|
|
|
نوروزست!
از: دکتر تورج پارسی
براى فرزندان فرزندانم : اردشير، داريوش و كوروش
کنار پنجره ايستاده ام ، بيمار، خزان گرفته و خسته، مرگ پشت پنجره راه می رود آرام با ردايى بلند وسياه ، هم چنان کنار پنجره ايستاده ام
يك باره بوى گلسرخ ، بهار نارنج،و نرگس تکانم می دهد بيدار می شوم آن آشناى هميشه ى هرساله لبخند می زند به سويش مى روم ، و در قاب پنجره ، بهار می شوم
دلم دوباره پای می کوبد و می خواند که: نوروزست ، نوروزست كه پيروزست ۱۸ مارس ۲۰۰۹
|
