کوشندگان فرهنگی و اجتماعی  در گرامیداشت سالگرد کمیته بین المللی نجات پاسارگاد

حسن رجب نژاد

 کوشنده فرهنگی و اجتماعی

کمیته نجات: از چه زمانی با کمیته بین المللی نجات يا بنیاد میراث پاسارگاد آشنا شده اید و آیا خودتان هم با آن همکاری داشته اید؟

حسن رجب نژاد: بگمانم از همان زمان آبگیری سد سیوند و حرکت اعتراضی گسترده ای که چه در ایران و چه در خارج از میهن مان براه افتاد ؛ با فعالیت های این بنیاد آشنا شدم . اما از آنجا که مثل میلیون ها ایرانی آواره دیگر ؛ در کوچه پسکوچه های جهان نا آشنای دیگری پرسه می زدم امکان همکاری با این بنیاد برایم فراهم نبود . و از این بابت هم شرمنده ام هم عذر خواه  

کمیته نجات:   در ششمین سالگشت تاسیس کمیته نجات پاسارگاد فکر می کنید که آیا اصولا این نوع فعالیت های فرهنگی در زمانه ما، یعنی در آغاز قرن بیست و يکم، ضروری است؟

حسن رجب نژاد: زمانی که طوفانی و سیلی و رعد و برقی در می گیرد ؛ انسان می کوشد تا تا پناهگاهی بیابد و  خود را از گزند باد و باران در امان نگهدارد . و می کوشد تا دستمایه های خود را هم حفظ کند. در شرایط کنونی ؛ تنها پناهگاه ما فرهنگ ماست .ما که از تقدیس " فرهنگ سلاح "  به " سلاح فرهنگ " پناه برده ایم  در این سی و چند سال گذشته فهمیده ایم که این سلاح چه کاربردی دارد - و چه کار برد جانانه ای هم دارد - بنا براین سخن گفتن از " ضرورت فعالیت های فرهنگی "  به مثابه این است که از ضرورت خوردن " نان "  برای زنده ماندن سخن بگوییم . 

 در شرایط کنونی تنها پناهنگاه ما که از تقدیس «فرهنگ سلاح» به «سلاح فرهنگ» پناه برده ایم، فرهنگ ما است

کمیته نجات: گذشته از ضرورت يا عدم آن، با توجه به این که کمیته نجات اولین کمیته بین المللی برای حفظ و پاسداشت میراث فرهنگی و طبیعی سرزمین مان است، به نظر شما چقدر توانسته است که در آگاه سازی  مردمان نسبت به  فرهنگ ایرانی، که میراث فرهنگی، تاریخی و طبیعی سرزمین حسن رجب نژاد: از آنجا که من از دور دستی بر آتش دارم ؛ دقیقا نمی دانم کمیته نجات  در آگاه سازی مردمان تا چه اندازه موفق بوده است .اما اگر مشعل کوچکی که نه  - بقول اخوان خردک شرری - هم در اعماق ظلمات بوده باشد بدون شک دستاورد های بسیاری را با خود بهمراه داشته است .من خودم از طریق همین کمیته نجات بود که به عمق فاجعه ای که  میراث های فرهنگی میهن مان را تهدید می کند پی بردم. 

کمیته نجات: به نظر شما چرا این نوع فعالیت های فرهنگی، که در همه ی جای دنیا از سوی دولت ها تشویق می شود، در ایران اکنون مورد بی توجهی و گاه حتی خشم دستگاه های دولتی است.

حسن رجب نژاد: دلیل دشمنی جمهوری آدمخواران اسلامی با همه مواریث فرهنگی میهن مان - از زبان و تاریخ و ادبیات و فلسفه و جهان بینی اش بگیر تا یادگار ها و یادمان های باستانی و ملی - همه و همه ناشی از این است که بخوبی می داند تنها همین سلاح فرهنگی ماست که میهن و مردم ما را در برابر ایلغار تازیان و مغولان و تیموریان و ترکان و تاتاران  بعنوان یک ملت حفظ کرده است . آنان از هویت ایرانی ما می هراسند و بر پایه چنین هراسی است که این کرکسان پیر از مرده ریگ نیاکان ما پرهیز می کنند. 

کمیته نجات: به نظر شما مهم ترين مشخصه ی هويت فرهنگی ايرانيان چيست؟

حسن رجب نژاد:     بنظر من ؛ مهمترین مشخصه هویت فرهنگی ایرانیان ؛ زبان پارسی است . زبانی که در برابر سیلاب ها و توفان های بنیان کن ؛ استوار و زنده و پایدار ایستاده است و می ایستد و خواهد ایستاد

آيا برای فعاليت های آينده ی  کميته پيشنهاد مشخصی داريد؟

حسن رجب نژاد:  یشنهاد من برای فعالیت های آینده کمیته نجات ؛ چیزی جز همه گیر کردن و گستراندن بیشتر این تلاش ها نیست .می دانم و می بینم که که چه رنج هایی را متحمل می شوید تا بتوانید بنیاد های این کمیته را همگانی تر و گسترده تر کنید .چنین تلاشی را عمیق تر و جدی تر دنبال کنید.

کمیته نجات:  در این شش ساله چه خاطره ای، از کمیته بین المللی نجات دارید، يا چه اقدامی از آن دیده اید که برایتان مهم و اثرگذار  بوده باشد. 

حسن رجب نژاد:  اثر گذار ترین اقدامی که از کمیته نجات دیده ام شکل دهی همان اعتراض همگانی بهنگام آبگیری سد سیوند است . اما یادتان باشد " میراث فرهنگی ایران " تنها یادمان ها و یادگار ها و نشان و نشانه های بازمانده از روزگاران کهن نیست .زبان ما . تاریخ ما – به خصوص جهان بینی خرد گرای انسان مدار ناب ایرانی - و همه آن پدیده ها و عناصری که هویت ایران غیر اسلامی مان را می سازند در زمره میراث های فرهنگی ماست که باید در حفظ و پایداری و بقا و پاسداشت آنها تلاش کرد.