|
سه پرسش در ا رتباط با سال «محیط زيست و ميراث طبيعی ايران»:
شيرين طبيب زاده سردبیر مجله اینترنتی روزنه
1ـ امسال بنياد ميراث پاسارگاد، در جهت جلب کمکی ملی و جهانی به حل بحران هراس انگيزی که سرزمين مان را از نظر محیط زيست در خود گرفته، سال 1389 را «سال محیط زيست و ميراث طبيعی ایران» نام گذاشته است. شما با اين حرکت موافقيد؟ شيرين طبيب زاده :من صد در صد با این نامگذاری موافقم و اینرا هم مانند همۀ اقدامات شما عزیزان برای پاسداری از آنچه برایمان مقدس است بسیار لازم و ضروری میدانم و چقدر خوشحالم که به اهتمام شما امسال بعنوان ِ سال ِ محیط زیست و میراث ِ طبیعی در و طنمان نام گذاری شده است، بسیار بجاست. امیدوارم باهتمام ِ هموطنان موفق بشویم سیزده بدر را نیز مانند نوروز بعنوان روز ی پر اهمیت بر تقویم های جهانی ببینیم. 2 ـ چه کارهایی حاضريد در جهت جلوگیری از آلودگی محیط زيست و ميراث طبيعی سرزمين مان بکنيد؟ شيرين طبيب زاده : بدون شک خبر رسانی و نوشتن و آگاهی دادن ِ هریک ازما میتواند بسیار موثر باشد. منهم بقدر توانائی و دانائی خود در اینمورد کوشا خواهم بود.
3 ـ چه سفارشی برای مردم و کوشندگان محیط زيست داريد؟ شيرين طبيب زاده : در مورد ِ سئوال سوم، نمیدانم چگونه میتوانم از مردمی که نمیتوانند از جان ِ خود و فرزندان ِ خود در برابر تیغ بی دریغ ِ این حکومت جابر دفاع کنند بخواهم بفکر ِ محیط ِ زیستشان باشند بغیر از آنکه هر چه در توانشان هست بکار ببرند و هریک به نوبه خود پاسدار طبیعت ِ بی نظیری باشند که از نظر ِ تنوع و رنگارنگی اعجاب آور است. از آن مهمتر با نهادینه کردن ِ احترام به طبیعت از طریق آموزش به فرزندانشان از سنین ِ کودکی، از لطمات بیشتر در آینده چلوگیری کنند. آنچه که برمحیط ِ زیست وطنما ن میگذرد بر اساس آنچه که میخوانیم و می شنویم بسیار فاجعه بار است. از اثرات ِ جنگ ِ ایران و عراق، تا تشعشات ناشی از پارازیت ها ی ِ گوناگون برای ممانعت از شنود ِ حقایق توسط ِ هموطنانمان ، تا قطع درختان چند صد ساله، تا تبدیل باغ ومرغزار به آسمان خراشها و پلها و سدها فقط برای تظاهربه پیشرفت، تا آلود ه کردن رودخانه ها و بخشکی کشاندن برکه ها و قنات ها، تا آلوده کردنِ دریای بی نظیر مازندران و وووو مطالبی هستند که مرتب میخوانیم و می شنویم و از کنار آن میگذریم . بگمان ِ من از حکومتی که جان ِ انسانها برایش بی اهمیت ترین است و ایران ِ پیش از جمهوری اسلامی برایش نبودش بهتر از بودن است، حتی رودخانه هایش، دشتهایش، و تپه ماهورهایش..... نمیشود انتظار داشت که غم ِ محیط زیست داشته باشد. مبارزه با این معضل بایستی از طریق ایجاد سازمانها و نهادهائی همانند همین بنیاد میراثپاسارگاد که خوشبختانه بنظر میرسد ازحمایت بسیاری از ایرانیان چه غربت نشینان که از امکانات بیشتری بر خوردارند و چه هموطنان ِ داخل ِ ایران برخوردار است، صورت بگیرد همانگونه که در کشورهای پیشرفته شاهد فعا لیت های این گونه سازمانها هستیم. اینگونه فعالیتها و اطلاع رسانی ها به مجامع ِ بین المللی ِ مدافع ِ سلامت کرۀ زمین شاید بتواند لگامی بر بی فکریها و ندانم کاریهای این رژیم ِ جاهل که کمترین شایستگی برای حکومت بر آن سرزمین اهورائی را ندارد باشد، حکومتی که هر چه زودتر شرش را کم کند بمانند همان " ضرر را از هر جا بگیرید مصلحت است" خواهد بود.
کميته بين المللی نجات پاسارگاد
|