Save Pasargad Committee       سایت رسمی بنیاد میراث پاسارگاد   پيوند به خانه

گرمایش زمین و زلزله *

از: اکبر دهقانی ناژوانی

اتفاقات زمین و گذشته های آن

گرمایش زمین

رابطهُ گرمایش زمین با زلزله

زلزله

نقش استوا و قطب شمال و جنوب در گرمایش زمین و  زلزله

چه کاری از دست ما برای مادرمان زمین بر می آید؟

تاثیر نور بر گرمایش زمین و زلزله

گفتار پایانی

اتفاقات زمین و گذشته های آن

برای اینکه گرمایش زمین و زلزله را توضیح بدهم لازم است که اتفاقات زمین و گذشته های آن تا حدودی  موُرد بررسی قرار بدهم. مقدمتاَ  باید عرض کنم که کرهُ زمین ما در یک حفره سیاه ( سیاه چاله ( قرار دارد و گفتن اینکه حفره سیاه خالی است، مطلب درستی نیست، اولاَ حفره سیاه دارای تولد و مرگ می باشد و زمانی که متولد می شود خالی است و بعداَ اگر جرم اطرافش باشد به دلایلی این جرم را می بلعد و جرم دار می شود و قانون حفره سیاه بر روی آن عمل می کند، اینکه حفره سیاه چیست و چگونه بوجود می آید و قانونش چه می باشد و چگونه عمل می کند، بحث دیگری است و در این مبحث نمی گنجد، ولی برای اینکه بتوانیم گرمایش زمین و زلزله آن را بهتر بفهمیم و بحث آن را باز کنیم، لازم است که مختصری به این حفره سیاه و قانون آن بپردازیم.از این حفره سیاه ها در ابعاد مختلف در خلاء جهانی بوجود می آیند و دارای تولد و مرگ هستند از چند دقیقه تا چند روز  و یا تا چندین میلیارد سال می تواند طول عمر آنها باشد، برای مثال یک الکترون ، یک کهکشان تا یک جهان همگی در حفره سیاه متناسب با خود هستند و حفره سیاه آنها که می میرد آنها هم با آن  می میرند. حفره سیاه مکانی است در خلاء که تحت تاثیر کشش سه بعدی  خلاء به بیرون بوجود می آید و تحت تأثیر همان خلاء اطرافش نیروی عکس العمل پیدا می کند و پس از مدتی  رشد کردن با این نیروی عکس العمل داخلی خود قادر خواهد بود جرمی متناسب با خود از اطرافش بگیرد و با این جرم نیروی عکس العمل حفره سیاه خود را به نیروی جاذبه تبدیل می کند، یعنی در جهان از این حفره سیاه های مختلف که در ابعاد مختلف جرم  بلعیده اند، زیاد هستند مثل الکترون ، اتم ، کره،  ستاره و یا کهکشان و… که بی ارتباط با این خلاء نمی باشند و هرکدام جداگانه بحث مربوط به خود را دارند و در این مبحث نمی گنجند و این را هم اشاره کنم که حفره سیاه، سیاه نیست، بلکه بخاطر این که هنگام خالی بودن، داخل آن دیده نمی شود آن را حفره سیاه می گویند و حفرهُ سیاه ها هم می توانند در ارتباط با هم باشند. یکی از این حفره سیاه ها کرهُ زمین ماست که خلاء اطرافش آن را احاطه کرده است و روی آن تأثیر دارد و کره زمین و کرات دیگر منظومهُ شمسی و نیز خورشید همگی در حفر سیاه منظومهُ شمسی و تابع آن می باشند و خلاء اطراف منظوم شمسی بر تمام آنها احاطه دارد و این خلاء  هم نیز به خلاء جهانی وصل و تابع آن نیز می باشد. خلاء اطراف زمین هم به سهم  خود چندین میلیارد سال به پیروی از خلاء اطراف منظومهُ شمسی بر حفرهُ سیاه کرهُ زمین غلبه دارد و چون گرسنه است از زمین جرم می خواهد ، یعنی انبساط خلاء به این حفره سیاه چند میلیارد سال کمک کرد تا این حفره سیاه زنده شود و نیروی عکس العمل پیدا کند و سپس جرم بگیرد و نیروی جاذبه پیدا کند و خود را تابع منظومهُ شمسی گرداند ، پس از این به سر و سامان رسیدن است که خلاء سهم خود را از جرم زمین می خواهد و مرتب از همان ابتدا سهم خود را از جرم زمین می گرفته و تا زمانی که این حفره سیاه زمین جرم دارد، خلاء و نیرویش یعنی نیروی انبساط خلاء ( نیروی گرسنگی خلاء ( سهم خود را از این حفره سیاه زمین می گیرد و این هم چیز استثنایی نیست ، کرات دیگر منظومهُ شمسی و همهُ منظومه ها و کهکشانها و خورشید های دیگر هم همین گونه عمل می کنند، چون آنها هم در دل خلاء و به کمک خلاء شکل گرفته اند. نتیجه ای که می گیریم این است که اولا خلاء اطراف زمین، زمین و حفره سیاه آن را احاطه کرده و چون گرسنه می باشد از زمین جرم می گیرد، این مهم هم  در زمانهای مختلف به راحتی صورت نمی گرفته،  چون در ابتدا جرم و جاذبه حفر سیاه زمین زیاد بوده و به همین دلیل برای خلاء در ابتدا خیلی سخت بوده که تا بتواند جرمی از زمین بگیرد، و طبق قانون حفر سیاه نیروی جاذبه تمایل به منقبض کردن جرم در مرکز حفره سیاه زمین را دارد و حفره سیاه زمین مایل نبوده که به راحتی جرمی را از دست بدهد، زیرا با هر مقدار جرمی که به خلاء می دهد از جرم و نیروی جاذبه اش کاسته می شود، پس بنابراین  در ابتدا حفر سیاه زمین هم با جرم زیادتر و نیروی جاذبه قوی بیشتر می توانسته با خلاء و نیروی انبساطش بر سر  دادن جرم به خلاء چانه زنی کند و به همین خاطر تا به حال حفره سیاه زمین و خلاء همیشه با هم بر سر جرم حفر سیاه زمین دعوا داشته اند و خلاء در ابتدا که جرم زمین زیاد بوده، مجبور بوده که تا حدودی کوتاه بیاید، ولی به کشمکش خود با زمین ادامه داده، زیرا هرچه جرم می گرفته می بایستی آن را دو دستی تقدیم خلاء اطراف منظوم شمسی می کرده و این خلاء هم به خلاء جهانی وصل و تابع آن نیز می بوده و باید سهمی هم از این جرم به خلاء جهانی می داده است، بر اثر این درگیری بر روی حفرهُ سیاه زمین و جرم دادن به خلاء به مرور زمان جرم زمین و جاذبه آن کمتر و انبساط خلاء غلبهُ بیشتری می کند و جرم بیشتری می خواهد، در این گیر و دار زمین از جاذبهٌَ خورشید و کرات دیگر منظومهٌَ شمسی کمک می گرفته، ولی آنها هم خیلی زیاد نمی توانستند به زمین کمک کنند، زیرا خود آنها هم همین مشکلات را با خلاء داشته و دارند و تا آنجایی که می توانند سعی می کنند به همدیگرکمک کنند و میلیاردها سال است که از جرم آنها هم کاسته شده و آنها هم ضعیف شده اند و زمین هم تا به حال جرم زیادی از دست داده و از جرم و جاذبه اش کاسته شده است و خیلی ناتوان شده است . برای بیشتر آشنا شدن با حفره سیاه به )شکل الف  توجه کنید(!

