دکتر سیروس آموزگار با این که تحصیلات خود را در رشته اقتصاد و حقوق تمام کرده  و قبل از انقلاب در دانشگاه های ایران تدریس می کردند، اما تا دوران  انقلاب بیشتر به عنوان یک نویسنده و روزنامه نویس شهرت داشتند. ایشان ده ها رمان، اپرا، نمایشنامه و صدها داستان کوتاه و نمایشامه رادیویی نوشته اند. دکتر آموزگار در جریان انقلاب به عنوان وزیر  اطلاعات و جهانگردی در کابینه دکتر شاپور بختیار به طور جدی وارد کارهای سیاسی شدند. ایشان در همان مدت کوتاه تلاش بسیاری کردند تا روزنامه نویس ها را متقاعد کنند که اگر از بختیار حمایت نکنند و به دنبال انقلابیون مذهبی بروند «در بستن درهای آزادی و دموکراسی به روی ایران شریک خواهند بود» آموزگار پس از آن، بدون وابستگی به گروه های سیاسی بیشتر به کار تحلیل و تفسیر مسایل سیاسی مشغول بوده اند.

کمیته بین المللی نجات: جناب دکتر آموزگار گرامی آیا شما به عنوان یک  کوشنده فرهنگی و سیاسی،  به حفظ و نگاهداری از میراث فرهنگی و تاریخی و یا میراث طبیعی و محیط زیست را علاقمند هستید و آن را امری جدی می دانید؟

 کمیته بین المللی نجات: به نظر شما چه دلیلی دارد که زنان و مردان اهل سیاست  ما (در داخل و خارج از ایران) به مسایل میراث فرهنگی و محیط زیست و به طور کلی مسایل فرهنگی کمتر توجه دارند؟

دکتر سیروس آموزگار:  هیچ دلیلی جز محاسبه ی اولویت ها ندارد  از کسی که نگران نان شب و سلامتی فرزند زندانی خویش است  چگونه می توان انتظار داشت  به فکر آب زاینده رود و چنار های خیابان پهلوی  باشد ؟

کمیته بین المللی نجات: اگر  دکتر بختیار پیروز می شدند، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری زیر نظر وزارت خانه ای می رفت که شما قرار بود وزیر آن باشید. فکر می کنید در آن صورت وضع  میراث فرهنگی و تاریخی ما چه می شد؟ آیا در آن شرایط اولویت برای شما چه بود؟

دکتر سیروس آموزگار: اگر دکتر بختیار می ماند با شعور سیاسی وفرهنگی و عشقی که به ایران داشت هرکاری در جهت حفظ آثار تاریخی و میراث های فرهنگی می شد انجام می داد
ولی آن چه که من به عنوان مسئول مستقیم  کار ، انجام می دادم حفظ اصالت میراث های فرهنگی ، گنجاندن درسی در دبیرستان ها برای دادن حداقل اطلاعات در باره ی آن به شاگردان و از طریق آنان به جامعه  و بالاخره فراهم کردن تسهیلات لازم برای بازدید های همگانی از این آثار و میراث های  گرانقدر فرهنگی می بود.

کمیته بین المللی نجات:  کمیته بین المللی نجات:  فکر می کنید که فرهنگ ملی و فرهنگ سازی در  شرایط کنونی سرزمین مان تا چه اندازه می تواند بر بحران های موجود سیاسی واجتماعی ما اثر گذار باشد؟

دکتر سیروس آموزگار: به نظر من تاثیر مستقیم ندارد  ولی سران سرزمین باید به آن فکر کنند 

کمیته بین المللی نجات: در مورد نامه ی سرگشاده ی اخیر بنیاد میراث پاسارگاد به افراد و سازمان های سیاسی چه فکر می کنید؟

دکتر سیروس آموزگار: آن را خواندم  بسیار خوب نوشته شده است و استدلال ها جاندار  ، قوی و مجاب کننده است  ولی کو گوش شنوا  اما به قول تالیران  حرف تان را تکرار کنید بالاخره کسی به  آن گوش خواهد داد .

کمیته بین المللی نجات: نظرتان در مورد دو ماده ی پیشنهادی حقوقدانان، در ارتباط با میراث فرهنگی و طبیعی، و  برای قانون اساسی آینده ایران چیست؟

دکتر سیروس آموزگار:   قانون اساسی یک مجموعه است که همه ی ماده های آن به کمک هم می آیند و به همین دلیل بر روی دو ماده ی انتزاعی آن نمی توان قضاوت کرد به نظر من مسائل مربوط به محیط زیست و میراث فرهنگی یک وظیفه ی منطقه ای است نه مملکتی.

========

 نامه بنیاد میراث پاسارگاد به افراد و سازمان های سیاسی >>>