسه پاسارگاد و باستانشناسی که در تخت جمشيد کار می کند در مصاحبه ای با نشريه تهران تايمز گفته است که دولت موافقت اوليه خود را با طرح کشيدن شيراز اصفهان که از 1200 متری نقش رستم می گذرد اعلام داشته اما تصميم نهايي هنوز گرفته نشده

طرح های اوليه بر مبنای ساختن اين خط آهن در 400 متری نقش رستم بود اما اعتراض متخصصان که اعتقاد داشتند ارتعاشات ناشی از رفت و آمد قطارها به احتمال قريب به يقين شکاف های موجود در آرامگاه خشايارشاه اول را بيشتر کرده و موجب فرو ريختن آن خواهد بود و همچنين در عرض دهسال کل ساختمانی را که کعبه زرتشت خوانده می شود تخريب خواهد کرد

اعتقاد بر آن است که زمين داران ثروتمندی که علاقمند بودند زمين های خود را که در نزديکی نقش رستم قرار دارد به دولت بفروشند با دادن رشوه به مقامات وزارت راه و ترابری موجب آن شده بودند که خط آهن مزبور از چهارصدمتری اين محوطه تاريخی بگذرد.*

نقش رستم در حدود دوازده کيلومتری شمال غربی تخت جمشيد قرار داشته و از آنجا که تعدادی از آرامگاه های شاهان هخامنشی همچون داريوش بزرگ، فرزندش خشايارشاه، اردشير اول، و داريوش دوم در آن قرار دارند از محوطه های بسيار مهم تاريخی ايران به شمار می روند. همه ی اين آرامگاه ها را در سنگ يک پارچه کوه کنده اند. در اين محوطه در عين حال تعدادی حکاکی روی سنگ از عصر ايلامی ها تا زمان ساسانيان وجود دارد.

يزدانی می گويد که نقش رستم حدود هزار سال قبل از به قدرت رسيدن سلسله هخامنشی محل اجرای مراسم مهم ايلامی ها محسوب می شده

در عين حال يزدانی مرا به بازديد محوطه های باستانی دره بلاغی برد که با پر شدن درياچه ای که پشت سد سيوند بوجود می آيد به زير آب خواهد رفت و اين روندی است که متاسفانه هم اکنون در حال انجام شدن است.

دره بلاغی دارای صد و سی محوطه مهم باستانشناسی است که همگی در استان فارس قرار دارند و پانزده کيلومتر با جايي که تنگه بلاغی خوانده می شوند فاصله دارند. همچنين در سوی ديگر سد هم تا چندين کيلومتر از اين نوع محوطه ها پراکنده است. تنگه بلاغی خود 4 کیلومتر با دهکده پاسارگاد فاصله دارد. دهکده ای که خود نخستين پايتخت امبراتوری ايران محسوب شده و مخروبه های شهر باستانی پاسارگاد در آن پراکنده است.

اين محوطه قبلا تنگه بلاغی خوانده می شد اما از آنجا که اکثر محوطه های باستانی در داخل دره ای قرار دارند که در غرب اين تنگه واقع است متخصصين اين منطقه را اکنون دره بلاغی می خوانند.

حفاری های نجات بخشی باستانشناسی وابسته به پروژه دره بلاغی از سال 2004 تا 2007 ادامه يافت و هدف آن مطالعه دقيق محوطه های باستانی اين منطقه بود. آبگيری سد سيوند که بخش عمده ی اين دره را به زير آب خواهد برد از بهار سال 2007 آغاز گشته است

در بهار گذشته آقای محمد حسن طالبيان مدير بنياد تحقيقاتی پارسه پاسارگاد در مصاحبه ای که در تخت جمشيد انجام شد به خبرنگار تهران تايمز گفت که تنها 24 محوطه باستانی درره بلاغی در درياچه سد سيوند غرق خواهد شد.

در حين بازديد از دره بلاغی آقای يزدانی يک ديوار و يک شالوده سنگی ساختمان عظيمی از عهد هخامنشی را به من نشان دارد که تيم باستانشناسان ايرانی ـ لهستانی آن را کشف کرده بودند

در يکی از محوطه ها که به سلسله ساسانيان تعلق داشت ما خمره بزرگی را مشاهده کرديم که تا نيمه از خاک بيرون آمده بود و در نزديکی آن يک محوطه ساسانی ديگر وجود داشت علاوه بر اين ها باستانشناسان در اين محوطه ها اشيای مختلف، چند خانه و حياط و کوره سفال پزی کشف کردند

يک کوزه که بر روی آن خطوط آرامی نقش شده بود و برای سيستم کشاورزی سلطنتی مورد استفاده قرار می گرفت بنا بر اظهارات آقای يزدانی در اين محوطه به دست آمده بود.

در نزديکی سد سيوند ما به چشم خود ديديم که درياچه اين سد در حال شکل گرفتن است و هم اکنون نيز برخی از محوطه های دره بلاغی را به زير آب برده است.

*بر اساس شاخص فساد مربوط به قرارداد بين المللی شفافيت (سی پی آی) از سال 1979 در بين 158 کشوری که در ليست اين شاخص قرار دارند ايران در رديف 88 قرار دارد. و عدد اين شاخص برای ايران دو مميز 9 بوده است (که عدد ده يعنی فاسدترين و عدد صفر پاکترين است. ) واقعيت آن است که رژيم جمهوری اسلامی رشوه گيری را به عنوان يک محل درآمد اضافی به کار برده و از اين طريق به ويرانی کشور کمک کرده است. اکنون فساد در همه ی سطوح اين کشور جز پذيرفته شده ای از زندگی روزمره محسوب شده و از دادن رشوه به پستچی برای حصول اطمينان از اين که نامه ها به مقصد می رسند آغاز شده و به فساد عمده در سطح بين المللی در زمينه نفت و صنايع مربوط به آن گسترش يافته است. همچنين بخشی از روحانيون صاحب قدرت سياسی و افراد خانواده آن ها توانسته اند از طريق فساد، رشوه، ثروت های عظيمی را گردآوری کرده به خرج ملت ايران صاحب زندگی های بسيار مرفه و لوکس شدند.