در این شکل نمایی از یک حفره سیاه را می بینید که خالی بوده و به مرور زمان در طی میلیارد ها سال چهار جرم در ابعاد مختلف را به داخل خود کشیده و هنوز هم تکمیل نیست و مراحل تکاملی خود را طی می کند، اینکه چند جرم داشته باشد و چگونه مراحل تکاملی خود را طی می کند و قانون حفر سیاه چه نقشی بر روی آنها بازی می کند، خود مباحث دیگری هستند و آنها را در اینجا مطرح نمی کنم، ولی باید گفت که این حفر سیاه ترسیم شده در شکل الف ، در ابتدا خالی بوده و به مرور زمان نیروی عکس العمل داخلی پیدا کرده است، این نیروی عکس العمل با نیروی عکس العملی که در فیزیک خوانده ایم فرق اساسی دارد، در فیزیک آمده است که اگر توپی را به دیوار بزنیم توپ توسط نیروی عکس العمل دیوار نیز برگشت داده می شود، ولی حفر سیاه که در خلاء قرار دارد در برابر کشش نیروی انبساط خلاء پیرامون خود که از همه طرف و سه بعدی حفره سیاه را می کشد نیروی عکس العمل داخلی پیدا می کند که بر عکس نیروی انبساط خلاء، نیروی جانب به مرکز در حفره سیاه ایجاد می کند، یعنی هرچه انبساط خلاء سه بعدی حفره سیاه را به بیرون می کشد، بر عکس و بر ضد آن، نیروی عکس العمل به طرف مرکز حفر سیاه نیروی جانب به مرکز وارد می کند که تا نیروی انبساط خلاء اطراف را خنثی کند که تا این حفره سیاه بوجود آمده در داخل خلاء بتواند در برابر کشش سه بعدی خلاء دوام بیاورد، اینکه پرسیده شود که چطور در دل خلاء یک چنین حفره سیاهی بوجود آمده و چرا نیروی عکس العمل دارد و اصلاَ چرا باید یک چنین پدیده ای بوجود آید، خود بحث جداگانه ای دارد و در این مبحث نمی گنجد، ولی تا اینجای کار باید گفت که حفره سیاهی در یک گوشه ای از این خلاء بوجود آمده و یا متولد شده و مسیر تکاملی خود را دارد طی می کند. به شکل الف دوباره نگاه بیندازید، در این حفر هُ سیاه که در کشاکش با نیروی انبساط خلاء قرار دارد و مراحلی از تکامل خود را طی کرده است چهار جسم در ابعاد مختلف رؤیت می کنید، به ترتیب جسم بزرگ تر در مرکز این حفره سیاه است و جسم های کوچک تر به ترتیب تا دامن حفر هُ سیاه قرار دارند و این به این معنی است که حفره سیاه با نیروی عکس العملش به تنهایی قادر نیست در برابر کشش سه بعدی انبساط خلاء مقاومت کند و به نیروی کمکی احتیاج دارد و این نیروی کمکی را باید از جایی بیرون از خود پیدا بکند، مثلا اگر در نزدیکی های خود جرمی یا کره و یا ستاره ای وجود داشته باشد باید منتظر بماند که تا نیروی عکس العمل داخلی اش در کشمکش خلاء و نیروی انبساط خلاء بیشتر و بیشتر بشود و در مرحله ای که نیروی عکس العملش خیلی زیاد شد قادر بشود یکی از این جرم های ذکر شدهٌ بالا که در نزدیکی آن قرار دارد را به داخل خود بکشد و با کمک این جرم گرفته شده در برابر انبساط خلاء مقاومت کند در این حالت به نسبت میزان جرمی که گرفته است به همان نسبت نیروی عکس العمل این حفره سیاه به نیروی جاذبه تبدیل می شود و مرتب که نیروی عکس العمل آن زیادتر می شود به مرور زمان قادر خواهد بود جرم های دیگری را هم به داخل خود بکشد و مقاومت جرم و جاذبه اش را که مقاومت خود حفره سیاه نیز میباشد را بیشتر کند، ولی این حفره سیاه چه بخواهد و چه نخواهد باید از این جرم گرفته سهم انبساط خلاء را هم بدهد، زیرا خود این خلاء و نیروی انبساطش بوده است که حفره سیاه را مجبور کرده که تا نیروی عکس العمل پیدا کند، همانطور که در شکل الف ملاحظه می کنید ما فرض را بر این گذاشتیم که این حفره سیاه تا این مرحله از رشد خود، چهار جرم را در ابعاد مختلف به داخل خود کشیده است که این چهار جسم بر فرض می توانند جرمی در حد شهاب سنگ ، کره ، ستاره و یا چیزی کمتر و یا بیشتر آنها باشند. از این حفره سیاه ها با جرمهای مختلف در خلاء زیاد بوجود می آیند، حالا فرض بگیرید که این حفره سیاه شکل الف مراحل اولیهٌ حفره سیاه زمین است و نهایتا به مرور زمان جرم بیشتری گیرش خواهد آمد، با استناد به این فرض که تا کنون این حفره سیاه چهار جرم گیرش آمده و می رود که تا چندین میلیارد سال دیگر کرهٌ زمین امروز ما را بوجود آورد، اینکه در این چند میلیارد سال چه اتفاقاتی در این حفره سیاه می افتد و یا چه نوع رابطه ای این اجرام با هم در این حفره سیاه دارند و نهایتا نسبت به هم چه نوع حرکت ها و دگرگونی هایی پیدا می کنند که تا کرهٌ زمین امروزی ما را بوجود آورند این خود بحث دیگری است و در این مبحث نمی گنجد، ولی مشروح کامل آن در کتابی که بنده نوشته ام آمده است که مبحثی سنگین و در عین حال شیرین است، در شکل بالا نشان داده شده که این چهار جرم با هم اختلاف دارند و جرم بزرگ تر در مرکز و سه جرم بقیه  به ترتیب بزرگی بعد از مرکز تا دامنهٌ حفره سیاه قرار دارند بطوری که جرم مرکزی از همه بزرگ تر و جرم بعدی که بعد از مرکز قرار دارد و به مرکز نزدیک تر است از جرم مرکزی کوچک تر، ولی از دو جرم بالاتر بزرگ تر است ، بعد از این دو جرم که مرکزی تر هستند جرم سومی وجود دارد که این جرم از دو جرم مرکزی تر کوچک تر است، ولی از جرم بالایی خود، یعنی چرم چهارمی که در دامنهُ آخری  قرار دارد، بزرگتر است و  خودش در دامنهٌ میانی حفره سیاه قرار دارد و نسبت به آن دو تای مرکزی تر به دامنهٌ بالایی حفره سیاه نزدیک تر است و به همین ترتیب نیز جرم آخری و یا چهارمی در انتهای کاملا بالایی حفره سیاه قرار دارد که از همهٌ آن سه تای دیگر کوچک تر و به همین نسبت کاملا از مرکز دور تر است و برعکس آنها این یکی نسبت به آن سه تای دیگر به خلاء نزدیک تر است و آن سه تای دیگر هر کدام نسبت به بزرگ تر بودن خود از خلاء دورتر و در عوض به مرکز حفره سیاه نزدیک تر هستند و این یک چیزی را به ما نشان می دهد و آن اینکه اگر این بار عمیق تر به شکل نگاه کنیم و فلشهای سیاه اطراف حفرهُ سیاه را رؤیت کنیم و به جهت فلشها به طرف خلاء  توجه کنیم می بینیم که خلاء از همه طرف سه بعدی حفرهُ سیاه و اجرامش را با خود به بیرون می کشد، ولی جرم کوچک تر، یعنی جرم چهارم که در دامنهٌ  کاملا بالایی حفرهُ سیاه قرار دارد با وجود اینکه در دامنهٌ بالایی حفره سیاه قرار دارد و به خلاء نزدیک تر است زاویهٌ درگیری آن باخلاء کوچک است و دهانهٌ زاویهُ کشش آن را با کمان قرمز کوچک نشان داده ام و تمام فلشهای سیاهی که می بینید برای آن کشیده ام که جهت کشش انبساط خلاء اطراف حفره سیاه را نشان بدهد که چگونه خلاء سه بعدی حفره سیاه و جرمش را با خود به بیرون می کشد، کم رنگ  بودن جرم آخری، یعنی جرم چهارم واقع در دامنهٌ بالا به ما نشان می دهد که دامنهٌ بالای حفره سیاه برای مبارزه با انبساط خلاء به جرم زیادی احتیاج ندارد، زیرا دامنه ای که جرم چهارم در آن قرار دارد، دامنهٌ پهن و گسترده است، در نتیجه نیروی انبساط خلاء که روی این دامنه کشش دارد، نیروی آن در سراسر گستردهٌ این دامنه تقسیم و از تمرکز و انسجام آن در دامنه بالا کاسته می شود ، در نتیجه تاثیر آن بر هر نقطه از این دامنه ضعیف است و دامنهٌ انتهایی حفره سیاه جرم های سبک ، منبسط و پراکنده برایش مناسب است زیرا در هر نقطه از این دامنهُ انتهایی نیروی جاذبهُ حفرهُ سیاه با نیروی انبساط خلاء بر روی جرم این دامنه درگیری زیادی  ندارد، چون کشش انبساط خلاء ضعیف است، برای مثال اگر فرض کنیم که این حفرهُ سیاه شکل الف همان حفرهُ سیاه کرهُ زمین ما می باشد و در نظر بگیریم که جرم آخر و یا چهارم در شکل الف بنا به فرض یک مولکول از گاز های سبک، مثل هلیوم و هیدروژن است که در بعد کوچک خود برای خنثی کردن انبساط خلاء دامنهٌ حفره سیاه زمین نقش بازی می کند ، نتیجه ای که گرفته می شود این است که در این دامنهُ آخری از جرم چهارم  که فقط یک مولکول گازی سبک است به تعداد زیادی داریم و این گازها مثل همان جرم چهارم در واحد حجم از جرم کمتری برخوردار و سبک و منبسط هستند و با انبساط خلاء هم زیاد درگیری ندارند، چون انبساط خلاء در دامنهٌ انتهایی حفرهُ سیاه کرهُ زمین که پهن  و گسترده است تقسیم شده و انسجام و تمرکز خود را از دست می دهد و  در دامنه گازها جرم زیادی ندارند  که به خلاء بدهند به همین نسبت درگیری آنها با خلاء بر روی جرم کم خود در این منطقه زیاد نیست.

