|
|
هنوز سازمان ميراث فرهنگی از محل دقيق کشتی 2000 ساله اطلاعی ندارند
يکی از يابندگان کشتی دوهزار ساله در خليج فارس:
اگر اين کشتی در هر جای ديگر دنيا پيدا می شد، رفتار مسئولان با يابندگان بسيار متفاوت از اين جا بود
مدير عامل شركتي كه بقاياي يك كشتي دوهزار ساله را در خليج فارس پيدا كرده است، گفت: اگر اين كشتي در هر جاي ديگر دنيا به‌جز ايران پيدا مي‌شد، رفتار مسؤولان با يابندگان آن بسيار متفاوت بود، با آنچه در ايران اتفاق افتاده است.
ذوالفقار عرب‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، بيان كرد: با وجود علاقه‌اي كه براي ادامه‌ي كار در اين كشتي با هزينه‌ي شخصي داريم، اما ازسوي مسؤولان سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري جوابي دريافت نكرديم.
وي با اشاره به اين‌كه در چند روز گذشته، تماس‌هايي ازسوي مسؤولان سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري براي تهيه‌ي فيلم از اين كشتي برقرار شده‌اند، افزود: البته در همان روز نخست نيز پيشنهاد كردند كه هزينه‌هاي صرف‌شده براي پيدا كردن كشتي پرداخت شوند؛ ولي ما قبول نكرديم، زيرا به‌عنوان يك ايراني از اين اتفاق خوشحال شديم و براي پيدا كردن آن هيچ پولي نمي‌خواهيم.
عرب‌زاده درباره‌ي اظهارات رييس سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري مبني بر رايزني با كشورهاي خارجي براي خارج كردن كشتي، ادامه داد: حتا اگر توانايي انجام اين كار را نداشته باشيم، كم‌ترين كاري كه براي ميراث فرهنگي مي‌توانيم انجام دهيم، اين است كه مشاورشان باشيم؛ زيرا در هر صورت براي اين كار به يك گروه غواصي در عمق زياد نياز است و با توجه به اين‌كه هنوز محل دقيق كشتي به مسؤولان سازمان ميراث فرهنگي اطلاع داده نشده است، پيدا كردن محل كشتي توسط خارجي‌ها هزينه‌ي زيادي دارد.
او اظهار داشت: مسائل مربوط به باستان‌شناسي بخش مهم اين قضيه‌اند؛ ولي در پايان بايد يك گروه غواصي در آنجا حضور داشته باشد. همچنين با توجه به اين‌كه اين كشتي در عمق زيادي از سطح آب قرار دارد و در ايران نيز فقط دو يا سه شركت هستند كه توانايي لازم را براي كار در چنين عمقي دارند و بزرگ‌ترين پروژه‌هاي نفتي ايران را نيز انجام مي‌دهند، چرا بايد خارج كردن اين كشتي را به افراد خارجي واگذار كرد؟
وي اضافه كرد: گرچه پروژه‌هايي كه اين شركت انجام مي‌دهد، به لحاظ زمان‌بري و فيزيكي، حجم بسيار گسترده‌تري را نسبت به خارج كردن اين كشتي دارند، ولي حساسيت درباره‌ي كشتي نيز زياد است و نبايد آسيب ببيند. البته روش‌هاي آسيب نرسيدن به آن‌را بايد باستان‌شناسان بدانند و آنها بايد تيم غواصي را هدايت كنند؛ وقتي يك غواص زير آب مي‌رود، روي كلاه خود دوربيني دارد كه كارشناسان ميراث فرهنگي توسط آن مي‌توانند همه‌چيز را زير نظر بگيرند و غواص را هدايت و كنترل كنند.
درباره‌ي اين مساله، رييس سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري نيز چندي پيش در پاسخ به پرسش خبرنگار بخش ميراث فرهنگي ايسنا، گفت: هيچ غواصي در اين عمق نمي‌تواند برود و اصلا تجهيزات آن نيز در كشور ما موجود نيستند و حتا اگر بخواهيم، با تجهيزات آن‌را خارج كنيم، مشكلات ديگري درپي دارد و بايد مطالعات و نگهداري آن بررسي شود كه محتاج كار علمي است.
اسفنديار رحيم‌مشايي افزود: خارج كردن فوري كشتي باستاني از آب‌هاي خليج فارس يك امتياز نيست؛ زيرا باعث روي آب آمدن خردگي‌هايي از كشتي مي‌شود. به همين دليل، ابتدا بايد مطالعات لازم انجام شوند و با توجه به اين‌كه تاكنون تجربه‌اي در زمينه‌ي كاوش در زير آب نداشته‌ايم، مشغول گفت‌وگو هستيم، تا كاري مشترك را با خارجي‌ها انجام دهيم كه با وجود پروژه‌هاي متعدد اين‌چنيني در كشور، تجربه‌ي خوبي هم براي ما خواهد بود.
http://www.isna.ir/Main/NewsView.aspx?ID=News-854384&Lang=P