|
|
|
سه پرسش در ا رتباط با سال «محیط زيست و ميراث طبيعی ايران»:
از: دکتر شهلا عبقری استاد دانشگاه و کوشنده حقوق زنان 1ـ امسال بنياد ميراث پاسارگاد، در جهت جلب کمکی ملی و جهانی به حل بحران هراس انگيزی که سرزمين مان را از نظر محیط زيست در خود گرفته، سال 1389 را «سال محیط زيست و ميراث طبيعی ایران» نام گذاشته است. شما با اين حرکت موافقيد؟ شهلا عبقری: من با نامگذاری سال 1389 به سال محیط زیست و میراث طبیعی بسیار موافقم . چقدر خوب است که همراه با جنبش سبز مردمان ایران محیط زیست و طبیعت سبز ایران نیز پاس داری گردد. درچند سال گذشته بیش از پیش به آلودگی هوای ایران افزوده شده و غالبا شاهد آنیم که مردمان برای تحمل شدت آلودگی مجبور به استفاده از ماسک میشوند .دلیل این همه آلودگی چیست؟ آیا عدم توجه به محیط زیست و میراث طبیعی ایران نیست؟ در کشوری که روسای دولت و اولیای امورش را تب غنی سازی اتمی فرا گرفته وبجز آن چیزی در مخیله ندارند، شاید عدم توجه عامه مردم به این مساله شگفت آور نباشد.
2 ـ چه کارهایی حاضريد در جهت جلوگیری از آلودگی محیط زيست و ميراث طبيعی سرزمين مان بکنيد؟ شهلا عیقری : من حاضر به هر کمک جانبی به متخصصان محیط زیست در ایران هستم ،اما من تخصصی در این مورد وچگونگی آن ندارم و عدم آشنایی دقیق با شرایط زیست محیطی ایران نا توانی من را در کمک رسانی گواه میدهد. کاری را که فکر میکنم توانایی انجامش را در این سر دنیا دارم ، افشای سیاستهای غلط حکومت ضد بشری جمهوری اسلامی است که محیط زیست و طبیعت ما را هر چه سریعتر به سوی نابودی میکشاند.
3 ـ چه سفارشی برای مردم و کوشندگان محیط زيست داريد؟ شهلا عبقری : کوشندگان محیط زيستمان در ایران آنچه که در توان دارند انجام داده اند وانجام می دهند . پیشنهاد من این است که کارشان را همچنان ادامه دهند و دامنه اش را با جذب کردن بیشنر زنان به این حرکت گسترده تر گردانند. تجربه تاریخ نشان میدهد که زنان همیشه حافظ و نگهدار بوده اند و بسیاری از فرهنگ ها وتمدن ها بوسیله زنان حفظ گردیده است. استفاده از تجارب و نحوه عمل زنان بسیار حائز اهمیت است. بطور مثال نحوه عمل زنان در کمپین یک میلیون امضا برای آگاهی دادن از طریق چهره به چهره می تواند طریقه خوبی برای آگاهی دادن برای حفاظت محیط زیست به عامه مردم باشد
کميته بين المللی نجات پاسارگاد
|
