International Committee to Save

the Archeological Sites of Pasargad

 

Link to English Section

       

1

 

پيوند به صفحه اصلی

 29  آگوست ششمین سالگشت کمیته بین المللی نجات پاسارگاد

29  آگوست ششمین سالگشت تاسیس

 

کوشندگان فرهنگی و اجتماعی  در گرامیداشت سالگرد کمیته بین المللی نجات پاسارگاد

 

 مهندس کورش زعیم ـ ایران

    کوشنده ی فرهنگی و اجتماعی   

کمیته نجات: از چه زمانی با کمیته بین المللی نجات يا بنیاد میراث پاسارگاد آشنا شده اید و آیا خودتان هم با آن همکاری داشته اید؟

کورش زعیم: از چند ماه پس از تشکیل کمیته تا امروز با آن، و نیز با بنیاد میراث پاسارگاد از آغاز همکاری نزدیک داشته ام.

 

کمیته نجات:   در ششمین سالگشت تاسیس کمیته نجات پاسارگاد فکر می کنید که آیا اصولا این نوع فعالیت های فرهنگی در زمانه ما، یعنی در آغاز قرن بیست و يکم، ضروری است؟

کورش زعیم: اینگونه فعالیت ها در همه دوران ها ضروریست. پاسداری از میراث فرهنگی ملت ها، بهترین روان درمانی برای افت اعتماد به نفس، به ویژه، برای ملتهای زیر ستم است.

 

کمیته نجات:  گذشته از ضرورت يا عدم آن، با توجه به این که کمیته نجات اولین کمیته بین المللی برای حفظ و پاسداشت میراث فرهنگی و طبیعی سرزمینمان است، به نظر شما چقدر توانسته است که در آگاه سازی  مردمان نسبت به  فرهنگ ایرانی، که میراث فرهنگی، تاریخی و طبیعی سرزمین مان بخشی از آن است، نقشی داشته باشد؟ 

 کورش زعیم: کمیته نجات پاسارگاد در آگاه سازی ملت ایران، به ویژه نسل جوان ایران، فراتوانی کار کرده و بسیار تاثیرگذار بوده است. من باور دارم که کاهش سرعت نابودسازی میراث فرهنگی و تاریخی ایران توسط عوامل جمهوری اسلامی، به ویژه دولت حاکم، و نیز تظاهر آنها به ایران دوستی در ماههای اخیر، از نتیجه هیا فعالیت این کمیته و ایرانیانی بوده که بوسیله این کمیته آگاهی رسانی و تشویق به دفاع از ارزشهای فرهنگی ایران زمین شده اند.

 

کمیته نجات: به نظر شما چرا این نوع فعالیت های فرهنگی، که در همه ی جای دنیا از سوی دولت ها تشویق می شود، در ایران اکنون مورد بی توجهی و گاه حتی خشم دستگاه های دولتی است.

 کورش زعیم: شما در شرایط حاکمیت کنونی ایران را با دیگر کشورها نسنجید. ما زیر یورش فرهنگی ِ یک قوم ذهنی مهاجم هستیم که هویت خود را در نابود کردن هویت کهن ملت ایران می داند. در دیگر کشورهای کهن، حاکمیت هر چقدر هم که خودکامه و فاسد و ضد مردمی باشد، ولی خود را از هویت فرهنگی جامعه خویش جدا نمی داند. بنابراین در آن کشورها، حفظ میراث فرهنگی یک هدف مشترک است. در کشور ما حفظ هویت فرهنگی یک جنگ داخلی است.

 .     

کمیته نجات:  توجه به هویت فرهنگی و کلا  فرهنگ در يک جامعه تا چه اندازه می تواند به پیشبرد پیشرفت های اجتماعی در آن جامعه کمک کند؟

 کورش زعیم: جامعه ای که هویت فرهنگی راستینی نداشته باشد، مانند کسی است که خانواده خود را گم کرده باشد یا آن را نشناسد. کسی که هویت فرهنگی یا خانوادگی خود را بشناسد، اعتماد به نفس بیشتری دارد و در پیشبرد جامعه موثرتر خواهد بود. حتا در کشوری مانند مغولستان، چنگیز را، که ما او را دشمن خونخوار خود می شناسیم، به نام نماد هویت فرهنگی راستین خود گرامی می دارند. این ستایش انگیز است. ولی نه مانند برخی شهروندان یک ملت متمدن که از همان هویت بیگانه آسیب فراوان دیده اند، آن را نماد هویتی خود اعلام کنند، آنهم فقط به قصد جدایی سیاسی از بدنه کل. این مذموم است.

 

کمیته نجات: به نظر شما مهم ترين مشخصه ی هويت فرهنگی ايرانيان چيست؟

 کورش زعیم:   نماد هویت فرهنگی ایرانیان، پندار نیک – گفتار نیک – کردار نیک است. همه هویت ما در این سه شعار خلاصه می شود. آنچه ما از سردمداران، جنگاوران یا سازه های کهن خود پاس می داریم به این دلیل است که از این شعار پیروی می کرده اند، برای نگهبانی از این شعار می جنگیدند یا نماد استواری این شعار بوده اند. زرتشت، کورش، داریوش، فردوسی و بسیاری دیگران را فقط به همین دلیل گرامی می داریم.

 

آيا برای فعاليت های آينده ی  کميته پيشنهاد مشخصی داريد؟

 کورش زعیم:  تا هنگامی که جمهوری اسلامی بر سر کار است، دستهای کمیته پر است و باید چهار چشمی مراقب عملکرد ضد فرهنگی این طایفه بود. یک لحظه نباید از اینها غافل بود که کاری را که نیاکان فرهنگیشان در سده های اول و دوم هجری نتوانستند انجام دهند، اینها تمام خواهند کرد. جمهوری اسلامی دشمن فطری فرهنگ ایرانی است.

 

کمیته نجات:  در این شش ساله چه خاطره ای، از کمیته بین المللی نجات دارید، يا چه اقدامی از آن دیده اید که برایتان مهم و اثرگذار  بوده باشد. 

 کورش زعیم: دشوار می توان اقدامات کمیته را در آگاهی رسانی و باز کردن مشت دشمنان فرهنگی ایران زمین درجه بندی کرد. کمیته مانند موج دریا همه جا را در همه زمان ها در بر گرفته است. ولی جنبشی را که برای نجات پاسارگاد از دست نابودساز ناایرانیان بر پا ساخت نمی توان به آسانی فراموش کرد. اما برای من فراموش نشدنی روز کورش بزرگ در سال 1386 بود که همراه با گروهی از همراهان کمیته به پاسارگاد رفتیم و من در در میان جوانانی که حضور داشتند، در طی یک سخنرانی با عنوان "کورش تو هرگز نخفته ای که روح تو در وجود ما بیدار است" روز کورش بزرگ، هفتم آبان، را روز ملی ایران اعلام کردم. آن روز با همه ی دشواری ها و کنترل شدید ماموران امنیتی، عکس و خبر مرتب برای کمیته فرستاده می شد و طی چند دقیقه خبر رویداد آنجا از برخی رسانه های جهانی پخش شد

 

کميته بين المللی نجات پاسارگاد

www.savepasargad.com