همانطور که گفته شد و شکل الف هم نشان می دهد، نیروی انبساط خلاء اطراف حفره سیاه زمین از همه طرف حفره سیاه را با خود می کشد و نیروی کشش انبساط خلاء به همه جای حفره سیاه از دامنه تا مرکز می رسد و تاثیر می گذارد و بر اثر همین کشش سه بعدی خلاء می باشد که حفره سیاه از همه طرف کشیده شده و دارای مرکز می شود و  در حالت معمولی فاصلهٌ نقاط مرکزی تا دامنهٌ حفره سیاه از همه طرف یکسان می باشند و  همانطور که در شکل نشان داده می شود، این نقاط مرکزی بیشترین جواب گویی را در برابر کشش انبساط خلاء دارا می باشد، یعنی نقاط مرکزی تر بر خلاف دامنهٌ حفره سیاه که وسیع است، کوچکتر و از جای کمتری برخوردار و با زاویه ۳۶۰ درجه و سه بعدی از همه طرف کشیده می شود ، پس بنابراین  مرکزی ترین نقطهٌ حفره سیاه بیشتر از هر نقطهٌ دیگر حفره سیاه به بیرون کشیده می شود، چون از همه طرف کشیده می شود و هم جای مرکزیش کوچک است و نیروی انبساط خلاء در این جای کم، بیشتر از نقاط دیگر متمرکز می شود. یک مثال ساده می زنم ، ما می توانیم با یک ذره بین محدب نور را بر روی یک نقطهُ کاغذی متمرکز کنیم و نورهای در هم شده و متمرکز روی یک نقطه از این کاغذ با وجودی که جای خیلی کوچکی به خود اختصاص داده اند، ولی از نیرو و قدرت بیشتری برخوردار شده و به راحتی می توانند مولکولهای کاغذ را منبسط و کاغذ را آتش بزنند، البته اینکه نور چیست خود بحث دیگری می باشد و در اینجا به آن اشاره نمی کنم، پس بنابراین نیروهای انبساط خلاء متمرکز در مرکز حفره سیاه کشش زیادی دارند و نقش نور متمرکز بر روی کاغذ را بازی می کنند و به همین نسبت که انبساط خلاء در مرکز حفرهُ سیاه متمرکز تر است، به همین نسبت برای مقاومت در برابر انبساط خلاء، مرکز حفره سیاه به جرم منقبض تر و جرم بیشتری احتیاج دارد که این جرم  در برابر کشش انبساط خلاء منبسط نشده و به آتش کشیده و یا منفجر نشود، پس بنابر این هرچه از دامنه به مرکز نزدیک تر می شویم حفرهُ سیاه باید از جرم بیشتری برخوردار باشد.

 در مورد جرم کوچک چهارم در دامنهٌ بالای حفره سیاه زمین صحبت کردیم که آن را می توان گازهای سبک مثل هلیم و هیدروژن فرض کرد. در  زیر جرم چهارم، جرم سوم قرار دارد و تا حدودی از جرم کوچک چهارمی به مرکز نزدیک تر است و از آن جرم بیشتری دارد و منقبض تر می باشد و به همین نسبت تاثیر انبساط خلاء بر روی آن خیلی بیشتر از جرم چهارم بالایی است، زیرا هرچه به مرکز حفره سیاه نزدیک تر می شویم انسجام نیروی انبساط خلاء و تمرکز آن و کشش سه بعدی آن بر روی این قسمت مرکزی تر حفره سیاه بیشتر می شود و  در شکل الف دامنهٌ زاویه این کشش خلاء بر روی جسم سوم را با کمان قرمز نشان داده ام که دامنهٌ زاویهٌ  کشش خلاء بر روی  آن از جسم کوچک بالایی بیشتر است ، پس بنابر این جرم سوم که در دامنهٌ پایین تر قرار دارد از جسم چهارم بالایی باید از عنصر منقبض تر و سفت تر تشکیل شده و همچنین باید بزرگ تر از آن بالایی هم باشد که تا بتواند در برابر کشش زیادتر انبساط خلاء در این قسمت از دامنهٌ نزدیک تر به مرکز حفرهٌُ  سیاه مقاومت کند و اگر جسم و یا چرم سوم را یک مولکول در نظر بگیریم ، نمونهُ فراوان آن را می توان گازهای پایین تر جو زمین در نظر گرفت، مثل گازهای هیدروژن متراکم تر و تا حدودی هم گازهای دیگر مثل اکسیژن و بعضی گاز های دیگر با انبوهی بیشتر و متراکم تر، زیرا هم گاز هستند و از گازهای بالایی جو جرم بیشتری دارند و هم متراکم تر هستند و با گازهای بالایی در ارتباط و گازهای بالایی به آنها تکیه می کنند و مانع از آن می شوند که گازهای بالایی زیاد به خلاء پرتاب شوند و این گازهای پایین تر چون به مرکز حفره سیاه زمین نزدیک تر هستند و انبساط خلاء بر روی آنها متمرکز تر است به همین نسبت جرمدارتر از گازهای بالایی هستند و در برابر انبساط خلاء مقاومت بیشتری می کنند، مثل گاز اکسیژن که از گاز هلیوم و هیدروژن بالایی جرمدارتر و منقبض تر می باشد .

