از: محمد صالحی زاده

هنوز و همچنان در مدارس ِ ایرانِ پس از انقلاب، دانش آموزان ایرانی با تاريخ ايران هيچ نوع آشنايي و آموزشی پيدا نمی کنند. حتی در ارتباط با کورش بزرگ، که مهمترين شخصيت تاريخی و ملی ايران است،  یک چند خطی در کتاب تاریخ بیشتر نیست.  تازه آن هم به گونه ای عنوان شده که انگار کورش پادشاهی بوده که فقط قلمرو و ثروت  بسیار داشته است. و هيچ اشاره ای به رفتارهای انسانی او با مردمان، و حداقل به آن چه که در منشور او اهميت دارد نشده است. در اين کتاب ها رفتن کورش بزرگ به بابل را اینگونه بیان می نمایند : « بعد از تصرف ماد به دست کورش پادشاهان کشورهای لیدی، بابل و مصر را به وحشت انداخت ، زیرا آنان با پادشاه ماد دوست بودند و می ترسیدند که کورش به کشور آنها نیز حمله کند . در نتیجه ، علیه کورش با یک دیگر متحد شدند اما قبل ازاین که کاری از پیش ببرند ، کورش ، سارد، پایتخت لیدی و بابل را تصرف کرد !.» این مطلب هم تازه بخش عمده ای از همین چند خط ناچیز را تشکیل می دهد و در پایان هم می گوید : به عقیده ی مورخان کورش بسیار خردمند بوده است .

  و برای یافتن چگونگی خردمندی کورش دانش آموزان دوازده ساله را به عقیده مورخان ارجاع میدهد! 

در اين کتاب ها و در ارتباط با همين مطالب سر و پا شکسته حتی عکسی از  آرامگاه کورش بزرگ و يا پاسارگاد هم وجود ندارد؟ در عوض عکسی باز سازی شده از ساخت و ساز تخت جمشید گذاشته اند!

به راستی این کارها یعنی چه ؟ چه معنی دارد ؟ یعنی بچه ها کورش را نشناسند؟ آقایانی که بر سر کار آن بالا نشسته اید. شما از  من و امثال من هم وقتی که به مدرسه می رفتيم همين کتابها را درس دادید آیا الان ما همانطوری که شما دوست داشتید می اندیشیم ؟ و آيا کورش بزرگ را نمی شناسیم ؟ يا به عکس هر آن چه را که شما مغرضانه در آموزش از نسل ما دريغ داشتيد و از ما پنهان کرديد ما بيشتر به دنبالش رفتيم و بيشتر از آن با خبر شديم؟ حقیقت چیزی نیست که شما و امثال شما بتوانيد آن را بپوشانيد يا از بين ببريد. در طول تاريخ کسی نتوانسته اين کار را بکند اکنون که همه چيز را همه جا می شود به راحتی پيدا کرد.