آناهيتا ايزدبانوي همه آب‌هاي روي زمين و سرچشمه اقيانوس كيهاني است. او بر گردونه‌اي سوار است كه چهار اسب آن را مي‌كشند: باد، باران،‌ ابر، تگرگ، وي سرچشمه زندگي است. بنا به ارتباطي كه با زندگي دارد، جنگجويان در نبرد، زنده ماندن و پيروزي را از او طلب مي‌كنند

    از: علاءالدين

با استناد به كتيبه‌ها و آثار تاريخ‌نگاران ستايش آناهيتا از قديم در ايران رايج بوده و به ايجاد معابد خاص او اهتمام شده است. از ميان معابد آناهيتا، معابد همدان، شوش، بيشاپور و كنگاور از مهم‌ترين معابد پرستش الهه عفت و عصمت بوده است.

    معبد آناهيتا در كنگاور مجلل‌ترين معبد ساخته شده بوده كه تا كنون شناخته شده است. تاريخ‌نگاران اين بنا را از آن خسرو پرويز و اقامتگاه شيرين تصور نموده‌اند. (عكس 1)

    بلندترين نقطه اين معبد 32 متر ارتفاع دارد و داراي 220 متر طول و 210 متر عرض است، راه ورودي اين معبد دو پلكان در قسمت جنوب آن است كه با پله‌هاي كاخ آپادانا برابري مي‌كند و اين خود نشانه‌اي از مهم بودن و شكوه اين بنا را دارد. (عكس 2)  بر اساس متون تاريخي در دوره اشكانيان به لحاظ رواج پرستش الهه آناهيتا، تيرداد اول در يكي از معابد آناهيتا تاجگذاري مي‌كند. (عكس 3)  در پاي ديوار شرقي اين بنا، گورستاني صخره‌اي مربوط به دوران پارت‌ها كشف شده است كه قبر اين اموات به سوي معبد آناهيتا مي‌باشد.

    متاسفانه قرار گرفتن اين بنا در دل شهر و نزديكي آن به محله‌هاي مسكوني، (عكس4)   و نا آگاهي مردم از حفظ اين آثار  تخريب اين بنا را تسري بخشيده و نبود نظارت و ترويج فرهنگ پاسداري و حفاظت از اين بناي تاريخي (عكس 5) باعث شده است كه امكان ثبت اين اثر در يونسكو وجود نداشته باشد و اين شانس از مردم كنگاور سلب گرديده كه نام اين اثر تاريخي در شهرشان در فهرست يونسكو در ميان ديگر پرستشگاه‌هاي آناهيتا در ممالك مختلف ثبت شود. تاريخ‌نگاران يوناني آناهيتا را آرتميس يا آفروديت، در رم و بيزانس او را ديانا و در هند سرسوتي خوانده‌اند. مرغابي و سرو همچنين گل نيلوفر از نشانه‌هاي آناهيتا بوده و در فرهنگ ايران باستان روز جمعه يا آدينه به آناهيتا اختصاص دارد.

علاءالدين

http://alaeadin.blogfa.com/