کشتار میلیون ها پرنده مهاجر و بی عملی سازمان محیط زیست و مقامات مسئول

گفته می شود کنشگران اروپایی سعی میکنند با فریب دادن پرندگان، از مهاجرت آنها به ایران خودداری کنند و پرندگان را وادار کنند به مسیرهای دیگری برای مهاجرت بروند

در روزهای پاییز، ایران هر سال میزبان چندین میلیون مهاجر است. سالانه میلیونها پرنده مهاجر از کشورهای مختلف اروپا برای گذرندان فصول سرد سال به ایرانمی آیند. منطقه فریدونکنار باآمدن دو میلیون پرنده، یکی از بزرگترین مناطق زمستان‌مانی این پرندگان است. اما به گفته کنشگران محیط زیست، این شهر به قتلگاه پرندگان مهاجر بدل شده است. قتلگاهی برای پرندگانی مانند درنای سیبری، قوی فریادکش،عروس غاز، اردک مرمری، اردک بلوطی، اردک سرسفید، بوتیمار بزرگ، پلیکان خاکستری، عقاب طلایی گیلانشاه بال سفید، اکراس، انواع جغدها و... که بسیاری از آنان نیز در لیست گونه های در حال انقراض قرار دارند.

به گفته کنشگران محلی، امسال حدود یک میلیون از این پرندگان در فریدونکنار کشته شده اند، یعنی از هر دو پرندۀ مهاجری که پایش به تالاب های فریدونکنار میرسد تنها یکی از آنها میتواند از این مهلکه در شمال ایران بگریزد.

برخی از رسانه های ایرانی مدعی شده اند بحران شکار پرندگان مهاجر به جایی رسیده است که کنشگران اروپایی سعی میکنند با فریب دادن پرندگان، از مهاجرت آنها به ایران خودداری کنند و پرندگان را وادار کنند به مسیرهای دیگری برای مهاجرت به سمت جنوب کره زمین بروند.
شکار پرندگان مهاجرهمواره به شکل سنتی و محدود، در شمال ایران و فریدونکار همواره وجود داشته است که تهدید چندانی برای پرندگان به شمار نیمرفت. اما حالا چند سالی است که شکارچیان محلی علیرغم غیرقانونی بودن هرگونه شکار پرندگان مهاجر، دست به شیوه ای وحشتناک زده اند، روشی ارزان، بی دردسر و بسیار کارآمد به نام "تور هوایی"

در این روش، تورهایی با استفاده از چوب ها و میله های بسیار بلند در تالاب ها و کنار تالاب ها مستقر میشوند، پرنده ای مصنوعی و یا حتی دست آموز در آن مناطق گذاشته میشود و پرندگان مهاجر به خیال آنکه محل امن است، فرود می آیند اما این تورهای پیچ در پیچ دیگر اجازۀ خروج ازآنها را نمیدهند و پرنده ها در میان تورها زنده، گیر می افتند.
خریدارها هم از نقاط مختلف ایران و به خصوص شهرها و استان های همجوار برای خرید پرندگان، بصورت زنده و یا مرده، در این فصل سال به فریدونکار و بازار پرنده فروشهای آن سرازیر میشوند. شمار پرندگانی که به فروش میرسد و نیز تعداد فروشندگان آنقدر زیاد شده که قیمت اردک های در حال انقراض سر سفید و یا سر سیاه که در سالهای گذشته بین 50 تا 70 هزار تومان بود، به حدود 30 هزار تومان کاهش یافته است.

به نظر میرسد مقامات محیط زیست ایران هم با وجود اطلاع کامل از این بحران زیست محیطی و قتل عام سالانه اقدام قابل قبولی انجام نداده اند.
به گفته معصومه ابتکار مدیرکل سازمان محیط زیست 70 تن نیروی اضافه برای جمع آوری تورهای هوایی به منطقه فریدونکنار و سرخرود اعزام شده اند اما این افراد در مواجه با حدود 150 شکارچی غیرمجاز مسلح به سلاح گرم و سرد، بدون اینکه بتوانند به مناطق تورگذاری شده وارد شوند، محل را ترک کرده اند.

پرنده‌های درحال انقراض خورشت سفره‌ها می‌شون

به گفته ی سامان یک کنشگر محیط زیست در فریدون کنار:

بسیاری از پرندگانی که اینجا شکار میشوند از گونه های حفاظت شده اند، بسیار از آنها حتی حلقه های شناسایی هم دارند اما وقتی به فریدونکنار و سرخرود که میرسند گرفتار تورهای هوایی میشوند.
این روشی بسیار وحشیانه و ناجوانمردانه است. هیچ دردسری برای شکارچیان ندارد، آنها شب میخوابند، صبح برمیخیزند و میروند پرنده ها را از تور برمیدارند و میفروشند، به همین راحتی.

خریدارها هم دو دسته اند، عده ای که کارگاه تاکسیدرمی دارند و دنبال پرندگان زیبا هستند. باقی مشتری ها هم فقط این پرنده ها را برای یک خورشت خوشمزه میخرند!
بسیاری، از شهرها و استان های دیگر حتی تهران برای خرید این پرندگان و به اینجا می آیند. حتی شکارچی های استان های دیگر هم برای فروش محصولات خود به بازار پرندگان اینجا می آیند چون خیلی معروف شده است.

این کار طی سالهای اخیر بسیار بیشتر شده است، شاید کمی به خاطر مسیله بیکاری باشد، نکته دیگر اینکه این کار هیچ هزینه ای ندارد و سود خالص است. دردسری هم تاکنون برای هیچ کس نداشته است. مجازات ها به هیچ وجه بازدارنده نیستند. در این زمینه تاکنون هیچ کس بازداشت نشده است و تنها چند باری چند نفر جریمه شدند که آن هم عملا در برابر سود خالص کار رقمی نیست. هر کسی در زمین و شالیزار خود یک تور هوایی گذاشته، درآمدی بیشتر و یک کمک خرج بی دردسر.
اما نهایتا تنها راه پایان دادن به قتل عام، فرهنگ سازی است. باید مردم محلی، خریدارها، کودکان، کشاورزان و حتی شکارچی های حرفه ای از عواقب بسیار بد زیست‌محیطی که تاثیر مستقیم بر زندگی خود آنها خواهد داشت آگاه شوند. آگاهی و فرهنگ سازی تنها راه متوقف کردن این جنایت سالانه است.