به مناسبت روز هفتم آبان، روز کورش بزرگ و روز ملی ایران
کورش زعیم
کورش بزرگ، زمان بازگشت به تو، پس از چهل سال کشتار و فساد و دروغ و دزدی و ویرانی سرزمین مقدس تو فرا رسیده است. آیا آوای ناله و گریه ملت خود را که روزی سرور جهان بود نمی شنوی؟
ما حمله بیرحمانه و خونریز و ویرانگر تازیان را تحمل کردیم، ولی یا فرهنگ و دانش خود بر آنان چیره گشتیم و دوباره سر برافراشتیم. ما حمله های وحشیانه و غارتگری و کشتار مُغولان و تیموریان را تحمل نمودیم و سرانجام آنان را شیفته و پیرو فرهنگ و دانش خود کردیم. در این سده های دوری از تو، ما از بسیاری فراسرزمینی ها آسیب دیده ایم، ولی هر بار یا آنان را ایرانی کردیم یا بیرونشان راندیم.
ولی این بار از خودی شبیخون خوردیم. آنان را که می پنداشتیم راستی و درستی را نهادینه خواهند کرد، آورنده دروغ و حیله و نادرستی شدند.
آنان را که می پنداشتیم مانند تو رواداری و حقوق شهروندی را بیاورند، خودکامگی و فساد و خشونت و مرگ و زندان آوردند.
آنان را که می پنداشتیم کشور را توانمندتر و مردم را مرفه تر کنند،خزانه ملت را غارت کرده مردم را فقیر و گرسنه و بیمار و بیخانمان رها کردند.
آنان را که می پنداشتیم دانش و فن و هنر کم همتای ما را به اوج برسانند، با دانش و فن و هنر ستیز کردند و دانشمند و فناور و هنرمند را از میهن گریزاندند.
آنان را که می پنداشتیم دوستی و همکاری و هم پیمانی با مردمان گستره فرهنگی ایران بزرگ را پیش بگیرند، با صدور انقلاب ویرانگر و باورهای متحجرانه و ترویج خشونت و تحمیل مذهبی همه همسایگان را به دشمن و دوستی را به نفرت تبدیل کردند.
آنان را که می پنداشتیم با گستردن و ژرف کردن دانش فرزندانمان، دانشگاه ما را که پایه گذار آن در جهان بودیم سرچشمه نوآوریها و پیشرفت در میهن و جهان کنند، بیسوادی و فساد آموزشی را گسترده و ژرف کردند و فرزندان نخبه ما را به گریز از میهن واداشتند.
فرمانروایی تو، ای کورش بزرگ، محبوبترین در جهان و قانون تو پایه گذار حقوق بشر در جهان بود، ولی آنان را که می پنداشتیم این آیین جهان پسند را به فراتر از حقوق شهروندی و بشری کنونی برسانند، ما را عقب افتاده ترین و تحقیر شده ترین در جهان کردند.
دشمنی چون آنکه هم اکنون در خانه ما لانه کرده را تو هرگز تجربه نکرده ای. دشمنان تو تنها می کُشتند و غارت میکردند. دشمن ما چهل سال است که سرزمین ما را شخم زده، دارایی ما را دزدیده، میلیونها مردم و حتی کودکان ما را معتاد کرده، صنعت ما را نابود کرده، کشاورزی ما را ویران، جنگلها و رودها و دریاچه ها و تالابهای ما را خشگ، منابع طبیعی ما را غارت، میراث تاریخی ما را غارت، صندوق های بیمه و بازنشستگی را غارت، بانکها را به مراکز نزولخواری تبدیل و سپرده های مردم را غارت، و بدتر از همه فرهنگ والای ایرانی را تخریب و با فرهنگ قبیله ای ماقبل تاریخ جانشین کرده و هنوز دست بردار نیست.
کورش بزرگ، دشمنان میهن خودت را با دشمن میهن ما بسنج که در فقط چهل سال نه تنها ثروت و درآمد کشور را دزدیده، با بلندپروازی های نابهنجار و پر هزینه خود در منطقه و ترویج فرهنگ گروگانگیری و اخاذی همه دوستان بالقوه ما در منطقه و جهان را تبدیل به دشمن کرده است. تنها تو میتوانی این میهن زخمی و در حال احتضار ما را جان بخشی و به سروری برسانی. جایت خالی.
هفتم آبان 1398، روز ملی ایران آینده
کمیته بین المللی نجات پاسارگاد