می رویم سراغ جرم دومی که از آن دو تای بالایی یعنی جرم سوم و چهارم هم به مرکز نزدیک تر است و هم  در واحد حجم منقبض تر و جرمدار تر است و همان شرایط بالای دامنه اینجا هم مطرح است، منتها باشدت و حدت بیشتر، زیرا تاثیرات انبساط خلاء در این قسمت از حفره سیاه خیلی بیشتر از دامنهٌ بالاتر می باشد و بزرگی زاویهٌ کشش انبساط خلاء را با کمان قرمز بر روی جرم دوم در شکل نشان  داده ام و اگر این جسم دوم را یک مولکول در این منطقه از حفرهُ سیاه زمین در نظر بگیریم در این منطقه مولکولهای زیادی همانند آن خواهیم داشت و نمونهٌ خوبی از این مولکولها را می توان اکسیژن، اذت، گاز کربنیک و مایعات در نظر گرفت و ارزش گاز اکسیژن هم به همین است که در دامنه ای قرار دارد که  بین جرم سوم و جرم دوم و همچنین جرم اول به حساب می آید و به همین خاطر از نظر جرم و منقبض بودن جرم گازی و خاصیت گازی و نسبت به گازهای بالای جو جرمدارتر تا حدی به مایعات و جامدات نزدیک می باشد و تا حدودی به آنها وابسته است و انبساط خلاء می تواند با کمک این عنصر اکسیژن مایعات و جامدات را منبسط کند و از آنها جرم بگیرد، زیرا اکسیژن اگر از گازهای بالایی جرمدار تر و قوی تر است ، ولی از مایعات و جامدات خیلی ضعیف تر است و در برابر کشش انبساط خلاء به آنها نیاز دارد و به همین خاطر است که اکسیژن بیشتر از سایر عناصر در ترکیبات نقش دارد، این نقش در مؤرد آب هم صادق است . آب و اکسیژن هر دوی اینها خیلی خوب هستند برای زندگی و در دامنهُ دوم و سوم حفرهُ سیاه زمین  قرار دارند که این دامنه ها برای حیات خیلی عالی هستند و در این دامنه نیروی جاذبه با انبساط خلاء درگیری خیلی عالی و متناسبی بر روی عناصر و جرم آنها دارند ، زیرا این درگیری در این منطقهٌ حفره سیاه زمین نه مثل گازهای بالا خیلی واداده ، سبک و ضعیف است و نه مثل درگیری انبساط خلاء و نیروی جاذبه بر روی عناصر جامد زمین خیلی خشن و جنگی است، و یواش یواش پی می بریم که در این منطقهٌ سوم و بخصوص دوم حفره سیاه زمین، انبساط خلاء و نیروی جاذبه در تشکیل عناصر مختلف در حفره سیاه زمین نقش پر رنگ تری از جاهای دیگر حفره سیاه زمین دارند و چون انبساط خلاء نقش پر رنگی دارد و زحمت خودش را می کشد از جرم عناصر که به زمین تعلق دارند، سهم خود را می گیرد و باید بگیرد، چون آن هم گرسنه است و باید گرسنگی خود را بر طرف کند. در اینجا لازم است یادآوری بکنم که نیروی عکس العمل حفره سیاه  که در بالا به آن اشاره کردم در این حالت که حفرهُ سیاه زمین جرم دارد به برکت وجود جرم در این حفره سیاه زمین، نیروی عکس العمل به نیروی جاذبه تبدیل شده است، ولی در اینجا وارد بحث این نیرو ها و چگونگی تبدیل آنها به یکدیگر نمی شوم ، زیرا متن را پیچیده می کند.

پس بنابراین در منطقه سوم حفره سیاه زمین گاز و بخار آب وجود دارد که در  بالا به آن اشاره شد، ولی در منطقهُ دوم که خیلی مهم است، هم گاز ، هم آب و هم عناصر جامد وجود دارند و  گازهایی مثل اکسیژن و آبها که به جامدات سبک سطحی زمین نزدیک هستند و  در ارتباط تنگاتنگ با هم می باشند و این مجاورت با همدیگر و تأثیر درگیری دو نیرو بر روی همهُ آنها باعث شده است که از عناصر گازی، آبی و جامد، عناصر ترکیبی بوجود بیایند و وضعیت این عناصر طوری است که در این گیر و دار دو نیرو بر روی خود به کمک هم احتیاج دارند و به راحتی در ترکیبات هم وارد می شوند و یا از ترکیبات هم خارج می شوند و این به این معنی است که در این درگیری انبساط خلاء از این عناصر جرم می گیرد و این عناصر کمبود جرم پیدا می کنند و به عناصر جرمدارتر وابسته می شوند و عناصر جرمدارتر مجبورند که از جرم خود بکاهند که تا بتوانند درگیری دو نیرو بر روی خود را متعادل تر کنند و با چسبیدن به عناصر سبک و به آنها جرم دادن این مشکل خود که جرم زیادی دارند و مشکل عناصر سبک که جرم کم دارند را حل و تعادل دو نیرو برای مدتی بر روی ترکیب  آنها حل می شود و در این منطقه دوم حفرهُ سیاه یعنی منطقهُ سطحی زمین از این  تجزیه و ترکیبات مختلف، زیاد بوجود آمده و بوجود خواهد آمد و زمانی که این عناصر  در هم شده و ترکیبی بوجود می آورند بیشتر تابع نیروی جاذبه و کمتر تابع انبساط خلاء و زمانی که انبساط خلاء روی آنها بر نیروی جاذبه غلبه می کند، آنها تجزیه می شوند و به فرم ساده تری در می آیند و تا حدودی بیشتر تابع انبساط خلاء و کمتر تابع نیروی جاذبه خواهند بود، البته من بیشتر وارد جزئیات این  تجزیه و ترکیب و چگونگی آنها نمی شوم ، چون محتوای آن خیلی گسترده و متنوع است که این خود مبحث دیگری است.

با هم دیگر می رسیم به جرم اول واقع در حفرهُ سیاه که در بالا در شکل الف آن را ملاحظه کردید، همانطور که در شکل الف نشان می دهد ، بنا به تعاریفی که در بالا به آنها اشاره شد، جرم مرکزی در حفره سیاه باید قوی تر و منقبض تر و  از سایر عناصر در حفرهُ سیاه نیز بزرگ تر باشد که تا بتواند در مرکز در برابر کشش همه جانبه و سه بعدی انبساط خلاء که مرکز حفره سیاه را با خود می کشد مقاومت کند ( کشش انبساط خلاء را با کمان قرمز 630 درجه ای روی شکل نشان داده ام که مرکز حفرهُ سیاه را سه بعدی با خود می کشد ( و  چون این کشش در نقطهُ کوچک مرکز همه جانبه است و در این نقطهُ کوچک تمام نیروهای کِشندهُ انبساط خلاء از همه طرف متمرکز عمل می کنند و هر نقطهُ این مرکز نه از یک طرف بلکه از همه طرف کشیده می شود، خود شما تصوّر کنید که چه نیروی مقاومت کننده ای در هر نقطه از مرکز باید باشد که در برابر این کشش همه جانبه به بیرون از مرکز حفرهُ سیاه و خود حفرهُ سیاه زمین حفاظت کند، تنها راه چاره جرم زیاد و منقبض است  اگر این مرکز و جرم زیاد آن نتواند در برابر این کشش عظیم  همه جانبه مقاومت کند این حفره سیاه متلاشی می شود، البته این جرم مرکزی و جرمهای دیگر این حفره سیاه با همدیگر در برابر انبساط خلاء از این حفره سیاه دفاع می کنند ، ولی هر کدام  در هر کجای این حفرهُ سیاه هستند به سهم خود این مهم را انجام می دهند، اما مرکز و جرم مرکزی در این حفره سیاه بیشترین نقش را دارا می باشند و این را هم باید اضافه کرد که همهٌ حفره سیاه ها در کل مثل هم و دارای یک قانون کلی هستند، ولی در جزئیات با هم فرق اساسی دارند که این خود بحث دیگری است. و در تک تک این حفره سیاه ها باید به آنها جداگانه پرداخته شود. اینکه چگونه جرم در جاهای مختلف حفرهُ سیاه حجم خود و میزان انقباض خود را پیدا می کند، بحثی گسترده است و در اینجا به آن نمی پردازم.

