به پیشنهاد بنیاد میراث پاسارگاد
سال 1396 سال زکریای رازی نام می گیرد
بنیاد میراث پاسارگاد، به رسم هر ساله ی خود، امسال نیز، در آستانه ی بزرگترین و مهم ترین عید و جشن ایرانیان، نامی را یرای سالی که از راه می رسد انتخاب و پیشنهاد می کند.
این انتخاب، چون همیشه، در چارچوب نگاهداری و نگاهبانی از میراث های فرهنگی و تاریخی ایرانزمین انجام می گيرد.
هدف بنیاد میراث پاسارگاد از نامگذاری این سال ها متوجه ساختن مردمان به ارزش های کم نظير میراث های فرهنگی و تاریخی ایرانزمین، در طول تاریخ، بوده است؛ میراث هایی که به دلیل بی توجهی، تبعیض، و یا فرهنگ ستیزی در سایه قرار گرفته و یا در خطر ویرانی و نابودی افتاده اند.
یکی از این میراث ها شخصیت های بزرگی هستند که به دلیل استثنایی بودن در حوزه های علمی، ادبی، سیاسی، و فرهنگی دهش های مهمی به تاریخ سرزمين ما و به جوامع بشری داشته اند و می توانند در فهرست «میراث جهانی غیرملموس جهانی» قرار گیرند. این افراد متاسفانه حتی در فهرست «میراث ملی غیرملموس» ما نیز جایی ندارند.
امسال بنیاد میراث پاسارگاد، به دلایلی که ذکر خواهد شد، تصمیم گرفته است تا سال 1396 را به نام «ابوبکر زکریای رازی» پزشک، شیمیدان، و فیلسوف انسانمدار و خردمند بزرگ سرزمین مان نام گذاری کند.
رازی زاده شهر ری (تولد: 854 –درگذشت: اکتبر 925 میلادی) یک انسانمدار ایرانی بی مذهب بود. او کاشف الکل و اسید سولفوریک می باشد، از او بیش از صد کتاب و مقاله باقی مانده که نتیجه ی کاوش هايش در ارتباط با مسایل شیمی و دارو سازی و پزشکی ست؛ مسایلی که تا آنزمان ناشناخته بود.
اهمیت کاوش های علمی رازی در قلمروی شیمی و پزشکی و علوم طبیعی آنچنان بود که چند قرن پس از او، یعنی در قرن دوازدهم، کتاب های او را به لاتین ترجمه کرده و پس از رنسانس تا چندین قرن اندیشه های پزشکی او را در مدارس غرب تدریس می کردند. رازی نه تنها به خاطر کارهای پزشکی و علمی که در ارتباط با اندیشه و نظریه های فلسفی اش اهمیتی جهانی دارد و اغلب از او به عنوان خردمندترین، جستجوترین، بی باک ترین، فیلسوف نام می برند.
رازی در اوج قدرت خلفای عباسی ریاست بیمارستان ـ دانشگاه های معروفی چون «ری» و «بغداد» را عهده دار بود که از نظر علمی و آموزشی روی مدل دانشگاه ـ بیمارستان «جندی شاپور» دوران ساسانیان کار می کردند. و در همین دوران است که نظریه ی تقلید و نظریه ی وحی را رد کرد.
به گفته ی «هانری کربن» ایرانشناس و اسلام شناس فرانسوی، از دید رازی «همه انسانها قدرت و توانایی رسیدن به معرفت و دانایی را دارند و لذا از لحاظ توان کسب معرف با هم برابرند و بر یکدیگر هیچ برتری ندارند. مقتضای حکمت و رحمت الهی این است که انسانها همگی به منافع و مضار خود صاحب علم باشند؛ و اگر خدا افرادی را متفاوت بداند به این معناست که آنها را بر دیگر انسانها برتری داده و این برتری باعث جنگ و دشمنی و در نهایت هلاکت انسانها می شود».
نظریات رازی سبب شد که قشریون و متعصبین او را «دهری» یا «ملحد» بنامند، بسیاری از کتاب ها و نوشته های او را نابود کردند و با این که تاریخ و محل مرگ او روشن است اما آرامگاهی از او وجود ندارد و روشن است که آرامگاه او نیز به دست قشریون از بین برده شده.
بنیاد میراث پاسارگاد، ضمن اعلام سال 1396 به نام زکریا رازی بزرگ، نوروز زیبای جهانی و سال نوی ایرانی را به همگان تبریک می گوید.
بيائيد امسال را به نام زکریا رازی بزرگ، و اندیشه ی برابری خواه و روشن او آغاز کرده و برای همه ی مردمان ایران و ساکنان زمين سالی سراسر شادمانی، صلح و آزادی آرزو کنيم.
با مهر و آرزوی خرمی
از سوی بنیاد میراث پاسارگاد
شکوه میرزادگی
اسفند 1395 خورشیدی ـ مارچ 2017
---------------
مختصری از زندگی نامه ی زکریای رازی
کمیته بین المللی نجات پاسارگاد
