در تاریخ شهریور سال هشتاد و شش ، در پی اعتراضات مردمی و اعتراض سازمان یونسکو که زدن دکل های برق در دو طرف آرامگاه فردوسی آن را از رفتن به لیست میراث فرهنگ جهانی محروم خواهد کرد، حتی کار به مجلس اسلامی نیز کشیده شد، جواد آرين منش، نماينده وقت مشهد در گفتگو یی با روزنامه خراسان گفت: آنچه مسلم است نصب اين دكل ها بناي تاريخي توس و آرامگاه فردوسي را تحت الشعاع قرار داده است و ترديدي نيست كه بيش از همه سازمان ميراث فرهنگي چه در سطح كشور و چه در سطح استان بايد پيگير اين ماجرا باشد. او گفت  مسئولان سازمان ميراث فرهنگي در اين خصوص با نمايندگان مجلس كمترين رايزني را داشته اند و اظهار امیدواری کرد که با پيگيري اين سازمان و تلاشي كه ما در مجلس مي توانيم داشته باشيم بايد اين مشكل را تا مرحله نهايي و جابه جايي دكل ها دنبال كنيم.

 این دکل ها که بنا به تصمیم دولت و  به وسیله ی شرکت برق منطقه ای، و برای برق رسانی به کشور ترکمنستان زده شده بود. و معلوم نیست که چرا دو تا از دکل ها در نزدیکی آرامگاه فردوسی و در محوطه تاریخی آن زده شد، به طوری که حریم منظری آرامگاه این شاعر بزرگ  را مخدوش  کرد. همان زمان  مثل همیشه سازمان میراث فرهنگی مدعی  شد که آن ها معترض این ماجرا هستند. «طاها هاشمي» معاون وقت سازمان میراث فرهنگی در سال هشتاد و شش به خبرنگاران گفت که :« پس ا ز چهار ماه پیگیری سازمان وزارت نیرو همچنان سکوت کرده است حدود چهار ماه از پيگيري هاي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري استان خراسان رضوي، وزارت نيرو همچنان در اين زمينه سكوت اختيار كرده است،

اما طبق آن چه ما در استان خراسان شاهد بودیم و من گزارشات  آن ها را مرتب برای کمیته بین المللی نجات می فرستادم،  عقیده داشتیم  که دولت به عمد از این که فردوسی به ثبت جهانی برسد جلوگیری می کند. و این دکل سازی او نیز یکی از نشانه های آن است.  به نظر ما در همان هنگام هم شکایت های سازمان میراث فرهنگی که به ریاست رحیم مشایی ،که خود در دولت احمدی نژاد همه کاره بود، مثل همیشه یک ظاهرسازی بیش نبود.

و اکنون رییس سازمان میراث فرهنگی رسما  روند شکایت را متوقف کرد و  گفته های افرادی چون عباس زاده معاون میراث فرهنگی نشاندهنده همدستی سازمان های مختلف حکومتی در این مورد است. او می گوید که:  «با این که معتقد هستیم آرامگاه فردوسی و شهر توس تنها جایی از استان است که قابلیت جهانی شدن را دارد اما از دست ما کاری ساخته نیست همه چیز در تهران رقم می خورد.»

و کسی نیست که به ما بگوید در تهران چه کسانی هستند که منافع شان از منافع ملی بالا تر است؟

ـ شرکت برق منطقه ای که مثل همه ی شرکت های سودآور زیر نظر سپاه پاسداران کار می کند؟

ـ زد و بندهای دولت با کشورهای اطراف ایران و رساندن برق و آب به آن ها به بهای زیان رساندن به منافع مردمی؟

یا