|
|
Save Pasargad Committee
|
حکم انسداد سبزپرس، حکمی طبیعتستیزانه استجمع آوری امضا جهت اعتراض به حکم انسداد سایت خبری سبز پرسبه نام خدا حکم انسداد سبزپرس، یک حکم طبیعتستیزانه است پایگاه خبری سبز پرس، یکی از پرمخاطبترین و قدیمیترین رسانههای محیط زیستی کشور است که به همت زنده یاد یاسر انصاری تاسیس شد. اینک در حالی که هنوز هم اغلب فعالان حوزهی محیط زیست در ایران در بهت و حیرت ایست قلبی ناگهانی یاسر به سر می برند، خبر از ایست قلبی سبزپرس هم میرسد، آن هم به دنبال شکایت سازمانی که علی القاعده باید بیشترین حمایت را از حیات چنین رسانههایی انجام دهد! چرا؟ یاسرانصاری به پاس تلاش های پربار در زندگی بسیار کوتاهش در قطعه نام آوران این آب و خاک مدفون شده است و بی راه نیست که بگوییم قلبش به خاطر محیط زیست این کشور از تپش ایستاد، اینک پر بارترین دستاورد زندگی اش نیز از تپش باز ایستاده است. سبز پرسی مسدود شده است که پربیننده ترین سایت محیط زیستی کشور است و هر روز تمامی دوستداران محیط زیست از گوشه و کنار این کشور برای یافتن اخبار محیط زیست به آن سر می زنند و با هم تبادل نظر می کنند. سبز پرسی مسدود شده است که با یک فراخوان، هزینه نجات جان یک همیار محیط زیست کشور را فراهم می کند و با فراخوانی دیگر قوهای مهاجر را از گرسنگی نجات می دهد. شگفت انگیز تر و جانکاه تر این که سبز پرس با شکایت مسئولین محیط زیست مسدود می شود. مسئولین محیط زیستی که به جای قدردانی از تلاش های سبز پرس و گرداننذگان آن با شکایت خود آن را مسدود کردند. خانم مژگان جمشیدی، همسر زنده یاد یاسر انصاری، چند هفته پیش جایزه ارزشمند خادم خاک این کشور را دریافت کرد تا در کنار بسیاری از جوایز ملی و منطقه ای و بینالمللی محیط زیستی خود قراردهد. این نامآورترین خبرنگار محیط زیستی کشور که خود متخصصی در این حوزه هم محسوب میشود، باید مورد احترام و تکریم سازمان متولی محیط زیست در ایران قرار گیرد و نه آن که در کمتر از یک ماه، سه بار به دادسرا احضار شود. سبز پرس همیشه از فعالیت های خانم جمشیدی بهره مند بود و پس از درگذشت یاسر، این پرتال تاثیر گذار محیط زیستی تنها با تلاش شبانه روزی خانم جمشیدی و تعداد انگشت شماری از تلاشگران دلسوز محیط زیست بدون دفتر،کارمند، حمایت مالی و هزاران ابزار مورد نیاز تنها با همت والای ایشان سرپا ایستاد. همه محیط زیستی های این کشور انتظار داشتند بعد از یاسر همسر داغدار او از جانب مسئولین محیط زیست برای ادامه فعالیت های پربارش بیشتر مورد حمایت قرار گیرد. اما شگفتا که نه تنها هیچ گونه حمایتی از این سرمایه انسانی و اجتماعی محیط زیست کشور صورت نگرفت بلکه به خاطر طرح چند سوال یا گزارشهای انتقادی، همین مسئولین محیط زیست کشور با زیر پا گذاردن تمام هنجارهای اخلاقی، انسانی و اجتماعی به راحتی سه بار عليه او طرح شكايت كردند و یادگار ارزشمند همسرش را نیز مسدود کردند. آیا چنین واکنشی سزاوارانه است؟ مدت هاست که سوالات به حق و به جای دلسوزان، کارشناسان و فعالان محیط زیست کشور بی پاسخ می ماند و بسیاری از مسئولین محیط زیست به خود زحمت پاسخگویی به نقد و سوال را نمی دهند. سوال های مرتبط با علل کاهش تنوع زیستی، تخریب زیستگاه ها، تخریب تالاب ها و منابع آب های سطحی و زیر زمینی، کیفیت هوای شهرهای بزرگ، بیابان زایی، تخریب و کاهش سطح جنگل ها و پوشش گیاهی و سایر منابع ارزشمند طبیعی این کشور همگی بی پاسخ مانده است. چرا؟ در فرهنگ ما حمایت از انسان های ارزشمند که به راستی سرمایه های اجتماعی محسوب می شوند جایگاهی والا دارد. در فرهنگ ما به ویژه بر حمایت از زنان تاکید وجود دارد. و این رفتار مدیران سازمان یک ناهنجاری و به واقع یک تهاجم فرهنگی و یک بدعت نامیمون است. ما امضا کنندگان این نامه سرگشاده ضمن محکوم کردن مسدود شدن پایگاه خبری سبز پرس و احضار چند باره سرکار خانم مژگان جمشیدی به دادسرا، از کلیه مسئولین مرتبط، تقاضا می کنیم مانع گسترش این گونه بدعت های غیر قابل پذیرش شوند. ما خواهان بازگشایی هر چه سریع تر پرتال خبری سبز پرس و باز پس گیری شکایت از سرکار خانم جمشیدی هستیم. لطفا برای امضا به آدرس زیر مراجعه کنید 26 دسامبر 2012
|