سنگ نگاره
های کوه های زاگرس در سایت ناسا
بابک امین تفرشی، هنرمند عکاس و ستاره شناس
دوازدهم جولای امسال (2012) تصویری از سنگ نگاره های تیمره به عنوان عکس روز ستاره
شناسی از سوی ناسا انتخاب و در سایت آن منتشر شده است.
تمیره منطقه ای باستانی در استان مرکزی ایران است که دارای غنی ترین سنگ نگاره های
تاریخی است. در این منطقه سنگ نگاره هایی از ستاره های آسمانی است.
عکسی که به وسیله ی وب سایت
ناسا منتشر شده از بابک امین تفرشی،
عکاس هنرمند و ستاره شناس ایرانی است که عضو هیئت امنای ستاره شناسان بدون مرز است
و قبلا نیز عکس های تخصصی او در نشریات مهمی چون جئوگرافیک منتشر شده است.
امین تفرشی در
گفتگویی با میراث خبر درباره این عکس گفته است که:
«سنگ‌نگاره‌ها
اسرار سر
به‌مهر گذشته‌اند، داستانهایی به روایت هنرمندان پیش از تاریخ، حک شده روی سنگها،
که با آغاز دوران نوسنگی شروع می‌شوند، با زندگی د دشت‌ها به جای غارنشینی. این
تصویر در دره تیمره، ایران، تازه‌ترین عکس من در سایت تصویر روز نجوم ناساست. در
این تابلو هنرمند صحنه‌ای را نشان داده از گرگ، پلنگ، قوچ و اسب‌سواری که از دور
می‌آید، جالب اینکه بارش برف هم بالای سر پلنگها نشان داده شده. هنرمند این تمدن
کهن سعی کرده فاصله‌ها و عمق تصویر را هم نشان دهد، نقشهای کوچکـتر در واقع حیوانات
دورتر در این صحنه‌آند. این سنگها میراث بی‌نظیری از زندگی نیاکان ما در هزاران سال
پیش است، هزاره‌ها پیش از کوروش، قرنها پیش از تمدن سومر و ایلام.».
وب سایت ناسا در
توضیح این عکس ها نوشته است که:
«این
آثار حک شده بر سنگ، مربوط به دوران پیش از تاریخ واقع در دره سیمره درکوهستان های
زاگرس در مرکز ایران است.
این آثار احتمالا حاکی از داستانی درباره شکار حیوانات در منطقه خاورمیانه در حدود
6000 سال پیش است. در این تصویر رد ستارگان درآسمان شب، با استفاده از تکنیک های
نوردهی طولانی مدت توسط دوربین های مدرن دیجیتال دنبال شده است.
«این
تصویر نشان می دهد که مرکز مسیر قوسی شکل ستاره ها که همان قطب سماوی در نیمکره
شمالی زمین از محور زمین به سمت فضا محسوب می شوند، وقتی که ستاره شمال در نزدیک
ترین موقعیت خودش به قطب سماوی نیمکره شمالی قرار می گیرد مسیر یا ردی که از خود به
جا می گذارد کوتاه تر درخشان تر و ریشه مانند است.
اما براساس این سنگ نبشته ها ستاره شمال یک قوس طولانی تر برجای گذاشته است. از
آنجا که محور گردش وضعی زمین به صورت آوانگی در حال حرکت است، پس می توان گفت 6000
سال پیش قطب سماوی به مرز بین صورت های فلکی اژدها و دب اکبر نزدیک تر بوده است
این در حدود 30 درجه ازموقعیت کنونی آن تفاوت دارد.»
www.savepasargad.com
کميته بين المللی نجات پاسارگاد
