سنگ قبر و زیلوی مزار در فهرست میراث ملی ایران!
از آغاز سال 98، روند ثبت آثار غیرملموس در فهرست میراث ملی ایران، به سرعت بالا رفته است.
ثبت آثار فیزیکی و غیرفیزیکی فرهنگی در فهرست میراث ملی کشورها، بر اساس کنوانسیون های میراث های فرهنگی یونسکو تعریف مشخصی دارد اما متاسفانه در ایران پس از انقلاب اسلامی، در بیشتر اوقات بدون توجه به این تعاریف «آثار»ی را در فهرست ملی می گذارند که تنها ارزش آن ها در شیعی بودن آن ها و یا قرابت هایی ست که با مذهب اسلام دارند.
در دو سه دهه گذشته، جمهوری اسلامی هر ساله صدها اثر فیزیکی یا غیرفیزیکی را، بدون اهمیت خاصی از نظر فرهنگی یا تاریخی در رابطه با ایران در فهرست ملی ثبت کرده است؛ به طوری که در حال حاضر لیست میراث های ملی ملموس و غیرملموس مذهبی یا وابسته به مذهب اسلام به ده ها هزار اثر رسیده است.
معمولا در همه ی کشورها گروهی کارشناس و متخصص میراث فرهنگی این میراث را برای ثبت در فهرست ملی معرفی و پیشنهاد می کنند اما در ایران پس از انقلاب این آثار به توصیه ی آیت الله ها و امام جمعه ها و کارشناسانی که در خدمت آن ها هستند در لیست میراث ملی کشورمان جای می گیرند.
در سال جدید روند ثبت آثار بی اهمیت اما مذهبی(به عنوان آثار ملی) سرعت و گسترش پیدا کرده است، به طوری که فرضا در آثار ثبت شده یزد در خرداد ماه جاری این «آثار» را می بینید:
کتیبه کاشی مسجد چهل محراب، سنگ کتیبه وقفنامه غسالخانه ندوشن، سنگ قبر اسماعیل بن محمد، سنگ محراب قدمگاه، سنگ قبر محمدبن ابوبکر، سنگ قبر حسین بن البی بکر، سنگ قبر شهیده مریم بنت نورالدین، زیلوی مزار شیخ احمد بلیمان و ...
