|
|
جشن اسفندگان
|
از: هما ارژنگی جشن اسفندی است و روزی خوش کهن آیین شاد ایرانی خاک درجنبش و زمین درجوش روز مهرو وداد ایرانی سال نو در کمین سال کهن گاه جشن و زمان بیداری ست سبز پوشان خاک در راهند زندگی در تن زمین جاری ست می ستاییم و پاس می داریم این کهن مام نرم خوی زمین خاستگاه تمام آدمیان ایرتن گاهوار مهر آیین به جز آیین پاسداری خاک سخن از روز زن بباید گفت زان فروتن نماد زایش و مهر شمع هر انجمن بباید گفت خاک پر بار و بانوی دانا از سپندارمز نشان دارد مزدگیران فرارسید و کنون بر زنان شادی ارمغان آرد زن نیکو به هر سرای که هست شادی افزا و مجلس افروز است آن وفا پیشه ی نکو کردار همچو خورشید تیرگی سوز است با همه لطف و نازکی هایش بار هستی به شانه ها دارد هر شرنگی به کام او ریزد بهر آن چاره و دوا دارد خاک و زن در جهان کج رفتار تکیه گاه سپند انسانند باد تا در پناه ایزد پاک شاد زیوند و شادمان مانند.
|
