سال 1390 خورشیدی ـ 2550 پاسارگادی  خجسته باد

پیام های تبریک و مطالب نوروزی

از سوی برخی از هنرمندان، نویسندگان و شخصیت های اجتماعی سرزمین مان

دوباره باهار

اسفندیار منفردزاده

موسیقیدان و آهنگساز

- بیچاره باهار که خسته نمیشه- یادش نمیره هرسال هم میاد- وای به حال من و روزگارمن که پیام ش رو نمی گیرم- می گیرم ،امّا بکار نمی گیرم.

بچه که بودم پیامش برام؛ بوی کفش نو، توپ نو، لباس نو، کلاه نو، پول نو بود کجا رفتیم ما که باهم یاد گرفته بودیم پیام باهار پیش از این چیزا؛ «نوروز»ه؟

کاشکی نوروز بود! – راستی اگه نوروز همون خونه تکونیُ و اون چیزای نو بود چه ارزشی می تونست داشته باشه؟ - هر «چیز» کهنه و از کارافتاده ای رو هرکی هرزمان که بتونه نو می کنه و برای این کار به پیام نیازی نداره

اگر پیام ارزشمند بهار، هردم نوشدن اندیشهَ س که «نوروز»ه و تنها با خردورزی میشه بهش رسید، آیا بدون ترک روال روزانه هفده بار خرافه پرستی و خرد ستیزی، میتوان خردورزی را بر خرافه پرستی غالب کرد تا میزان هرساله نوشدن و به«نوروز» رسیدن مان باشد؟

                             خیر، من خام خیالی نمی کنم. – آمیزش خرد با خرافه ناشدنی ست، این ناهمسوئی به سود یکی از این دو ناگزیر است پایان گیرد. نمی شود پیوسته نو شد و همزمان دچار باور به آسمان و سر به هوا هم بود، تا گزینش شما بزرگان چه باشد؟

بهار نوروز را نُوید می دهد امّا درنگ نمی کند

پس؛ بهارتان همراه«نوروز» و نو روز باد

اسفندیار- یار بهارشیدایان

www.savepasargad.com

کمیته بین المللی نجات پاسارگاد