|
|
|
آثار محوطه ی های تاريخی شبانکاره به کجا می رود؟ از: نگار صالحی زاده
زمیندار: داشتیم درون تپه را حفر می کردیم و اصلا فکر نمی کرديم که اين مکان يک تپه تاريخی است. پس از مدتی به ديواره ای رسيدیم و هنگامی که لودر خاکبرداری می کرد به جمجمه انسانی برخورديم. و تازه متوجه شديم که با بقايای يک بنای تاريخی روبرو هستيم و بلافاصله کار را قطع کرديم و به مسئولين اطلاع دادیم.
نگار: از کجا می دانستيد که بايد به مسئولين میراث فرهنگی اطلاع دهيد. زمیندار: این دیگر روشن است که این نوع اماکن مربوط به هويت تاریخی و فرهنگی ما است و وظيفه هر کسی است که بلافاصله به دولت اطلاع دهد نگار: عکس العمل آن ها چه بود؟ زمیندار: آن ها هم بلافاصله آمدند و اشیا و زيورآلتی را که در آنجا بود با خود بردند. و بعد از مدت ها مرا مورد بازجويي قرار دادند که «بقیه را چه کرده ای؟» بهشان گفتم که اگر می خواستم چنین کارهایی بکنم اصلا به شما اطلاع نمی دادم!. بعد یکی از مامورين به من گفت: «چیز مهمی نبود. مقداری خرده شيشه بود. چیز به درد بخوری نبود! خوشت می آمد برای خودت دردسر درست کردی؟ یک لگد می زدی و نابودشان می کردی.» بهشان گفتم چه می دانستم گمان می کردم که میراث فرهنگی سرزمین مان است باید اطلاع دهم !
زمیندار: پس از مدتی به ما اجازه دادند که کارمان را ادامه دهیم و الان بر بالای اين تپه باستانی مخزن بزرگ آبی قرار دارد. نگار: هيچوقت فهميدید که در آنجا چه بود؟
زمیندار:
بعد از مدتی پرس و جو کردم که این آثار پیدا شده چه بود و
مربوط به چه دورانی است ؟
کسانی که می دانستند
به من
گفتند مربوط به دوره هخامنشی است مردم درباره اين محوطه تاريخی که اکنون مخزن بزرگی روی آن را پوشانده و محوطه های ديگری که در اطراف آن هست سخنانی می گويند اما نکته جالب اين است که بيشتر افراد معتقدند که اين محوطه ها هميشه بی سر و صدا خالی از اشيای تاريخی می شود. گاه به وسيله حفاران غیرمجاز و گاه به وسيله ماموران سازمان های میراث فرهنگی اما به کجا می رود باز بيشتر افراد سکوت می کنند و می گذرند. کمیته بين المللی نجات پاسارگاد
|