اگر سؤال شود که این اجرام  به دام افتاده در این حفره سیاه که در شکل الف  چهار جرم مختلف فرض شده اند،  چگونه بوجود آمده اند و خواه نا خواه آنها قبل از به دام افتادن به این حفرهُ سیاه در ابتدا در خلاء قرار داشته اند، پس چرا خلاء اجازه  داد که این اجرام به دام این حفره سیاه بیفتند و خلاء که خودش می توانست قبل از به دام افتادن آنها به تنهایی از این جرم آنها استفاده کند، پس چرا در ابتدا آنها را به این حفره سیاه می دهد و بعد از حفره سیاه  ذره ذره جرم آنها را می گیرد. این سؤالی که دلیل دیگری پشتش خوابیده است و علت آن را در تشریح جهان بینهایت می توان پیدا کرد که در چند کتابی که بنده در بارهُ  جهان هستی نوشته ام، آنها را هم می شود پیدا کرد، در اینجا اگر بخواهم به آن بپردازم بحث به درازا می کشد.

شاید حوصلهٌ تان سر رفته و خواهید پرسید که اینها چه ربطی به  گرمایش زمین و زلزله دارد، لطفا کمی صبر داشته باشید که داریم به آن نزدیک می شویم ، به ادامهُ مطلب توجه بفرمایید.

گرمایش زمین:

همان موضوعی که در بالا آمده و در شکل( الف) گویا شد را می شود باشکل ( ب )که در زیر آمده، گویاتر کرد. شکل ( ب ) حفره سیاه کرهٌ زمین را  واضح تر نشان می دهد. در قسمت بالای این شکل دامنهٌ حفره سیاه  زمین را نشان می دهد که در آنجا گازهای سبک را  آبی کم رنگ نشان  داده ام و حکایت از آن دارد  که هر عنصری در دامنهٌ بالای حفره سیاه قرار بگیرد باید از جرم کمتری برخوردار و منبسط تر باشد به همین خاطر جرم  دامنهٌ کاملا بالایی کم رنگ تر به این معنی است که این جرم در واحد حجم، یعنی سانتیمتر مکعب از اتمها و مولکولهای  کمتری برخوردار است و این عناصر و یا این مولکولها در واحد حجم خیلی فشرده نیستند و منبسط تر می باشند، به عبارت دیگر چون جرم آنها کم است انبساط خلاء اجازهٌ منقبض شدن به آنها نمی دهد و فاصلهٌ آنها هم تا مرکز حفره سیاه کرهُ زمین خیلی زیاد است و نیروی جاذبه حفره سیاه زمین  هم قادر نیست زیاد روی آنها تاثیر بگذارد، مثل گازهای سبک بالای جو ( گاز هلیم و تا حدودی هم هیدروژن و غیره) که اگر مقایسه ای بین شکل الف و شکل ب بشود این گازهای سبک در شکل الف اجرام چهارم نامیده شدند و در این دامنهُ آخری حفرهُ سیاه درگیری دو نیرو بر روی این گازها متناسب است با میزان جرم آنها در واحد حجم، پس بنابر این جرم آنها کمتر و درگیری دو نیرو بر روی آنها هم کمتر است و به همین خاطر مناسب هستند برای دامنهُ آخری حفرهُ سیاه کرهُ زمین، بعد از این مقایسه دو شکل، دوباره به شکل( ب ) برگشته و از دامنهُ بالا در شکل به طبقهٌ پایین تر ( منطقهٌ گازهای  متوسط و یا اجرام سوم ) نزدیک می شویم که رنگ آنها را تا حدودی آبی تیره نشان داده ام، گازهایی تا حدودی سنگین تر از گازهای بالایی مثل همان هیدروژن و تا حدودی ازت و اکسیژن قرار دارند که از گازهای بالایی جرمدار تر و قوی تر هستند و به مرکز حفرهُ سیاه زمین نزدیک تر و  همانطور که در شکل الف  توضیح داده شد، نیروی جاذبه روی این گازهای نزدیک تر به مرکز، بیشتر تاثیر دارد ، بعد از این طبقه  در شکل ( ب )به منطقهٌ کازهای سنگین و آبها می رسیم  که در شکل الف اجرام دوم نامیده شدند و از گازهای بالایی جرم بیشتری دارند، مثل اکسیژن و ازت و گاز کربنیک و در پایین  آنها در این طبقه آبها قرار دارند و درگیری دو نیرو بر روی آنها بیشتر است، زیرا در نقطهُ مرکزی تر حفرهُ سیاه قرار دارند و در این درگیری باید جرم آنها هم در واحد حجم بیشتر باشد که تا بتوانند  در این درگیری دو نیرو دوام بیاورند و بعد از اینها، طبقهُ مرکزی است که همان طبقهٌ مرکزی می باشد  که در شکل الف جرم سنگین اولی در حفرهُ سیاه نامیده شده بود و در شکل (ب ) اجرام جامد زمین را تشکیل می دهند. در قسمت جامد زمین جرمهای سنگین و جامدی وجود دارند که آنها هم همه با هم از یک جنس نیستند، آنها اجرام مختلف و دارای خواص مختلفی می باشند، مثلا اگر مس را با آهن مقایسه کنیم که عنصر مس در واحد حجم از عنصر آهن سبک تر و از جرم کمتری برخوردار است و مثل آهن زیاد فشرده نیست و یا عناصری دیگر مثل نقره، طلا، سرب و غیره که ساختار متفاوت و خواص مختلفی دارند که به بحث آنها نمی پردازم. اگر بخواهیم که آنها را در یک چهارچوب کلی دسته بندی کنیم، می شود آنها را مثل طبقات جوی تقسیم