|
|
آيا شما هم نامه ي سرگشاده را امضا کرده ايد؟
بيانيه چهل و هفت سازمان غير دولتی خطاب به باستانشناسان همايش 30 دی
چهل و هفت سازمان غير
دولتی در بيانيه‌ای خطاب به كارشناسان ميراث فرهنگی و باستان شناسان از آنها
خواستند كه گزارش عادلانه ای از يافته های علمی خود در سد سيوند را برای افراد و
مسولان در همايش ازايه دستاودرهای كاوش در محوطه های تاريخی سد سيوند ارايه كنند.
اين افراد در بيانيه خود خواستار توقف ساخت سد سيوند و عدم آبگيری آن شده اند "چرا
كه نه‌تنها به گفته‌ی گروهی از كارشناسان - كه تحت تأثير فضای سياسی و غيرعلمی
تحميل‌شده قرار نگرفته‌اند - مطالعات جامع و دقيق كارشناسی هنوز به پايان نرسيده،
بلكه نتايج آنچه هم كه تاكنون انجام شده دقيقا بر فاجعه‌بار بودن آبگيری اين سد مهر
تأييد زده است".
در ابتدای بيانيه آمده است:" قرار است با موافقت رييس «سازمان ميراث فرهنگی و صنايع
دستی و گردشگری»، آبگيری سد سيوند كه در شمال شهر شيراز و درون تنگه‌ی بُلاغی -
ميان دو دشت مُرغاب (پاسارگاد) و مرودشت - مراحل پايانی ساخت خود را می‌گذراند،
آغاز شود. همان‌طور كه می‌دانيد، تنگه‌ی بلاغی يكی از كم‌مانندترين موزه‌های طبيعی
و زنده‌ی ايران است كه روند زندگى در آن در يك درازاى شگفت‌انگيز ده‌هزارساله قطع
نشده است. به عبارتی ديگر در آن می‌توان از همه‌ی اين دوره‌های پيشاتاريخی و
تاريخی اسنادی را به‌دست آورد كه نه‌تنها خود آن اسناد از اهميت به‌سزايی در بررسی
و شناخت تاريخ و فرهنگ ما برخوردارند (كه آبگيری آن سد می‌تواند همه‌ی اين آثار را
به زير غبار فراموشی و شايد نابودی ببرد)، بلكه خود تنگه يكی از ارزشمندترين
سندهای تاريخ ايران است. هم‌چنين رطوبت برخاسته از درياچه‌ی پشت سد در درازمدت بر
زيست‌بوم منطقه تأثير گذاشته و با پديد آوردن و رشد دادن گياهان مخرب بر روی
سازه‌های دشت پاسارگاد، به ويژه آرامگاه كوروش بزرگ (نماد جهانی ارج‌گزاری به حقوق
بشر، و كسی كه به تعبير شادروان علامه طباطبايی در كتاب دينی ما از وی زير نام
«ذوالقرنين» به نيكی ياد شده است)، اثرات ويران‌گری بر اين يادمان‌های گران‌قدر
خواهد داشت".
در ادامه بيانيه بر فاجعه بار بودن آبگيری سد سيوند تاكيد شده است:" می‌خواهيم كه
اين سد آبگيری نشود چرا كه نه‌تنها به گفته‌ی گروهی از كارشناسان - كه تحت تأثير
فضای سياسی و غيرعلمی تحميل‌شده قرار نگرفته‌اند - مطالعات جامع و دقيق كارشناسی
هنوز به پايان نرسيده، بلكه نتايج آنچه هم كه تاكنون انجام شده دقيقا بر فاجعه‌بار
بودن آبگيری اين سد مهر تأييد زده است: خدشه‌دار شدن ثبت جهانی پاسارگاد، تخريب
سازه‌های باستانی بر اثر بالا آمدن ميزان آب‌های زيرزمينی، از ميان رفتن گذرگاه
تاريخی عشاير و مراتع آنها، محو وضعيت توپوگرافی منطقه‌ی بلاغی، احتمال وقوع
زمين‌لرزه پس از آبگيری و آسيب‌های زيستمحيطی ناشی از آن، هم‌چون نابودی حداقل ٨
هزار اصله درخت ٥٠٠ ساله و هزاران هكتار مرتع
و زمين مرغوب
كشاورزی و خاك و هم‌چنين گنجينه‌ی ژنتيكی غنی تنگه، و مهم‌تر از همه، تشويش افكار
عمومی و از دست رفتن اعتماد، آسيب‌هايی است كه از آبگيری سد سيوند حاصل می‌شود.
سرمايه‌ی ملی هزينه‌شده برای ساخت اين سد - كه متأسفانه اكثر آن در يك‌سال اخير و
هم‌زمان با اوج گرفتن اعتراض‌ها به ساخت آن، هزينه شده است - هيچ قابل قياس با
سرمايه‌ی انسانی و اثر روانی ناگواری نيست كه بر ايرانيان دوستدار ميراث فرهنگی
اين مرز و بوم خواهد داشت، اثری كه شايد بر روند وقايع آتی ايران تأثيرگذار
باشد".
