در اتاقی نه ازآن خود
از: داود داروغه
ای جوانه های سبزی که
از آن سوی نرده های این زندان کوچک تنهایی به دلم می
رویید
و بازتاب دل را،
بر درختان آزاد باغ
چه ی این خانه به نمایش می گذارید
اکنون تمام روح من،
این بهار و این سال
و این سرآغاز را دربرگیرید کین شکیبای امّیدوار،
هوای
تازه می خواهد...
سراسر راه را به سبزه
بپوشانید و مرا
بخرامانید تا زادگاهم
وزآن جا به سراسر این
دیار پهناور؛
که زمان آن رسیده است
زمان آن رسیده است
-----------------------------------------------------------------------------------
"در اتاقی نه ازآن
خود،و با نگاه به درختان آن سوی پنجره نوشتم"
هم دیار

کميته بين المللی نجات پاسارگاد
www.savepasargad.com
|