|
|
يبانيه ها | آرشيو پاسارگاد | آرشيو خبرها | مقالات | آرشيو هنر و ادبيات | آرشيو تاريخ زدايي | ديداري ـ شنيداري | | تماس | جستجو پيوند به صفحه اصلی
30 فروردين 1387 (2547 سال پاسارگارد) 18 آوريل 2008************************* کميته نجات پاسارگاد هيچ گونه وابستگی مذهبی و سياسي ندارد
زباله های بيمارستانی خطرناک کجا می روند؟
از : نازنين فضل علی
امروزه معضل زباله در جوامع شهري و مديريت كنترل و دفع بهداشتي آن يكي از اصلي‌ترين برنامه‌هاي شهرداري، سازمان حفاظت محيط‌زيست و وزارت بهداشت و درمان است.
ايران كشوري است كه متأسفانه هنوز برنامه مديريت جامع و كاملي درخصوص دفع صحيح و بهداشتي زباله ندارد.
هرچند زباله‌هاي شهري تا حدودي ساماندهي شده‌اند ولي معضل زباله‌هاي صنعتي، بيمارستاني و كلا زباله‌هاي خطرناك مسئله‌اي است كه با وجود تمهیدات به عمل آمده برون بخشی، هنوز حل نشده است.
اين در حالي است كه كشورهاي صنعتي و پيشرفته دنيا سال‌ها ست براي حل اين معضل، راه حل‌هاي مناسبي يافته و شیوه ای خاص در بهبود وضعيت زيست محيطي و حذف اين مواد خطرناك از محيط‌زيست دارند.
براساس تعريفي كه آژانس حفاظت محيط زيست آمريكا به‌دست داده، مواد زائد خطرناك به مواد زائد يا تركيبي از مواد زائد گفته مي‌شود كه مي‌توانند سلامت انسان يا ساير موجودات زنده را در معرض خطر قرار دهند. اين مواد شامل زباله‌هاي راديواكتيو، شيميايي و بيولوژيكي قابل انفجار و قابل احتراقي هستند كه هريك تعاريف خاص خود را دارند.
در اين ميان زباله‌هاي بيمارستاني كه بيمارستان‌ها و مراكز تحقيقات بيولوژيكي تولید می‌كنند در شمار زباله‌هایی قرار دارند كه براي سلامت انسان بسیار خطرآفرينند.
چراكه زباله‌هاي اين گروه، به‌علت عفوني بودن، قدرت آلوده‌سازي بالايي دارند و چنانچه به شیوه درست جمع‌آوري و دفع نشوند، مشكلات بسياري ايجاد مي‌كنند.
این در حالی است كه بنا به آمار، سرانه توليد زباله بيمارستاني به ازاي هر تخت در شبانه روز محاسبه مي‌شود كه بسته به وضعيت درآمد، توسعه شهرنشيني و سطح فرهنگ ميزان توليد آن افزايش يا كاهش مي‌يابد.
در حال حاضر روزانه در حدود ۷۵۰۰ تن زباله در تهران توليد مي‌شود كه ۷۵۰ تن از آن (۱۰ درصد)، مربوط به زباله‌هاي بيمارستاني و نيمي از آن مربوط به زباله‌هاي عفوني (پاتولوژيك) است.
مخاطرات زيست محيطي اين زباله‌ها عمدتاً شامل خطرات ناشي از عدم‌كنترل صحيح، به‌خصوص در نوع اتمي آن باعث بروز انواع سرطان‌هاست.
شيوع بيماري‌هاي واگيردار و غيرواگيردار، آلودگي منابع آب‌هاي سطحي و زيرزميني به شيرابه‌هاي سمي و شيميايي، رشد و تكثير موجودات موذي، نازيبايي محيط‌زيست و ورود گازهاي زيان آور به محيط بر اثر احتراق اين زباله‌ها از دیگر مخاطرات این زباله‌هاست.
اما چه می توان كرد؟ برنامه ريزي براي استقرار يك خط‌مشي كارآمد پیش از هر چیز نيازمند سيستم مديريت منسجم، قوانين و مقررات، ضمانت اجرايي و تعهد و در آخر مسئوليت پذيري مسئولان است.
هرچند كه امروزه در سراسر جهان روش‌هاي زيادي برای دفع مناسب زباله‌هاي بيمارستاني وجود دارد ولي معضل كشور ما نبود استانداردهاي خاص اين دسته از زباله‌ها و شرايط مناسب در حمل‌ونقل، نگهداري و دفن بهداشتي يا دفع از طريق زباله سوزهاست كه متأسفانه هنوز راه‌حلي در انتخاب روش صحيح مديريت اين مواد درنظر گرفته نشده است.
از سوی دیگر مهم‌ترين ضعفي كه در این زمینه وجود دارد نبود اين استانداردها و سپس ضمانت اجرايي در نحوه دفع صحيح اين دسته از مواد است.
ويژگي‌هاي محل دفن، ظروف حمل‌ونقل مناسب، جداسازي از مبدأ توليد، ذخيره‌سازي و بازيافت، از مواردي است كه در كشور ما كمتر به آن پرداخته شده و نيازمند به همكاري‌هاي دو طرفه سازمان‌هاي ذي‌صلاح در اين زمينه است.
نشريه همشهری
فرستنده احمد، همراه کميته نجات، از تهران
