|
|
29 آگوست ششمین سالگشت تاسیس
|
کوشندگان فرهنگی و اجتماعی در گرامیداشت سالگرد کمیته بین المللی نجات پاسارگاد
دکتر بهرام چوبینه ـ آلمان نویسنده و پژوهشگر تاریخ کمیته نجات: از چه زمانی با کمیته بین المللی نجات يا بنیاد میراث پاسارگاد آشنا شده اید و آیا خودتان هم با آن همکاری داشته اید دکتر بهرام چوبینه: با کار کمیته بین الملی بنیاد میراث پارسارگاد بسیار زود آشنا شدم. همکاری من تا کنون نا چیز بوده. اخبار کمیته را به دیگران همیشه رسانده ام
کمیته نجات: در ششمین سالگشت تاسیس کمیته نجات پاسارگاد فکر می کنید که آیا اصولا این نوع فعالیت های فرهنگی در زمانه ما، یعنی در آغاز قرن بیست و يکم، ضروری است؟ دکتر بهرام چوبینه: من فکر می کنم بنیاد پاسارگاد می باید به یک نهاد ماندنی تبدیل شود و همیشه به تلاش های خودش ادامه دهد. ایران کشوریست باستانی و برای نگهبانی میراث های فرهنگیش همیشه محتاج نظارت خود ایرانیان است. بنیاد می تواند مشوق و ناظر بی طرفی بر نگاهداری میراث فرهنگی کشور باشد. تشویق هم میهنان و هم چنین ایراندوستان سراسر جهان برای عضویت در بنیاد می تواند برای بقای این بنیاد بسیار مفید باشد.
کمیته نجات: گذشته از ضرورت يا عدم آن، با توجه به این که کمیته نجات اولین کمیته بین المللی برای حفظ و پاسداشت میراث فرهنگی و طبیعی سرزمین مان است، به نظر شما چقدر توانسته است که در آگاه سازی مردمان نسبت به فرهنگ ایرانی، که میراث فرهنگی، تاریخی و طبیعی سرزمین مان بخشی از آن است، نقشی داشته باشد؟ دکتر بهرام چوبینه: بنظر من پاسخ این پرسش را مدیران و مسئولان بنیاد می توانند با اتکا به آمار و اسناد موجود در بنیاد بدهند.
کمیته نجات: به نظر شما چرا این نوع فعالیت های فرهنگی، که در همه ی جای دنیا از سوی دولت ها تشویق می شود، در ایران اکنون مورد بی توجهی و گاه حتی خشم دستگاه های دولتی است. دکتر بهرام چوبینه: بطور کلی روحانیت مسلمان، فرقی نمی کند شیعیی و یا سنی هیچ گاه دوستدار فرهنگ کهن ایران نبوده اند. همیشه در پی این بوده اند که سنت ها و فرهنگ تازی را برتر از فرهنگ کهن ایران بشناسانند. من در تاریخ بندرت سندی یافته ام که روحانیون مسلمان بطور کلی چنین کاری کرده باشند. همیشه دشمنی عمیقی به فرهنگ کهن و پرشکوه ایران نشان داده اند. شاید عرب زدگی و اسلام زدگی دلیل اصلی این کینه و دشمنی است.
کمیته نجات: توجه به هویت فرهنگی و کلا فرهنگ در يک جامعه تا چه اندازه می تواند به پیشبرد پیشرفت های اجتماعی در آن جامعه کمک کند؟ دکتر بهرام چوبینه: میهن دوستی را نباید با ایران پرستی افراطی و متعصبانه یکی گرفت. ایران و ایرانیان نه بر تر و نه بهتر از دیگر انسان ها هستند. ما در ایران متولد شده ایم و طبیعی ست که محل تولد خودمان را دوست داشته باشیم و در پی ساختن این مرز و بوم باشیم. بعلاوه ایرانی بسبب تولدش در این مرز و بوم کهن سال وظیفه بیشتری پیدا می نماید تا از این میراث های فرهنگی عالم بشریت نگاهبانی و در پی حفظ این میراث های دنیای انسانی باشد.
کمیته نجات: به نظر شما مهم ترين مشخصه ی هويت فرهنگی ايرانيان چيست؟ دکتر بهرام چوبینه: گونه گونی تمدن و فرهنگ ایرانی... فرهنگ و تمدن ایران چون رنگین کمانی ظبیعی و زیباست... زیبائی آن اتفاقا بخاطر این گونه گونی و رنگین بودنش هست. چون گلستانی لبریز از اندیشه های مختلف و متغایر... و انسانهائی با لهجه ها و سنت های محلی و کهن.
کمیته نجات: آيا برای فعاليت های آينده ی کميته پيشنهاد مشخصی داريد؟ دکتر بهرام چوبینه: برای عصویت ایرانیان و غیر ایرانیان تلاش پیگیری انجام دهید. ایرانی باید اندیشه نگاهبانی از فرهنگ و تمدن را در مفکره خود ثبت و حک نماید تا در آینده نسبت به آن مسئولیت نشان دهد. تعلیم و تربیت از خردسالی مهمترین راه برای ایجاد این اندیشه است
کمیته نجات: در این شش ساله چه خاطره ای، از کمیته بین المللی نجات دارید، يا چه اقدامی از آن دیده اید که برایتان مهم و اثرگذار بوده باشد. دکتر بهرام چوبینه: پیگیری برای نجات پاسارگاد... فکر می کنم تا حدودی در این راه موفق بوده است. و روشنگری پیرامون میراث های فرهنگی و طبیعی ایران
کميته بين المللی نجات پاسارگاد
|