بندی کرد، عناصر سطحی زمین نسبت به آبها و گاز ها سنگین تر، ولی نسبت به لایه های عمقی تر سبک تد می باشند و به قسمت عمقی تر که برویم عناصر بعدی در طبقه و دامنهٌ پایین تر قرار دارند و آنها تا حدودی به مرکز نزدیک تر هستند و از عناصر سبک سطحی زمین جرمدار تر و قوی تر هستند، علت این است که هرچه به مرکز حفرهُ سیاه زمین نزدیک تر می شویم کشش انبساط خلاء در این قسمت از نقاط نزدیکتر به مرکز بیشتر می شود به همین خاطر در این قسمت از حفره سیاه باید جرم بیشتری باشد تا بتواند درگیری  انبساط خلاء و نیروی جاذبه بر روی خود را بیشتر خنثی و تعادلی نسبی بین دو نیرو بر روی خود بوجود آورد و این دگرگونی و خواص مختلف عناصر در هر حفره سیاه زمین بوجود می آورد و این به این خاطر است که در ابعاد مختلف انبساط خلاء با نیروی جاذبهٌ حفره سیاه بر روی عناصر و جرمهای  مختلف داخل  حفره سیاه دعوا و درگیری داشته و دارد و انبساط خلاء  پس از غلبه بر نیروی جاذبه بر روی این عناصر از این عناصر و اتمها و یا مولکولها در ابعاد مختلف جرم گرفته و به همین خاطر این عناصر شکل و فرم و خواص مختلفی به خود می گیرند و به نسبت درگیری این دو نیرو بر روی جرم باقی ماندهٌ خود، در جاهای مختلف حفره سیاه جایی متناسب با خود پیدا می کنند و میزان درگیری دو نیرو بر روی آنها است که تعیین می کند که متناسب با جرمشان در کجای حفره سیاه قرار بگیرند که تا این درگیری خیلی زود آنها را نابود نکند و یکی دیگر ازعمل کرد های آنها این است که در درگیری این دو نیرو  به جرم هم نیاز دارند و به همین خاطر با همدیگر ترکیب و یا از همدیگر جدا و تجزیه می شوند و به نوعی تعادل دو نیرو را بر روی خود هموار می سازند و به همین خاطر به هم احتیاج دارند، ولی در هر کنش و واکنش انبساط خلاء سهم خود را از جرم این عناصر خواهد گرفت، در این فرایند ها پدیده های دیگری نیز نقش بازی می کنند که از ذکر آنها در اینجا صرف نظر می کنم، چون مطلب خیلی پیچیده می شود و از جاهای دیگری سر در می آوریم، برای اینکه بحث به درازا کشیده نشود، از این جا به بعد بحث را خلاصه می کنم به گرمایش زمین پس بنابر این از بحث بالا نتیجه می گیریم که گرمایش زمین در درجهٌ اول مربوط به درگیری خلاء و حفره سیاه زمین  و جرمش می باشد ، در ابتدا این حفره سیاه خالی بوده و در دل خلاء  بوجود آمده و در این درگیری  با خلاء ، حفره سیاه نیروی عکس العمل پیدا کرده است و پس این مرحله حفره سیاه  با کمک خلاء و نیروی عکس العمل خود جرمی از جایی پیدا کرده و جرمدار شده است و نیروی عکس العملش با کمک جرم به نیروی جاذبه تغییر پیدا کرده است و در این حالت خلاء جرم می خواهد و نیروی انبساطش با نیروی جاذبه بر سر جرم حفرهُ سیاه کرهُ زمین درگیری دارد. دلیل دوم بیشتر شدن گرمایش زمین، زیادتر شدن این درگیری بین دو نیروی جاذبه و انبساط خلاء به مرور زمان می باشد. پس از میلیاردها سال  حفره سیاه زمین در این درگیری جرمش را از دست داده است و مرتب از جرمش کاسته شده و خلاء با نیروی انبساط خلاء  خود هر چقدر جرم که دریافت کرده است به خلاء منظومهٌ شمسی داده و خلاء منظومهٌ شمسی هم آن را دو دستی به خلاء جهانی تقدیم کرده و خلاء اطراف زمین دوباره گرسنه شده و به زمین و جرمش از نو حمله ور شده است و مرتب جرم می خواهد و هرچه جرم زمین کم می شود غلبهٌ بیشتری پیدا می کند، زیرا پس از میلیاردها سال دعوا با خلاء و جرم دهی به آن ، حفره سیاه زمین ضعیف و کم جرم و نیروی جاذبه اش هم ضعیف و به همین نسبت انبساط خلاء غلبه اش بیشتر شده است ، یعنی از طرفی جرم عناصر کمتر و از طرف دیگر درگیری این دو نیرو بر روی این عناصر بیشتر و به همین نسبت جنبش مولکولی و تجزیه و ترکیب عناصر در حفره سیاه زمین هم  بیشتر شده  و عناصر منبسط تر شده اند، چون درگیری نیروی انبساط خلاء و نیروی جاذبهٌ حفره سیاه بر روی آنها بیشتر شده و آنها هم جرمی از دست داده اند، یعنی جاذبه سعی می کند که از آنها و جرم آنها حفاظت کند، پس بنابراین بر روی آنها با انبساط خلاء درگیر می شود و سعی می کند تا آنجایی که می تواند از این عناصر و جرمشان حفاظت کرده و مانع بلعیدن آنها شود و در طول سالها زمین جرم زیادی به خلاء داده است و در شرایط فعلی حفره سیاه زمین جرم زیادی ندارد و باید گفت که زمین ما پیر و ضعیف شده است.

