|
|
محمدتقی عطايي:
مديران دولتی بزرگترين عامل تخريب آثار باستانی هستند
اما مردم با وجود نداشتن آموزش های لازم همکاری خوبی در اين مورد دارند
يكي از كارشناسان بنياد پژوهشي پارسه _ پاسارگاد، مديران دولتي را بزرگترين عامل تخريب آثار باستاني دانست.
محمدتقي عطايي در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، بيان كرد: در بحث اهميت ندادن به آثار تاريخي، دو مقوله را مي‌توان بررسي كرد كه يكي از آنها مردم است؛ با وجود اين‌كه آموزش‌هاي لازم هنوز به مردم ارايه نشده، ولي تاكنون همكاري خوبي داشته‌اند.
وي ادامه داد: آموزش‌هاي لازم بايد از طريق صدا و سيما داده شوند. درحالي‌كه اكنون صدا و سيما، يكي از بزرگترين عوامل جلوگيري از اين آموزش‌هاست؛ زيرا آنچه را كه بايد نمي‌تواند پخش كند و به همين دليل، اطلاع‌رساني دقيق و كاملي را انجام نمي‌دهد.
عطايي با اشاره نحوه‌ي اداره‌ي پژوهشگاه سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري توسط بهشتي، اظهار داشت: او تا حدي توانست، مردم را راهنمايي و آنها را متوجه ارزش ميراث فرهنگي و آثار باستاني كند. اكنون نيز بايد مديري پيدا شود، تا مديران دولتي مانند مسؤولان راه‌آهن، مسؤولان ساخت سد، كساني كه دكل‌هاي برق را نصب كرده‌اند و مسؤولان صدا و سيما را متوجه ارزشمند بودن آثار باستاني كند.
او همچنين با اشاره به اتفاق‌هايي مانند حادثه‌ي اخير در تخت جمشيد (پارسه)، گفت: پيش از اين نيز يك گروه فيلم‌برداري با ايجاد دود و آتش مصنوعي در كاخ تچر آسيب رسيدن به گوشه‌اي از سنگ‌هاي درگاه كاخ را سبب شده بود كه اگر همان وقت، آن گروه تنبيه مي‌شد، اكنون شاهد اتفاق مشابهي نبوديم؛ زيرا بعد از آن، يا گروهي به اين مجموعه وارد نمي‌شد و يا اگر هم مي‌آمد، حساسيت بيشتري به خرج مي‌داد. همچنين يك گروه ديگر، مدتي پيش براي فيلم‌برداري صحنه‌اي در پاسارگاد اصرار داشت كه داربست‌هاي مقبره‌ي كوروش باز شوند، اما باز و بسته كردن اين داربست‌ها، آسيب زيادي را متوجه مقبره مي‌كند.
وي افزود: چرا بايد اجازه دهيم، فيلم‌هاي آماتوري در تخت جمشيد (پارسه) و يا محوطه‌هاي تاريخي با ارزش ديگر ساخته شوند. مگر چند فيلم وجود دارند كه بعضي از صحنه‌هاي آنها در آكروپل آتن يا ماچو پيچو در آمريكاي جنوبي ساخته شده‌اند.
عطايي درباره‌ي اهميت ندادن مديران دولتي به ميراث فرهنگي به موضوع عبور راه‌آهن از مقابل نقش رستم اشاره و اظهار كرد: مسؤولان راه‌آهن ادعا دارند كه نامه‌اي را به سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري فرستاده و در اين‌باره استعلام كرده‌اند؛ اما چون پاسخي دريافت نكردند، طرح خود را انجام دادند.
وي اضافه كرد: اين درحالي است كه در بدنه‌ي ميراث فرهنگي در مقايسه با ديگر ارگان‌ها، افراد متخصص وجود ندارند و حتا از نظر نيروي متخصص، فوق‌العاده ضعف دارد و به هيچ وجه با نهادي مانند وزارت راه قابل مقايسه نيست. مسؤولان راه‌آهن نيز با وجود دريافت نكردن جواب از سازمان ميراث فرهنگي بايد براساس ارزش و اهميت اين اثر، طور ديگري اقدام مي‌كردند، نه اين‌كه تصميم به عبور راه‌آهن از مقابل نقش رستم بگيرند.
http://www.isna.ir/Main/NewsView.aspx?ID=News-850967&Lang=P