تو و فواره های درهم خون
از: ابراهیم هرندی
وطنای خاطراتِ زنگاری
وطنای خوابهای تکراری
وطنای
با من و جدا از من
در پگاهانِ خواب و بیداری
ای
شرار نگاههای خموش
در دل قابهای دیواری
یادِ
گوش و کنارِ تو در من
همه پَرهیبی از پری واری
جامِ
لبریزِ آسمانِ کویر
بوی شالیِ شاهی و ساری
نفس
سبزِ دامنِ البرز
نازکای نسیمِ کهساری
لبِ
کارون، شکوه فروردین
اوج فواره و نگونساری
بام و
شام بهار اصفاهان،
شبِ زاینده رود و بیداری
حجره
حاجیِ عقیق فروش
بوی خوش، دکههای عطاری
...
نه....،
کــجایم من و چـه میگویم؟
وطـنای مایـۀ دل آزاری
سرزمین
شکست و نومیدی
مرزِ بیگانه پروری، خواری
تو و
فـوّارههای درهمِ خون
تو و آلـودگی، تبـهکاری
لشکرِ
کودکانِ بی کس و کار
تن فروشان کوی و بازاری
پسرانِ
فقیرِ کلیه فروش
دخترانِ گریز و ناچاری
ای همه
راههای رفته تو
همه تعبیر بی بر و باری
تا به
کی، تا کجا چنین تا چند
وطنای خاطرات تکراری؟
کمیته بین المللی پاسارگاد