يلدا مبارک

کريسمس شادمانه باد، هانوکا خجسته يا کوانزا مبارک؟

از: سيروس کار

کريسمس شادمانه باد، هانوکا خجسته يا کوانزا مبارک؟ در اين  ايام از سال که در آنيم، اين همزمانی هميشه پرسش آفرين است. اما امسال بگذاريد به بزرگداشت آنچه واقعيت است بپردازيم. اين روزها مصادف است با مراسم اصلی يول يا يلدا که برای بزرگداشت تولد خدای خورشيد، ميترا، برگذار می شده است.

شايد اين موضوع به دوران يخبندان ارتباط داشته باشد که موجب شد طبيعت پرستانِ چند خدا (مشرکين!) را در روزگار باستان به درک اهميت روز بعد از چله ی زمستان وادارد، يعنی آن زمان که روزها رو به بلند شدن می گذارند، روزی که نور ديگرباره بدنيا می آيد. آن روز شادمانه ترين روز اجداد سرمازده و مشرک ما و مايه ی جشن گيری های آنها بوده است.

جشن يلدا يک آئين ميترایی بوده است که سرچشمه هايش را بايد در ميان نخستين ايرانيان جستجو کرد. اما در سال 53 قبل از ميلاد مسيح، لژيون های رومی که در شکست دادن ميترائيان اشکانی عاجز مانده بودند، تصميم گرفتند که ميترا، «خورشيد شکست ناپذير» را خدای نظاميان خود کنند و بدينسان يلدا يا يول يکی از جشن های رسمی امپراتوری روم شد.

بسياری از نمادهای متعلق به مشرکان اوليه همچنان در آنچه که کريسمس خوانده می شود باقی مانده اند، که از آن جمله اند: درخت راج، عاج، رنگ سرخ، گياه دارواش، کنده های يول، هديه دادن، تزئين درختان کاج، بابا نوئل و غيره...

اغلب مسيحيان می دانند که 25 دسامبر روز تولد واقعی عيسای مسيح نيست. اما خواندن اين روز به نام کريسمس (بزرگداشت عيسا) چيزی بيش از طنز است چرا که مسيحيان اوليه بيشترين کوشش را برای لغو جشن های اين روز می کردند. پليدور ويرژيل، که يکی از بريتانيائيان مسيحی اوليه محسوب می شود، گفته است: «رقصيدن، نقاب زدن، لال بازی در آوردن، نمايشنامه اجرا کردن، و ديگر حرکات رايج در کريسمس برگرفته از جشن های رومی نيايش ساتورن و باکان بشمار می روند و در نظر مسيحيان پرهيزکار اموری ناپسندند».

مسيحيان فرقۀ پيوريتن ساکن ماساچوست در قرن 17 بگونه ای ناموفق برای برانداختن کريسمس و مراسم کفرآميزش کوشيدند. پارلمان انگلستان در سال 1647 برگزاری کريسمس را ممنوع ساخت. و برخی از گروه های مسيحی معاصر ـ از جمله کليسای جهانگستر خداوند (قبل از آنکه اخيراً به مسيحيت بشارتی انجيلی تبديل شود)  و نيز مسيحيان يهودای شاهد ـ کريسمس را جشن نمی گيرند. 

در واقع، من حدس می زنم که آخرين بازماندگان مشرکان، از ترس آنکه آدابشان کلاً بدست امپراتوری روم برافتد از تبديل آن آداب به کريسمس حمايت کرده اند.

کليسای کاتوليک نيز در يک حرکت سازشکارانه در سرآغاز قرن چهارم ميلادی موافقت کرد که تولد یشوعای ناصری (که با نام مسيح شناخته می شد) در 25 دسامبر جشن گرفته شود که چها روز با ناريخ اصلی جشن يول فاصله دارد. کليسا های روم شرقی نيز همين امر را پذيرفتند و از سال 375 پس از ميلاد به بزرگداشت کريسمس پرداختند. ايرلند اين کار را در قرن پنجم و کليسای اورشليم در قرن هفتم آغاز کرد.ند. و اتريش و انگلستان و سوئيس در قرن هشتم به آنها پيوستند و سرزمين های اسلاوها در قرون نهم و دهم برگزاری اين جشن را آغاز کردند.

صرفنظر از ريشه های آن به هر حال اين جشن فرصتی است که برای دوستان و افراد خانواده شادمانی، رفاه، و سلامت در سال جديد آرزو کنيم.

يلدا مبارک

Merry Christmas, happy Hanukkah or happy Kwanzaa?

By Cyrus Kar 

Merry Christmas, happy Hanukkah or happy Kwanzaa? That always seems to be the question this time of year. But this year, let us celebrate it for what it really is. It was originally the Yule or Yalda festival meant to commemorate the birth of the Sun God Mithra.

Perhaps it had something to do with the Ice Age, which bedeviled ancient Nature Worshippers for so long that the day following the Winter Solstice, when days start getting longer, the day when light is born again, that day was the happiest day of the year for our freezing pagan ancestors and celebrated accordingly.

The Yalda festival was a Mithraic celebration, which finds its origins among the earliest Iranians. But in 53 BCE, when Roman legions, unable to conquer Parthian Mithraists, adopted Mithra the "Unconquered Sun" as their own military deity, Yalda or "Yule" became an official celebration of the Roman Empire.

Many of the original pagan symbols survive in what has come to be known as Christmas such as: holly, ivy, the color red, the mistletoe, Yule logs, the giving of gifts, decorated evergreen trees, Santa Claus, etc..

Most Christians know that December 25th is not the actual date of Jesus' birth. But to call it "Christmas" stretches the limits of irony as early Christians, even some today, did their best to abolish it. Polydor Virgil, an early British Christian, said "Dancing, masques, mummeries, stageplays, and other such Christmas disorders now in use with Christians, were derived from these Roman Saturnalian and Bacchanalian festivals; which should cause all pious Christians eternally to abominate them."

In Massachusetts, Puritans unsuccessfully tried to ban Christmas entirely during the 17th century, because of its heathenism. The English Parliament abolished Christmas in 1647. Some contemporary Christian faith groups do not celebrate Christmas to this day including the Worldwide Church of God (before its recent conversion to Evangelical Christianity) and the Jehovah's Witnesses.

In fact, I suspect that the last pagan holdouts supported the switch to "Christmas" in an effort to save their celebration from being eradicated entirely by the Holy Roman Empire.

In a compromise, the Catholic Church, in the beginning of the 4th century CE, agreed to celebrate the birthday of Yeshua of Nazareth (later known as Jesus Christ) on December 25th, four days removed from its original Yule date. Eastern churches followed suit and began to celebrate Christmas after 375 CE. Ireland started in the 5th century. The church in Jerusalem started in the 7th century. Austria, England and Switzerland in the 8th. Slavic lands in the 9th and 10th centuries.

Regardless of its origins, it's a great time to wish friends and family joy, prosperity and good health for the coming year.

Happy Yalda,