ساعاتی پیش خبر شدیم که ملیحه تیره گل پژوهشگر بزرگ معاصر ایران زندگی را وداع گفت

ملیحه تیرگل بی تردید مهم ترین پژوهشگری ست که در ارتباط با ادبیات در تبعید به زبان فارسی کار کرده است.

ملیحه سال های زیادی از زندگی در تبعید خود را صرف پژوهش و نوشتن مجموعه ای کرد که به طور قطع در ادبیات و تاریخ معاصر ایرانزمین ماندگار خواهد شد.

پژوهش های تیره گل در 14 جلد کتاب (8 هزار صفحه) زیر نام« روایتی از ادبیات فارسی در تبعید» به وسیله «نشر آفتاب» منتشر شده است.

ملیحه افزون بر کارهای ادبی و فرهنگی خود، زنی دوست داشتنی، دوستی مهربان و هموطنی افتخار آفرین بود.  

نبودش را به همسرش دکتر اردشیر عطایی، فرزندانش، و همه دوستان و دوستدارانش تسلیت می گوییم

یادش همیشه روشن

بنیاد میراث پاسارگاد

از نیمه‌های سال 2003  یعنی از زمانی که از کار در هفته نامه «ایرانشهر» از انتشارات شرکت کتاب در لس‌آنجلس کناره گرفتم و به شهر سنت لوئیس از ایالت میزوری منتقل شدم، تا 27 فوریه 2018 درگیر تدوین مجموعه‌ای بوده‌ام که پس از کلنجار بسیار با خودم، نامش را گذاشتم «روایتی از ادبیات فارسی در تبعید». البته، در درازنای این پانزده سال، وقفه‌های کوتاه مدتی در کار رخ داد، اما هفت سال آخر آن، یعنی از هفت سال پیش تاکنون، یک بند روی آن کار کردم، من در این هفت سال به قول معروف در دنیا را رو به خود بستم، نه میهمانی نه سلمانی نه رفت و آمدی حتا به حیاط خانه که در بهارانِ این شهر بسیار زیبا می‌شود. فقط نوشتم و خط زدم و نوشتم و ذخیره کردم و نوشتم و نوشتم. اما پس از حدود هشت هزار صفحه، دیدم هنوز نکته‌های بسیاری ناگفته مانده؛ نویسندگان بسیاری از قلم کتاب افتاده‌اند؛ و من، که توانم به آخر رسیده بود، گفتم جز این که بگویم کتاب را تمام کرده‌ام، چه خاک دیگری می‌توانم به سرم بریزم. پس غروب روز 27 فوریه‌ی 2018 بود که هر چهارده جلد را گذاشتم روی یک دیسک و دادم به اردشیر، عزیز عطائی، همسرم، گرافیستِ همه‌ی کتاب‌هایم، و گفتم من نقطه‌ی پایان را بر این مجموعه گذاشتم. بقیه‌اش با تو.

بنیاد میراث پاسارگاد

www.savepasargad.com