مردم بی توجهی به آثار تاريخی را نمی بخشند

International Committee to Save

the Archeological Sites of Pasargad

از بين رفتن و تخريب آثار تاريخي به‌شكل طبيعي بر گردن كسي نيست؛ اما مردم بی توجهی به آثار تاريخی را نمی بخشند

محمدحسن محبعلي در گفت‌وگو با خبرنگار (ايسنا)، بيان كرد: اين درست است كه آثار تاريخي درخطرند، اما وقتي ملتي روي آثار خود كار كند و از آن‌ها حفاظت به‌عمل آورد، مسلما آثار قابل نگهداري و حفظ خواهند بود. درحالي‌كه اگر اين آثار رها شوند، خطري چند برابر براي آن‌ها وجود خواهد داشت.

وي با تأكيد بر اين‌كه علاقه، نگهداري، قوانين، توجه و حمايت از آثار تاريخي مهم‌اند، ادامه داد: اگر همه‌ي مردم ببينند كه تلاش و فعاليت در نگهداري و حفاظت از آثار وجود دارد، راضي مي‌شوند؛ ولي وقتي تلاش نباشد و ببينند آثار رها شده‌اند يا بي‌توجهي وجود دارد، چنين شرايطي نخواهد بود. علاوه بر اين‌كه در بحث‌هايي مانند انتقال مالكيت از دولت به بخش خصوصي، بايد تفكر بيش‌تري شود، مبني بر اين‌كه آثار كجا و چگونه باقي مي‌مانند.

او گفت: در واقع، برنامه‌ريزي براي بقاي آثار بايد باشد، نه اين‌كه بگوييم، آثار تمام دنيا درحال از بين رفتن‌اند. بله، اين دست است، زيرا دنيا نيز درحال از بين رفتن است، يعني همه‌ي‌ دنيا بالاخره روزي از ميان مي‌رود و اگر بخواهيم، چنين فكري كنيم، بشر حتا در مواقع لزوم به پزشك نيز نبايد مراجعه كند. درحالي‌كه معالجه كردن و برنامه‌ريزي براي حفاظت و مرمت مهم‌اند. اگر اين برنامه‌ها طبق اصول باشند، همه راضي خواهند بود و اگر نباشند، مسلما انتقاد و بحث وجود دارد كه چرا اين‌گونه شده است.

وي افزود: بي‌توجهي به آثار تاريخي است كه شايد نارضايتي مردم را سبب مي‌شود. اگر به آثار توجه شود، به‌صورت طبيعي ممكن است، از بين بروند كه در اين صورت گناهي بر گردن كسي نيست.