در پايان بيانيه با تاكيد بر درخواست توقف ساخت سد سيوند و آبگيری آن، می خوانيم:"
نمی‌دانيم كه از روند پر شتاب ويران‌سازی آثار تاريخی اين سرزمين – در كنار
هجمه‌های وسيع به خود تاريخ و دستاوردهای معنوی نياكان خردمندمان – تا چه ميزان
آگاه هستيد ولی قطعا نيك آگاهيد كه شناخت بهتر تاريخ و فرهنگ ديرينهسالمان – كه
يادمان‌هايی چون آنچه در دشت پاسارگاد هست، نمادهای آنان به شمار می‌روند - در
ايستادگی امروز ما در برابر فرهنگهای ديگر نقشی به سزا دارد. شوربختانه هر روز بر
بلندای سيل بنيان‌كن تخريب ميراث فرهنگی - چه غارت غيرقانونی آن و چه تخريب قانونی
آن در لفافه‌ی عمران - افزوده می‌شود. آبگيری و راه‌اندازی اين سد كه - درست يا
غلط -
به نماد مبارزه
با بخشی از تاريخ ايران تبديل شده است، نقطه‌ی اوج چنين حركتی است و اين در حالی
است كه سرزمين ما تنها سرزمينی است كه هر چند «پر فراز و
نشيب»ترين
تاريخ را در جهان داشته، هنوز با ريشه‌ی فرهنگی و انسان‌ساز خود در ارتباط بوده و
دچار گسست تاريخی نشده است. نگران داوری تاريخ باشيد".
چهل و هفت سازمان های غيردولتی صادركننده بيانيه عبارتند از: ١- كانون گسترش فرهنگ
ايران بزرگ (اصفهان)، ٢- مؤسسه‌ی مهرآيين (رامهرمز)، ٣- انجمن افراز (تهران)، ٤-
جمعيت سپندارمدان (تهران)، ٥- كانون پرستوهای آزاد (تهران)، ٦- مؤسسه‌ی توفا
(شوشتر)، ٧- كانون جوانان پارس (شيراز)، ٨- انجمن فرپاد (شيراز)، ٩- انجمن كهن‌دژ
(همدان)، ١٠- انجمن اهورامنش (مرودشت)، ١١- كانون آريا (دانشگاه علوم پزشكی
تهران)، ١٢- كانون ايران‌شناسی پاسارگاد (دانشگاه تهران)، ١٣- انجمن علمی
باستانشناسی (دانشگاه تهران)، ١٤- انجمن يادگار نياكان ما (تهران)، ١٥- انجمن
پژواك نو (تهران)، ١٦- جمعيت حاميان زمين (تهران)، ١٧- كانون خورشيد (تهران)، ١٨-
خانهی باد و باران (همدان)، ١٩- جمعيت طبيعتياران (اصفهان)، ٢٠- انجمن مثنويپژوهان
(اصفهان)، ٢١- انجمن وحدت جوانان ايرانزمين (اصفهان)، ٢٢- كانون پارس‌فرهنگ
(اليگودرز)، ٢٣- جمعيت طلايهداران انديشههای نو (فريمان)، ٢٤- موسسهی زيستمحيطی
سبزانديشان (اراك)، ٢٥- انجمن شهداد (اراك)، ٢٦- كانون عرشيان (اراك)، ٢٧- جمعيت
آرياييها (مرودشت)، ٢٨- كانون بارگاه مهر (اصفهان)، ٢٩- كانون ايران‌شناسی
دانشگاه علم و صنعت (تهران)، ٣٠- انجمن دوستداران ميراث فرهنگی تاريشا (ايذه)،
٣١- جمعيت جوانان عصر سبز (يزد)، ٣٢- جمعيت يادگار يزد (يزد)، ٣٣- انجمن دوستداران
ميراث فرهنگی افراز (تهران)، ٣٤- انجمن طلايهداران فرهنگ (اصفهان)، ٣٥- انجمن
دوستداران ميراث فرهنگی تيران و كرون (اصفهان)، ٣٦- انجمن دوستداران ميراث
فرهنگی شوش، ٣٧- انجمن انديشه‌ی جوان (اصفهان)، ٣٨- مؤسسه‌ی نويدآوران طراوت
(اصفهان)، ٣٩- كانون آينده‌نگری ايران (اهواز)، ٤٠- مؤسسه‌ی علمی – فرهنگی
آينده‌نگری (اهواز)، ٤١- انجمن حمايت از حيوانات (اصفهان)، ٤٢- جمعيت گردشگران
آرياووش (اصفهان)، ٤٣- كانون توتم انديشه (اصفهان)، ٤٤- انجمن دوستداران ميراث
فرهنگی امرداد (اصفهان)، ٤٥- انجمن اسپارترا (اصفهان)، ٤٦- كانون ايران‌شناسی و
گردشگری آريانا (اصفهان)، ٤٧- خانهی فرآوران ايران (تهران).