سومین علت گرمایش زمین بر می گردد به جاذبه کرات دیگر منظومهٌ شمسی که از همه آنها جاذبهُ کرهُ خورشید مهم تر می باشد . این کرات با جاذبهٌ خود روی هم  تاثیر می گزارند، زیرا در حفرهُ سیاه مادر خود منظومهُ شمسی هستند. این کرات منظومهٌ شمسی هم  خود میلیاردها سال در درگیری با خلاء اطراف خود بوده اند و مقدار زیادی جرم از دست داده اند و هم خودشان و هم جاذبهُ شان ضعیف شده است و چون همگی با کرهٌ زمین در حفره سیاه منظومهٌ شمسی قرار داشته و دارند با کمک نیروی جاذبهٌ خود به همدیگر کمک کرده و  در حال حاضر نیز کمک می کنند، ولی آنها هم پس از میلیاردها سال درگیری خیلی ضعیف و زیاد نمی توانند با کمک نیروی جاذبهٌ خود به همدیگر کمک کنند و مثل قبل هوای هم را داشته باشند، به همین نسبت جرم و جاذبهٌ آنها هم ضعیف شده است ، بخصوص خورشید که در مرکز حفره سیاه منظومهٌ شمسی فرار دارد و بیشترین جواب گویی را بر روی کرات منظومهُ شمسی در برابر انبساط خلاء اطراف حفره سیاه منظومهٌ شمسی دارد و همهٌ کرات منظومهٌ شمسی تا به حال از آن کمک گرفته اند و تابع آن نیز هستند و آن نیز خیلی  جرم از دست داده و ضعیف شده است ، پس بنابراین  هرچه جرم کم می شود تاثیر جاذبه هم کمتر و انبساط خلاء غالب تر و  کرات منبسط تر و به همین نسبت عناصر منبسط تر و جنبش مولکولی هم بیشتر و  چون حمایت از همدیگر کمتر شده و می شود ، درگیری با انبساط خلاء هم بیشتر و جنبش مولکولی هم بیشتر و گرمایش کرات از جمله کرهُ زمین هم بیشتر می شود، اگر پرسیده شود که چگونه منظومهٌ شمسی و خورشید بوجود آمده اند باید بگویم  بحث گسترده ایست و در اینجا به آن نمی توان پرداخت . دلیل چهارم گرمایش زمین نور خورشید است که کرهٌ زمین را پوشش می دهد، یعنی نور برای تعادل بر قرار کردن بین دعوای حفره سیاه زمین از یک سو و خلاء از سوی دیگر نقش بازی می کند و با گرمای خود مانع از این می شود که جرم حفره سیاه زمین در برابر انبساط خلاء زیاد مقاومت کند، اگر نقش نور نبود، مقاومت جرم زمین و نیروی جاذبه اش در برابر انبساط خلاء زیاد می شد، یعنی از یک طرف زمین مایل نبود که جرمش را از دست بدهد و از طرف دیگر انبساط خلاء  که گرسنه بود جرم می خواست و کشمکش دو نیروی جاذبه و انبساط خلاء بر روی ماده بالا می گرفت و در مرحله ای که این کشمکش خیلی زیاد می شد، انبساط خلاء یک مرتبه غلبه کرده و بر اثر کشش سه بعدی ، زمین و جرمش را سه بعدی منبسط و به بیرون کشیده و  بر اثر درگیری زیاد، کم کمش  بخشی از لایه های زمین شکسته  شده و یک زلزله بوجود می آورد و انبساط خلاء که دعوایش با نیروی جاذبه بر سر جرم  برای مدتی بالا  گرفته بود،بر اثر غلبهُ ناگهانی خود بر نیروی جاذبه از لایه های  انتهایی جو زمین جرم بیشتری به تلافی این درگیری طاقت فرسا تصاحب می کند، یعنی زمین مجبور است که  مرتب جرمی به آن بدهد که تا کشش خلاء  خیلی زیاد نشود، پس بنابراین  نور خورشید جو زمین و آبها و سطح زمین را گرم می کند و بر اثر این گرما  عناصر منبسط تر و جنبش اتمی و مولکولی بیشتر و تجزیه و ترکیب هم بیشتر و چون منبسط تر شده اند در این حالت نیروی جاذبه روی آنها کمتر اثر دارد و انبساط خلاء بر روی آنها بیشتر و به مرور و ملایمت انبساط خلاء سهم خود را از آنها  می گیرد که در واقع جرم حفره سیاه زمین محسوب می گردد و در هر زمان درگیری انبساط خلاء با نیروی جاذبه بر روی آنها به تعادل نسبی خود می رسد و درگیری این دو نیرو کاهش می یابد تا اینجای قضایا نور در این درگیری دو نیرو درست عمل کرده است و باید کمک می کرد که با تابش خود عناصر را منبسط و  عناصر جرمی به خلاء بدهند ، ولی همین نور در شرایط فعلی که زمین ضعیف و جرم خود را خیلی زیاد از دست داده است ، خطرناک شده است، چون جرم حفره سیاه زمین کم ، جاذبه اش هم کم و به همین نسبت خلاء با کمک نیروی انبساط خلاء غلبهٌ بیشتر و جرم بیشتری می خواهد و سه بعدی جرم ضعیف زمین را با خود می کشد و کلیهٌ زمین منبسط تر و از لایه های انتهایی جو تا مرکز زمین نسبت به گذشتهٌ خود از انبساط بیشتری برخوردار شده اند و در این حالت تا حدودی  نور نقش مخربی دارد، یعنی بر اثر این انبساط بیشتر حفره سیاه زمین و جرمش، لایه های جوی آن ، یعنی مولکولهای جوی منبسط تر و نور زیادی از خورشید به زمین می تابد و مقدار زیادی از این نورها بر اثر این ازدیاد حجم مولکولها وارد جو  و خود این ذرات نور از مولکولهای جوی جرم زیادی می گیرند و آنها را منبسط تر می کنند، زیرا خود ذرات نور گرسنه اند و باعث می شوندکه مولکولها جرم زیادی از دست داده و منبسط تر و گرمتر شده و  این مولکولها که جرم آنها کم شده نیروی جاذبهُ زمین بر روی آنها کم و آنها به خلاء پرتاب شوند ، پس بنابراین در این حالت تاثیر نور بر روی مولکولهای جوی خیلی زیاد و مخرب است و به همین خاطر جرم زیادی به خلاء پرتاب می شود و مابقی این نورها بنا به ضرورت و نیاز از لابلای مولکولهای گازی جوی عبور کرده و تا سطح زمین می آیند که هم جو و هم آبها و هم سطح زمین بیشتر و بیشتر گرم  می شوند، یعنی در این حالت مولکولهای جو خیلی منبسط و نور بیشتری به زمین وارد می شود و انبساط خلاء را بیش از حد کمک بکند که تا با زمین و جرم و جاذبه اش درگیری زیادی پیدا بکند و جنبش مولکولی عناصرش بیشتر شود که خود تولید گرما می کند و  در این حالت وساطت نور دیگر مثل گذشته ها مفید نیست و گرمایش زمین را بیش از حد زیاد می کند و این نور که یک زمانی خیلی برای حیات روی کرهٌ زمین مفید بود  در حال حاضر بیش از حد به انبساط خلاء کمک  میکند که تا آن جرم بیشتری از حفره سیاه زمین بگیرد، البته هنوز نور برای حیات زمین خیلی ضروری است ، ولی زیادی آن خطرات زیادی برای محیط زیست دارد، بی آبی، خشک سالی ، طوفانهای دریایی در ابعاد مختلف، گرد باد های سهمگین ، تغییرات اساسی در اکوسیستم ، تغییرات آب و هوایی ، آتش سوزی در ابعاد وسیع، تغییراتی در فصلهای سال، ایجاد لایهُ اوزُن  در بالای جو ، آب شدن یخهای قطبی ، ور افتادن بسیاری از گونه های گیاهی، انقراض بعضی از نسلهای جانوران دریایی و خشکی . این هم فهمیدنش خیلی ساده است، وقتی طبق نظر بالا بر روی تمام موجودات درگیری دو نیروی جاذبه و انبساط خلاء وجود دارد، کوچک ترین تغییر در این درگیری باعث غلبهُ انبساط خلاء و ازبین رفتن رابطه تعادل دو نیرو بر روی  عناصر و همچنین موجود زنده می شود و نابودی آنها را حتمی می کند، چه زود و یا چه دیر، رفتنی، رفتنی است ، موقعش که شد دیگر باید برود، البته اینکه چرا چنین است و چرا باید رفت، اینها خود دلایل خاص خود و بحثهای مفصلی دارند و آنها را در اینجا مطرح نمی کنم، زیرا در این بحث نمی گنجند.     

