بر بال غزل نيت ايران کردم ـويدا فرهودی

چند رباعی

بر بال غزل نيت ايران کردم

از: ويدا فرهودی

        بر بال غزل نیت ایران کردم
        با شوق ِ بهار غم به زندان کردم
        دیدم که پریشیده ولی مام وطن
        پس با قلمم هوای عصیان کردم

               ******

        باید به لبان ترانه ای باشد و نیست
        از رویش گل نشانه ای باشد و نیست
        چون تاج به فرق باغ و بر صحن زمین
        در جشن جهان، جوانه ای باشد و نیست

******

        ای شعر بیا و بیقراری ها کن
        بر گور حزین لاله زاری ها کن
        با سرخ ترین واژه که داری بشتاب
        از چیدن گل، گله گزاری ها کن

******

        رو پنجره را به سمت ایران بگشا
        بشتاب و نهان ز چشم دونان بگشا
        پر کن نفس از صداقت آزادی
        با جادوی آن، کلون زندان بگشا

******

        هر چند که لاله رویـَد از خاک مدام
        او را نبوَد ز فرط اندوه دوام
        چون گوش کند حکایت موهن درد
        می زَهر شود شهد بهارش بر کام

******

کميته بين المللی نجات پاسارگاد