|
|
|
سه پرسش در ا رتباط با سال «محیط زيست و ميراث طبيعی ايران»:
دکتر افسانه خاکپور حقوقدان ـ فرانسه 1ـ امسال بنياد ميراث پاسارگاد، در جهت جلب کمکی ملی و جهانی به حل بحران هراس انگيزی که سرزمين مان را از نظر محیط زيست در خود گرفته، سال 1389 را «سال محیط زيست و ميراث طبيعی ایران» نام گذاشته است. شما با اين حرکت موافقيد؟ افسانه خاکپور ـ امسال را سال محیط زیست نامیدن ایده بسیار بجایی ست آنهم برای کشور آلوده ای چون ایران که تنفس در شهرهای بزرگ آن در ساعاتی از روز غیر ممکن گشته است. آگاه سازی مردم در مورد مضرات و خطرات آلودگی های اتمی، کشاورزی، صنعتی، شیمیایی و غذایی، مصرفی و غیرو، وظیفه سازمان ها و مدافعان محیط زیست و وظیفه هر دولتی است که به سلامتی و کیفیت زندگی شهروندان خود اهمیت داده و بدان توجه کند. در کشور پهناور و پرتنوع زیست محیطی ای چون ایران که مناظق مختلف آن از توسعه یکسان برخوردار نیست، کشوری که ریسک زلزله و سیل در آن به حد بالایی ست، کشوری که در منطقه ای جنگ خیز وآغشته به انواع و اقسام سموم کشنده قرار گرفته، با جمیعتی که بیماراثرات بمب هایی است که در منطقه ریخته شده، برنامه ریزی و تدوین قوانینی برای حفظ محیط زیست باید در برنامه هر دولتی قرار گیرد که بروی کار میآید. در کشورهای فرا صنعتی این قوانین چند دهه است که تدوین و الزامی شده است و هر روز بر دامنه کاربردی آنها افزوده میگردد. قوانین محیط زیستی این کشورها، زیر و بم رابطه شهروندان با محیط زیست خود که زمینه های گوناگونی را در بر میگیرد کاملا مشخص کرده و مجازاتهایی را برای متخلفان وضع نموده و وظایف تولیدکنندگان و مصرف کنندگان را روشن نموده است. متخصصان محیط زیست ایران میتوانند با بهره گیری از قوانین کشورهای پیشرفته و پیوستن به کنوانسیونهای بین المللی و الزامی ساختن رعایت این قوانین ، درنگهداری و حفظ محیط زیست از همین امروز آینده ای سالم تر و پایدار را برای ملت ایران فراهم سازند. گرچه در پاره ای از زمینه های زیست محیطی، قوانینی در ایران وضع گردیده اما از سویی آگاهی لازم به خطرات وجود ندارد و از سوی دیگر فرهنگ اجرای قوانینی که منفعت عمومی در آنست رشد نیافته است. بنابراین ضمانت اجرای قوانین زیست محیطی، شرط اساسی حرکت بسوی توسعه پایدار می باشد
کميته بين المللی نجات پاسارگاد
|
