|
|
|
سه پرسش در ا رتباط با سال «محیط زيست و ميراث طبيعی ايران»:
ابی رنجبر ـ آمريکا کوشنده فرهنگی
1ـ امسال بنياد ميراث پاسارگاد، در جهت جلب کمکی ملی و جهانی به حل بحران هراس انگيزی که سرزمين مان را از نظر محیط زيست در خود گرفته، سال 1389 را «سال محیط زيست و ميراث طبيعی ایران» نام گذاشته است. شما با اين حرکت موافقيد؟ ابی رنجبر : من برای بهتر شدن محیط زيست و ميراث طبيعی کشورمان ، نه تنها با نامگذاری سال 1389 موافقم بلکه فکر می کنم که در تمام سال هایی که در پيش رو است بايد به اين مهم پرداخت.
2 ـ چه کارهایی حاضريد در جهت جلوگیری از آلودگی محیط زيست و ميراث طبيعی سرزمين مان بکنيد؟ ابی رنجبر : من به عنوان يک شهروند مقيم آمريکا مثل بیشتر شهروندان اين جا سعی مان را در حفظ محیط زيست می کنيم. ما حتی در مصرف کاغذ هم محتاط هستيم تا سودجويان به بهانه کمبود کاغذ ميزان قظع کردن درختان را بالا نبرند. سعی می کنيم از پاکت های پلاستيکی استفاده نکنيم، همچنين از سوخت به وسيله نفت و چوب و غيره. اما در ارتباط با ايران که وضعيت محیط زيست آن از بدترین وضعيت هاست ما کسانی که دور از وطن هستيم کاری نمی توانيم بکنيم جز اطلاع رسانی و گزارش دادن وضعيت آن به سازمان های مدافع محیط زيست جهانی. و البته مثل هميشه همکاری با بنياد ميراث پاسارگاد که در زمينه ميراث فرهنگی و طبيعی وطن مان به راستی تلاش می کند می تواند بسيار موثر باشد. 3 ـ چه سفارشی برای مردم و کوشندگان محیط زيست داريد؟ ابی رنجبر : کوشندگان محیط زيست مثل کوشندگان میراث فرهنگی به خصوص در ايران بايد که تمام هم خود را صرف بالا بردن فرهنگ مردم در ارتباط با اين مسايل بکنند. وقتی دولت اهمیتی به زندگی و سلامت مردم نمی دهد چاره ای نيست جز اين که مردم را برای نجات خودشان بسیج کرد.
کميته بين المللی نجات پاسارگاد
|
