|
|
|
شخصيت های هنری، ادبی و اجتماعی به پرسش کميته ی بين االمللی نجات پاسارگاد پاسخ می گويند: چه پیوندی بین اندیشه کورش بزرگ، در منشور حقوق بشر او، و اندیشه ایرانیان امروز می بینید؟
|
 |
دکتر مهرداد مشايخی
استاد جامعه شناسی وفعال سياسی
بزرگنمايي حوادث و شخصيت های تاريخی (استوره سازی) از يک سو، و بی اعتنايي و کم بها دادن به تاريخ ملی و بازيگران اصلی آن، از سوی ديگر، دو رويکرد مخدوش کننده هويت تاريخی ملت ها هستند. در ميان ايرانيان (در سده بيستم) اين هر دو گرايش رايج بوده اند: بزرگنمايي در دوران پهلوی و تحقير تاريخ ملی در دوره جمهوری اسلامی.
در شرايط کنون، بازگشت به مفاخر تاريخی مان و بازخوانی آنها از جمله کورش بزرگ ـنه با منظور اغراق و بزرگنمايي، که برای تعادل بخشيدن و تقويت هويتی است که نظام حاکم بر ايران در سی سال اخير در نفی آن کوشيده است.
در اين فرايند بازخوانی متعادل تاريخ ايران با جوانبی از افکار و کردار کورش ـسرسلسله هخامنشيان ـ مواجهيم که غروربرانگيز است و جلوه ای تازه به هويت «ايرانی» ما می بخشد. در آغاز سده بيست و يکم ـ که ايرانيان می روند تا با ارزش های دموکراتيک و حقوق بشری خو بگيرند و آن ها را درونی سازند، آگاهی از پيش زمينه های بومی اين ارزش ها، طبعا نقشی الهام بخش دارد. در شرايطی که حاکمان زمان، با تمامی توان خود بر دستگاه حکومتی تکيه می کنند و در اين راه، از هيچ ظلمی فروگذار نمی کنند، کلام داهيانه کورش (بيش از 2500 سال پيش) بسيار پر معنی است:
«هرگز سلطنت خود را بر هيچ ملتی تحميل نخواهم کرد و هر ملت آزاد است که مرا به سلطنت خود قبول کند يا ننمايد. و هر گاه نخواهد مرا پادشاه خود بداند، من برای سلطنت آن ملت مبادرت به جنگ نخواهم کرد.»
.
کميته بين المللی نجات پاسارگاد
