خطر آسیب های جدی تر به بناهای تاریخی اصفهان

Save Pasargad Committee

گفته های یک کارشناس معماری درباره پل ها و بناهای تاریخی اصفهان:

مجتبی کنعانی کارشناس معماری و ابنیه تاریخی، در ارتباط با ترک خوردن بخشی از پل تاریخی اصفهان، امروز، نوزدهم دی ماه 1391، به خبرگزاری دولتی ایسنا گفت: با ادامه روند خشکی زاینده رود احتمال زیرش در قسمت‌هایی از پل‌های تاریخی اصفهان و ایجاد ترک‌های بزرگ‌تر در سطح آن‌ها تا یک سال دیگر وجود دارد.

کنعانی با اشاره به اینکه ترک خوردن پل‌های تاریخی اصفهان با توجه به خشکی زاینده رود طبیعی است، اظهار کرد: حذف مکرر آب از رودخانه در سال‌های اخیر نه تنها به پل‌های تاریخی روی رودخانه زاینده رود بلکه به سایر بناهای تاریخی لطمه می‌زند.

وی با بیان اینکه با ادامه روند خشکی زاینده رود تابستان امسال باید منتظر خبرهای بدتر نه تنها در خصوص پل‌های تاریخی بلکه سایر آثار تاریخی اصفهان بود، ادامه داد: نبود آب در زاینده رود وشکننده شدن خاک بستر رودخانه و هم‌چنین نوع مصالح به کار رفته در بناها که همواره نیازمند رطوبت است، پل ها را تهدید می‌کند و به نظر می‌رسد با ادامه روند کنونی آسیب‌های جدی‌تری به بناهای تاریخی اصفهان تا یک سال آینده وارد شود.

این کارشناس معماری و ابنیه تاریخی جریان یافتن دوباره آب به زاینده رود را تنها راهکار حفظ پل‌های روی رودخانه عنوان کرد و افزود: بازگشت آب به زاینده رود نه تنها نخستین راه حفظ پل‌های تاریخی است بلکه به سایر بخش‌ها مانند کشاورزی نیز کمک می‌کند.

کنعانی با بیان اینکه تمام بناها شهر اصفهان در معرض خطر هستند، تصریح کرد: کاهش سطح آب‌های زیر زمینی در جلگه زایند رود که تمام شهر اصفهان را نیز در بر می‌گیرد در پایداری بناهای تاریخی اصفهان تأثیر به سزایی دارد.

وی اضافه کرد: این امر مناطق پست‌تر شهر و به ویژه بناهای تاریخی که فاقد اسکلت هستند را بیشتر در معرض خطر قرار می‌دهد.

کارشناس معماری و ابنیه‌ تاریخی میراث اصفهان هم‌چنین به نم کشیدگی و نفوذ آب‌های سطحی به پل خواجو اشاره کرد و گفت: سطح خیابان از رمپ های این پل بالاتر است و متاسفانه عدم زهکشی مناسب موجب نم کشیدگی در بخش‌هایی از سازه جدید این پل شده است.

کنعانی ادامه داد: این مشکل می‌تواند از بخش‌های اضافه شده این پل به بخش‌های قدیمی‌ترین آن منتقل و به آن آسیب بزند.