رابطهُ گرمایش زمین با زلزله:

پنجمین علت گرمایش زمین زلزله است. زلزله بحث مفصل خود را دارد و با تیتر جداگانه در همین مبحث به آن می پردازم، ولی زلزله و گرمایش زمین روی هم تاثیر  متقابلی دارند، یعنی هم زلزله باعث گرمایش زمین می شود و هم گرمایش زمین با عث زلزله می شود و علت آن این است که حفره سیاه زمین و جرمش در کش و قوس با انبساط خلاء است و با وجود اینکه لایه های گازی جو زمین و همچنین آبها در این کش و قوس در این در گیری دو نیرو بر روی جرم زمین، خاصیت فنری به خود می گیرند و کمک می کنند که با هر انبساط و انقباض کرهُ زمین در درگیری این دو نیرو ، مثل فنر کشیده و تاثیر این دو نیرو را بر روی خود و نهایتا بر روی جرم سطح و عمقی زمین تا حدود زیادی  خنثی کنند و کمتر جرم به انبساط خلاء بدهند، ولی با وجود این خاصیت مهم از آنجایی که زمین  دیگر مثل گذشته ها جرم زیادی ندارد، انبساط خلاء بد جوری گیر می دهد و حرفش هم این است که فلان فلان شده زمین قبلا زیاد نمی توانستم از تو جرم بگیرم، زیرا جرمت زیاد و خیلی منقبض و نیروی جاذبه ات هم زیاد و خلاصه بد جوری موی دماغ من بودید و  هرچه سعی می کردم که جرمی از شما بگیرم به سختی از شما جرم می گرفتم، ولی حالا میلیارد ها سال از آن دوران گذشته است و الآن که ضعیف شده اید و من قویتر و دست بالا را دارم، تلافی مافات می کنم و با کوچک ترین بهانه از طرف شما یک مرتبه غلبه می کنم و جرم زیادی می گیرم و این برای زمین یعنی کشش سه بعدی جو و سرایت آن به سطح آبها و لایه های سطحی و همچنین لایه های عمقی زمین تا جایی که حتی مرکز زمین را انبساط خلاء با خود سه بعدی می کشد و با وجود خاصیت الاستیکی و فنری آبها و گازهای جوی که نقش مهمی در این کشمکش بازی می کنند با وجود این بر اثر سست و ضعیف و کم جرم بودن زمین  بر اثر این کشش سه بعدی انبساط خلاء در لایه های سطحی و عمقی تکان خوردگی و شکستگی و جابه جایی بوجود می آید که به آن زلزله می گوییم و با هر شکستگی لایه و یا لایه هایی مقداری جرم زمین به بیرون ،یعنی به طرف خلاء کشیده می شود، البته در حال حاضر زمین فقط از طریق لایه های بالای جو جرمی به خلاء می دهد ، ولی هر زمان که زلزله بشود خلاء جرم زیادی از لایه های بالایی می گیرد و  زمین از جرم باقی ماندهُ خود باید کمبود جرم  فراری از جو را برطرف کند، ولی چون به همین ترتیب چه بخواهیم و چه نخواهیم جلو می رود، ما با کرهٌ زمین خود داریم به مرحله ای نزدیک می شویم که در آینده نزدیک یا دور به مرحلهٌ انفجار برسیم، اینکه در این مرحله ما هنوز روی کرهٌ زمین باشیم و یا نباشیم بستگی به این دارد که اتفاقات جزئی تر مثل همین گرمایش زمین و یا همین زلزله موجودات زنده را به چه مرحله از پروسهُ  نابودی بکشاند، نابودی مطلق و یک مرتبه ای و یا به سمت نابودی تدریجی ، ولی برای زمین فرق نمی کند، چه بخواهیم چه نخواهیم سرنوشت زمین دارد به مرحله ای نزدیک می شود که در این مرحله یا بخش عظیمی از جرم زمین بر اثر غلبهٌ بیش از حد خلاء و ضعیف  شدن بیش از حد زمین به خلاء پرتاب شود و یک چین خوردگی بزرگ دیگری همانند چین خوردگی های  قبلی برای زمین و حفره سیاهش به ارمغان آورد، در این حالت جو ، آبها، با موجودات زندهُ کرهُ زمین و همچنین بخشی از سطح زمین با کوههایش به خلاء پرتاب و بچهٌ زمین، ماه فعلی هم به خلاء پرتاب و  شاید بخشی از جرم پرتاب شده به خلاء جای آن ماه را بگیرد که اگر زمین ماه فعلی را از دست می دهد لااقل بخشی از این جرمهای جدا شده از زمین جای بچهٌ از دست رفته زمین را بگیرند و برای زمین یک ماهی از نو درست کنند که بی بچه نباشد و چگونگی آن بحث دیگری می طلبد، ولی این احتمال وجود دارد که زمین خیلی بیش از حد ضعیف و  دیگر قادر نیست که با نیروی جاذبهٌ باقی مانده خود این بچهٌ عزیز را در حفره سیاه خود نگه دارد و خلاء بدون معطلی آن را ببلعد. اینکه ماه فعلی بچهٌ زمین است و از زمین آفریده شده و در حفره سیاه زمین است ، این خود بحث مفصلی دارد و حتی می توان گفت که احتمال دارد که زمین ماه های دیگری را هم  بر روی خود بوجود آورده که همگی به مرور زمان از بین رفته و به خلاء پرتاب شده اند و فقط در حال حاضر یک ماه دارد ، بعضی از این مراحل قبلا اتفاق افتاده اند و از همین چین خوردگی های فعلی زمین که از آنها این کوه ها بوجود آمده اند می توان خیلی چیز ها را کشف کرد ، برای مثال در دل بسیاری از این کوهها فسیل های گیاهی و جانوری وجود دارند که از آن دوران باقی مانده اند و امروزه توسط طبیعت شناسان کشف شده اند که بخش عمده ای از این آثار کف دریا ها و اقیانوسها بوده اند که خلاء آنها را از کف دریا ها و اقیانوس ها کنده و مقدار زیادی از آنها را همراه آبها و جو با خود برده و تا حدود زیادی نیروی انبساطش  خنثی شده  و مابقی جرم  بیرون کشیده شدهُ باقی مانده با اثار جانوری و گیاهی به صورت کوه ها بر روی زمین  برای ما باقی مانده اند و ما حدود زیادی از این فسیلهای گیاهی و جانوری را در دل این کوه ها کشف کرده ایم که بعضی از آنها مربوط به گیاهان و جانوران دریایی و بعضی دیگر مربوط به گیاهان و جانوران خشکی می باشند و این آثار مربوط به چهار دوره می باشند که به چین خوردگی های زمین معروف می باشند و به ما اطلاعات زیادی از این چهار دوره به می دهند و یا اینکه زمین به آخر کار خود رسیده و دیگر توان ماندن ندارد و یک مرتبه متلاشی می شود و به خلاء پرتاب می گردد و هیچ اثری از آن باقی نمی ماند، پس بنابراین کرهٌ زمین با ما و یا بی ما دارد به این سمت و سوی نابودی و مرگ حرکت می کند و این برای زمین راه برگشت ناپذیری است ، یعنی نهایتا مرگ، ولی برای ما تنها زود و دیر بودن آن مطرح است، آیا برای موجودات زنده وصال می دهد که چند قرن دیگر بر روی کرهٌ زمین  زندگی کنند و این بر می گردد به موجود زنده ای مثل ما انسانها که با دست خود چه بلایی سر این زمین بیاوریم ، آیا در این وضعیت خیلی خطرناک با عمل کرد درست خود دست زمین را بگیریم و به آن کمک بکنیم، بهتر است و یا با بی تفاوتی ها و کارهای نا شایسته خود مرگ زمین را زود رس کنیم، البته قصد من ترساندن شما نیست، شما خودتان وضعیت را با پوست، گوشت و استخوان خود حس می کنید، برای مثال خشک سالی، کم آبی ، تغییرآب و هوا ، زلزله این ها شوخی نیستند و اینکه گفته شود که بالاخره کره ای پیدا می کنیم که آثار حیات دارد و می توانیم به آنجا اسباب کشی کنیم، این هم از آن حرفهایی است که  فقط در خیال می گنجد و علت آن این است که تا به حال چنین کره ای در منظومهُ شمسی پیدا نشده که مناسب برای زندگی کردن باشد و  این هم دلایلی دارد که در این مقاله نمی گنجد و آن را به فرصت دیگری موکول می کنم ، البته هستند کراتی در منظومهُ شمسی که در آینده ای خیلی دور مثل زمین مناسب برای حیات شوند و موجودات زنده ای هم روی آنها بوجود بیایند، ولی تا آن زمان میلیارد ها و یا میلیونها سال طول می کشد که چنین کره و یا کراتی آماده برای حیات شوند، یعنی درگیری دو نیروی جاذبه و نیروی انبساط خلاء بر روی این کرات باید به درجه ای از سختی خود برسد که اولا گازها و ثانیااً آبها  بر روی این کره و یا کرات بوجود آمده و سپس به مرور زمان شرایط آبها و گازها آنچنان فراهم که در آنها موجورات هم بتوانند بوجود بیایند، پس شرط اول وجود چنین کره است، شرط دوم وجود آب و گاز بر روی این کره است و شرط سوم این آبها و گازها باید به مرحله ای از تکامل برسند که مناسب شوند برای بوجود آمدن موجودات زنده و به مرور زمان بر روی آن کره و یا کرات  مفروض تکامل پیدا بکنند و تا آن زمان میلیاردها سال طول می کشد و فکر نمی کنم که کرهُ زمینی  تا این زمان دوام بیاورد و وجود داشته باشد، چه برسد به موجودات کرهُ زمین برای رفتن به کرهُ جدید ، پس همان بهتر که با هم همت کنیم و  با دست خودمان زمین را نابود نکنیم، زیرا خرابی های بشر روی کرهُ زمین خیلی زیاد است. اینکه چگونه می شود که این کرات آماده برای حیات می شوند و چگونه آب و گاز در آنها بوجود می آیند و چگونه این گازها و آبها تکامل می یابند و مناسب برای حیات می شوند و چگونه موجودات زنده بوجود می آیند و مراحل تکاملی خود را طی می کنند را بنده در چندین کتاب بطور مفصل شرح داده ام   و آنها را در آلمان منتشر کرده ام و در اینجا و در این مبحث نمی گنجند.

زلزله: