کوشندگان فرهنگی و اجتماعی  در گرامیداشت سالگرد کمیته بین المللی نجات پاسارگاد

دکتر تورج پارسی ـ  سوئد

استاد سابق دانشگاه ـ ایرانشناس

کمیته نجات:  از چه زمانی با کمیته بین المللی نجات يا بنیاد میراث پاسارگاد آشنا شده اید و آیا خودتان هم با آن همکاری داشته اید؟

دکتر تورج پارسی: هنگامی که ندای بانو شکوه میرزادگی و دکتر نوری علا را شنیدم و از اندیشه ی  نیک شان آگاه گشتم که خردورانه کارستانی را می خواهند سامان ببخشند ، نفس زنان خود را به آنان رساندم ، نخست سپاس و آفرین بر چنین اندیشه و باوری و دویم درخواست همگامی و همراهی  که خوشبختانه هم  چنان در حد توانم  خدمت گذارم

کمیته نجات:  در ششمین سالگشت تاسیس کمیته نجات پاسارگاد فکر می کنید که آیا اصولا این نوع فعالیت های فرهنگی در زمانه ما، یعنی در آغاز قرن بیست و يکم، ضروری است؟

دکتر تورج پارسی: اجازه می خواهم بدون رودربایستی عرض بکنم اگر سرتاسر دنیا از فعالیت فرهنگی بی نیاز بشود که محال است ، ما بی نیاز نیستیم یادم می آید روزی با گروهی ازدانشجویانم  به هفت تپه رفتیم درآنجا خدمت استاد زنده یاد دکتر نگهبان رسیدیم ، استاد ازکارها و حفریات سخن راندند و سپس در حضور ایشان از موزه ی هفت تپه دیدن کردیم ، هنگامی که خواستم در دفتر موزه از این همه کار به جا و درست سپاسگزاری کرده و به سهم خود از زحمات استاد نگهبان و همکارانش قدردانی  بکنم چشمم افتاد به جمله ای که کسی پیش تر از من نوشته بود : با ورزش و مردگان دارند سرگرممان می کنند ! - نقل به معنا -

سرم سوت کشید که ما حتا آب خوردن راهم با عینک سیاسی نگاه می کنیم ، و به فرهنگ معنایی نمی دهیم اگر از ره مرحمت خواستیم معنایی عنایت کنیم آن عنایت هم سیاسی خواهد بود . تاکید می کنم و باورمندم که ما همیشه به فعالیت فرهنگی نیاز داریم همان نیازی که به اکسیژن داریم ، تکیه به دیوار بلند فرهنگ ، زنده نگهداشتن هویت است

کمیته نجات:  گذشته از ضرورت يا عدم آن، با توجه به این که کمیته نجات اولین کمیته بین المللی برای حفظ و پاسداشت میراث فرهنگی و طبیعی سرزمین مان است، به نظر شما چقدر توانسته است که در آگاه سازی  مردمان نسبت به  فرهنگ ایرانی، که میراث فرهنگی، تاریخی و طبیعی سرزمین مان بخشی از آن است، نقشی داشته باشد؟ 

دکتر تورج پارسی: میراث فرهنگی و طبیعی دو بخش اساسی و بنیادی جامعه مورد توجه همگان نبود ، کشتارها و بگیر ببندی های رژیم وحشت ، امان مردم را بریده بود و در همین راستا هم غارت و تخریب و میراث فرهنگی و طبیعی آشکارا انجام می شد . کمیته نجات پاسارگاد در واقع توجه مردم را به این دو مهم جلب نمودو ایرانیان چه از دورن و چه از برون کشور به آن پیوستند و با بیشتر آگاه شدن این زمینه به وجود امد که جان آدمی  با میراث فرهنگی و طبیعی سرزمینش پیوند و پیوست دارد. انجمن هایی که امروز در این زمینه فعالیت می کنند ، برگزاری جشن های ملی به ویژه نوروز در کنار آرامگاه کوروش بزرگ یک گونه پیمان تازه کردن با هویت فرهنگی است . تلاش هایی که کمیته میراث پاسارگاد جهت رسمیت یافتن نوروز به یک جشن جهانی و... کارنامه ی درخشانی است که جا در تاریخ معاصر یافته است

کمیته نجات: به نظر شما چرا این نوع فعالیت های فرهنگی، که در همه ی جای دنیا از سوی دولت ها تشویق می شود، در ایران اکنون مورد بی توجهی و گاه حتی خشم دستگاه های دولتی است.

دکتر تورج پارسی: این حکومت با نظام هستی در تضادست از آنجایی که فرهنگ پدیده ی تلاش و فراز نشیب های زندگی آدمی است و اصولا انسان محورست با فکر منجمد اینان خوانایی ندارد در نتیجه هم چنان عقاید خرافی و بیمارگونه شان را بر نوک شمشیرهایشان حمل می کنند.

کمیته نجات:  توجه به هویت فرهنگی و کلا  فرهنگ در يک جامعه تا چه اندازه می تواند به پیشبرد پیشرفت های اجتماعی در آن جامعه کمک کند؟

دکتر تورج پارسی: فرهنگ و هویت فرهنگی ، بال و پر پروازند ، در برخی از شهر های جنوبی ایران به پرنده " بالنده " هم می گویند ، اگر بال را از بالنده بگیرید ، دیگر روی زمین می افتد و حسرت " پرواز " به دلش می ماند و حتا هویتش نیز که برآمده از بال و پروازست از دست می رود . فرهنگ و هویت فرهنگی  بال پرواز جامعه هستند

کمیته نجات:   به نظر شما مهم ترين مشخصه ی هويت فرهنگی ايرانيان چيست؟

دکتر تورج پارسی: مهم ترین مشخصه ی هویت فرهنگی ایرانیان درگام نخست زبان است که این مینیاتور رنگین و زیبا ی قوم ها ی ایرانی را به هم پیوست داده است . این مهم نیازمندبه فرصت بیشتری است ، امید دارد که در این باره پاسخگو باشم

 کمیته نجات: آيا برای فعاليت های آينده ی  کميته پيشنهاد مشخصی داريد؟

دکتر تورج پارسی: نقش آموزشی کمیته بسیار چشمگیر و پر بارست هر چه دامنه ی آن گسترده تر گردد بر قلمرو روشنایی افزده گشته و  از تاریکی کاسته خواهد شد ، آموزش یعنی شناخت و این نیاز فرهنگی ماست

 کمیته نجات: در این شش ساله چه خاطره ای، از کمیته بین المللی نجات دارید، يا چه اقدامی از آن دیده اید که برایتان مهم و اثرگذار  بوده باشد.؟

دکتر تورج پارسی: بیش از هرچیز بردباری خانم میرزادگی  خاطره بخش شدند ، هرگاه انسان از روی شناخت  و باورمندی کاری را سامان می بخشد همه ی فراز نشیب ها را با بردباری پشت سر می گذارد  . به راستی کوشش شبانروزان این بانو درس ها به من آموزاند . بر و باری هم که از این کوشش های گروهی به دست آمدجلب توجه جوانان به میراث فرهنگی و طبیعی است   . اگر به برگزاری نوروز و خوان آن در کنار آرامگاه کورش بزرگ بادقت نگاه بشود می بینید که بیشتر شرکت کنندگان جوان هستند حتا کودکانی   در جمع حاضرند .تصویب نوروز به عنوان یک جشن جهانی هم هدیه ی بزرگی بود که به تاریخ و فرهنگ ما داده شد .اعلام  روز کورش بزرگ ، فرستادن پرونده یلدا و چهارشنبه سوری به یونسکو  همه و همه نمو نه هایی است از تلاش های کمیته نجات.به  هر روی باز بر می گردم تا سپاسگزاری بکنم از کوشش و پشتکار و بردباری با نو میرزادگی