پیشنهاد رسمی شدن «روز کورش بزرگ» پس از ده سال از نخستين برگزاری آن

Save Pasargad Committee

امسال نیز مردمان فرهنگ دوست ايران «روز کورش بزرگ» را، همچون ده سال گذشته، در حد امکاناتی که دارند و در میان ممنوعیت های موجود، برگزار کردند. خبرهایی نیز در ارتباط با این روز از ایران می رسد که گویا قرار است امسال این روز را در بعنوان يک رخداد ملی در تقويم رسمی کشور ثبت کنند. که مهمترین آن ها از این قرارند:

1ـ بنا بر گزارش «آمدنیوز» جعفر پناهی، کارگردان هنرمند و با فرهنگ ایرانی، به مناسبت «روز کوروش» طی یادداشتی که در یکی از شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، اعلامیه ی تاریخی کوروش بزرگ در زمینه ی حقوق افراد و ملل را نخستین سنگ بنای حقوق بشر در جهان دانسته و خواسته است که این روز به عنوان روز ملی کورش به تقويم رسمی ايران اضافه شود. در واقع او اولین هنرمند سینمای داخل ایران است که به توجه به خواست مردمان چنین مساله ی مهم و فرهنگی را مطرح کرده است.

2ـ عده ای از ایرانی های فرهنگ دوست نیز در روزهای اخیر از آقای روحانی تقاضا کرده اند که 29 اکتبر را به عنوان روز کورش و « با انگیزه پاس‌داشت همبستگی ملی و نکوداشت ارزش‌های بازمانده از کورش بزرگ» در تقویم های رسمی ثبت کنند. و در واقع افتخار رسمی کردن این روز را از آن دولت خود کند.

3ـ از سویی دیگر چند تن از طرفداران احمدی نژاد، رییس جمهور پیشین حکومت اسلامی، و کسی که مسبب بزرگترین مشکلات و ویرانی ها برای میراث فرهنگی غیر مذهبی و ملی ما بوده، نوشته اند که «بزرگداشت این روز را وقتی منشور کورش به ایران آمد احمدی نژاد مطرح کرده است». و خواهان ثبت این روز در تقویم رسمی شده اند.

من البته، مثل هر ایرانی علاقمند به میراث فرهنگی، خوشحال می شوم که «روز کورش بزرگ» در تقویم های رسمی ایران بیاید و همین طور در فهرست میراث فرهنگی ملی ایران جای گیرد؛ و بد نیست، به عنوان کسی که دوازده سال در جریان ماجراهایی که بر پاسارگاد گذشته بوده ام، در مورد شناسائی «روز کورش بزرگ» نکاتی را یادآور شوم:

1. پیشنهاد برگزاری سالانه ی «روز کورش بزرگ» در اکتبر سال 2005، (1384) و به دنبال قطعی شدن خطر آبگیری سد سیوند (به وسیله ی دولت احمدی نژاد)، از سوی «کمیته بین المللی نجات پاسارگاد» مطرح شد.(1) (این کمیته اکنون زیر پوشش «بنیاد میراث پاسارگاد»، که اولین ان. جی. اوی جهانی برای حفظ میراث فرهنگی ایران است فعالیت می کند). اسناد و مدارک مربوط به سابقهء ده ساله ی اين پرونده را می توانید در پيوند زيرنويس شمارهء 2 ملاحظه کنید.

2. پیشنهاد روز کورش بزرگ بلافاصله با کمک رسانه های دیداری و شنیداری خارج کشور و نهادهای غیر دولتی و مردمان فرهنگ دوست، مورد توجه گستره ای واقع شد و آقای کورش زعیم، عضو هیئت امنای بنیاد میراث پاسارگاد، در دومین سالگشت نامگذاری روز کورش بزرگ در پاسارگاد حضور پیدا کرد و از این روز به عنوان روز ملی ايران نام برد. از سال 2005 تا کنون این روز را مردمان زیادی در ایران و خارج کشور گرامی می دارند و بارها خواستار رسمی کردن آن بوده اند.

3. بنیاد میراث پاسارگاد همچنین در اکتبر 1387 پیشنهاد ثبت رسمی و جهانی این روز را، در کنشی نمادين، به یونسکو داده است.(2) چرا که، بر اساس مقررات سازمان ملل، یونسکو فقط می تواند روزها و آثار ملی و فرهنگی و تاریخی را پس از ثبت شدن آنها در فهرست میراث فرهنگی یک کشور برای جهانی شدن مورد بررسی قرار دهد و دولت های ایران همیشه از ثبت این روز، نه تنها در فهرست میراث فرهنگی، که در تقویم رسمی نیز خودداری کرده اند.

4. اما در پی برگزاری چهارمین مراسم سالگشت، دولت های وقت ایران درهای پاسارگاد را با تانگ ها و سربازان و لباس شخصی ها به روی مردم بستند. حتی در همان زمان که منشور کورش به ایران آورده شد، در «روز کورش بزرگ» درهای موزه ی ایران باستان را نيز بروی مردم بستند.

5. در عین حال، روز کورش بزرگ در طی سال های گذشته از سوی شخصیت های فرهنگی و اجتماعی و سیاسی خارج و داخل مورد تایید و گراميداشت قرار گرفته و اين بزرگان، به وسیله ی سایت بنیاد پاسارگاد، پیام هایی را در تایید اهميت تاريخی ـ فرهنگی روز کورش و روز 29 اکتبر خطاب به مردم ایران فرستاده اند. نمونه ای از آن ها، پیام ده ها شخصیت است که با صدای خودشان ضبط شده است.(3)

بهر حال، روز کورش بزرگ اولین روز در تاریخ ما است که بدون هیچ پشتوانه ی دولتی و مذهبی، و تنها با نیروی مردمی مطرح و در یادها ثبت و ماندگار شده است. و بنیاد ميراث پاسارگاد نيز، بعنوان يک نهاد غیردولتی و علاقمند به حفظ میراث های فرهنگی و تاریخی ایرانزمین، همانطور که سال های گذشته، از ثبت رسمی این روز، چه در تقويم رسمی کشور و چه در فهرست میراث فرهنگی ایران و جهان، استقبال و پشتیبانی می کند.

با مهر و شادباش روز کورش بزرگ به همه ی فرهنگ دوستان ایرانزمین