سازمان ميراث خودش برای آمدن منشور به ايران سنگ می اندازد

هياهوی معنادار سازمان ميراث  فرهنگی بر سر منشور کورش بزرگ

از: شميم خبرنگار کميته بين المللی نجات

www.savepasargad.com

اگر چه هنوز به درستی روشن نيست که چرا سازمان ميراث فرهنگی  و رييس قبلی و کنونی آن يعنی رحيم مشايي و بقايي که خود از عاملان اصلی فاجعه ی آبگيری سد سيوند و به آب انداختن تنگه بلاغی، يعنی زادگاه و شهر و پايتخت کورش برزگ، هستند  و کمترين علاقه و توجهی به آثار تاريخی ايران باستان ندارند اين همه  اصرار دارند منشور کورش بزرگ  به ايران بيايد و مهم تر از آن روشن نيست که چرا سعی دارند اين مساله را به صورت های مختلف جنجال آفرين کرده و به رسانه های بين المللی  بکشانند. اما شايد گفته  يکی از کارشناسان دلسوز و ايراندوست سازمان ميراث فرهنگی به طور غير رسمی بتواند نکاتی را برای ما روشن کند. اين شخص معتقد است که: «سازمان ميراث فرهنگی اگر دو سال پيش مايل بود که منشور به ايران بيايد تا شايد بتواند جبران آب گيری سيوند را که خشم مردم را برانگيخته بود بکند، اما اکنون هيچ علاقه ای به آمدن منشور کورش بزرگ به ايران ندارد. زيرا پيش بينی استقبال مردم از اين اثر در  شرايط کنونی آن ها را به شدت می ترساند. و در واقع آن ها ضمن اين که غير مستقيم به موزه نشان می دهند که ممکن است به منشور لطمه بخورد و نشان می دهند که محل نمايش منشور در حال حاضر غير امن است  اما در مقابل اکراه موزه برای آمدن منشور به ايران خود را معترض نشان می دهند.»

تقاضای آورده شدن منشور کورش بزرگ به ايران از دو سال پيش مطرح شد، درست پس از فاجعه ی آبگيری سد سيوند. يعنی پس از اعتراض همه فرهنگ دوستان در سراسر دنيا به اين عمل نابخردانه. سازمان ميراث فرهنگی که خود مهم ترين عامل اين فاجعه بود از يک سو با پرداختن مبالغی سرسام آور به افرادی چون ناصر پور پيرار و بعضی از عوامل خود در آلمان به ساختن فيلم ها و نوشتن مقالاتی عليه کورش بزرگ، دوره هخامنشی و کلا قبل از اسلام پرداخت و از سويي برای گمراه کردن مردم از موزه بريتانيا درخواست کرد که منشور کورش را برای نمايش به ايران بفرستد. اين کار را البته سازمان ميراث فرهنگی از وقتی دولت احمدی نژاد به سر کار آمده و رياست سازمان ميراث به دست شخصی چون رحيم مشايي و شاگردانش بقايِی و غيره  افتاده به شکلی گسترده در همه جای ايران انجام داده است، يعنی تبليغات گسترده در خارج و داخل برای از بين بردن اهميت ايران باستان، تخريب آثار باستانی، قاچاق جواهرات و قطعه های گران قيمت، و در عين حال تظاهر به توجه به اين آثار در همه جا به چشم می خورد. نمونه های آن را در فارس، اصفهان، خوزستان، آذربايجان و بسياری از جاها به صورت مستند وجود دارد که هم در سايت های داخلی و هم  در سايت کميته نجات پاسارگاد موجود است..

دو سال پيش وقتی سازمان ميراث فرهنگی اعلام کرد که منشور به ايران می آيد، مردم نسبت به آمدن منشور کورش به شدت اعتراض کردند و نامه های مختلفی به موزه بريتانيا نوشتند. و از آن ها خواستند که اين اثر را به دولتی که کمترين ارزشی برای آثار ما ندارد نفرستيد. همين طور بنياد ميراث پاسارگاد نامه ای به موزه نوشت و پاسخی مسئولانه نيز از موزه دريافت کرد که نشان می داد هر چه مسئولين ايران نسبت به ميراث فرهنگی و تاريخی ما بی توجه اند و خودشان عامل ويرانی آن ها هستند مردمان کشورهای ديگر می دانند که منشور کورش چه گنجينه ی معنوی بزرگی است.

خوشبختانه در زمان تعيين شده ای که قرار بود منشور به ايران بيايد از آنجا که همزمان شد با جنبش های آزادی خواهانه مردم ايران موزه بريتانيا به درستی اعلام کرد که به دليل وضعيت حساس سياسی در ايران امکان فرستادن چنين شیئی بی نظيری به ايران نيست. و به دنبال آن جنحال های سازمان ميراث فرهنگی و تهديدهای آن برای قطع روابط فرهنگی با بريتانيا شروع شد. و تا امروز همچنان ادامه دارد.

نکته جالب در اين است که چندی پيش بقايي رييس سازمان ميراث فرهنگی به خبرنگاران گفته بود که «"وقفه ایجاد شده در زمان ورود این منشور منافاتی با اصل نمایش آن در کشور ندارد و به زودی زمان بعدی پیش بینی شده برای ورود منشور کوروش به کشور اعلام می شود و حتی ممکن است به ماه های پایانی امسال برسد." اما درست وقتی که  یکی از مسئولان امور مطبوعاتی موزه بریتانیا در پاسخ به بی بی سی لندن  همين حرف را گفته و اعلام کرده است  که «موزه بریتانیا و سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران درباره تاخیر در زمان فرستادن منشور کوروش به ایران با هم توافق کرده اند.» رييس سازمان جنجالی مطبوعاتی راه انداخته و دولت انگليس را تهديد به قطع روابط کرده است.

همه ی اين نکات و با توجه به دروغ ها و پنهان کاری های اين دولت نشان می دهد که گفته کارمند سازمان ميراث فرهنگی نمی تواند پر بيراه باشد.

به هر روی به نظر می آيد که در حال حاضر چه منشور به ايران بيايد و چه نيايد به زيان سازمان ميراث فرهنگی و دولت احمدی نژاد است زيرا نيامدنش نشان از ناامنی کشور و بی ليافتی اين سازمان برای تحويل چنان اثر ارزنده ای را دارد و آمدنش هم استقبالی را به همراه می آورد که حکومت هيچ دوست ندارد. زيرا اين استقبال نشان خواهد داد که مردم تا چه اندازه به هويت ملی شان، و به شخصيت هايي چون کورش که مظهر ايرانی بودن و نمادی روشن از توجه به حقوق بشر است علاقه دارند.