بازگشت به صفحه اصلی

آيا شما هم نامه ي سرگشاده را امضا کرده ايد؟

 

         برای همه ی کوشندگانِ پایدار

برای پایداری پاسارگاد

 

 

سنگ نوشته

 

 

 از: علي آينه

 

سنگ نوشته ی آزادی

                          سنگی بند شکن

                                            برسنگ سرای سازمان ملل

شیرانِ بالدار

                از پاسارگاد

                      بر فراز و فرودِ وتوی آزادی

                                             سنگین می نگرند                                                                       

تا آزادی را

               آزاد

                     بر گوش های سنگی

                                                بانگ زنند

آنگاه

       سنگِ سیاه و هم سنگانش

                                   آب های سرگردان و پریشان را

       در سدِ سیوند

                         گرد آورده اند

       تا

           با یک سونامی

                                تنگه ی بُلاغی را

                                                    شُخم نوردی کنند

تا

   هرمزان

               تُنگِ تنگِ تنگه را

                                       در تنگه ی هرمز

   به پابوس امیرانِ نفتی

                                 کشاند

تا

   کودکانِ سنگ بالین

                           در بسترِ کارتنی شان

   در آرزوی خواب  بانوی افسانه های هزارو یک شب

   در بیابان سرای کاروان سالار

                                     سراسیمه

                                               تن سرایی

                                                           کام فروشی

                                                                         کنند

تا

    تختِ جمشید

                    تندیس های تنیده تناور

                                                جانِ کهن جوانسالِ ایران

   و

      چشمان همیشه بر آسمانش را

                                            سنگ کوب

                                                            کنند

 تا

     نقشِ رستم را

                       یارسان علی

                                       و؛

                               جام جم را

                                   سیماگردانِ جمکران

                                                             گرداند 

تا

   شیرانِ بالدار

                    بریندار

                          و

                           شهرِ هفت هزار ساله

                                                      آبِ سنگین

                                                                     شوند

تا

    پورانِ پویانِ سینا را

                              از فرازِ جولان

                                                  با داغِ بردگی

                                                                     برکَنند

    تا در

           شهرِ کوروش:

                              سامان و داد

                                              پریسا و شراب

    و

       چشمِ جهان

                       پاسارگاد

                                   سنگسار

                                              کُنند

    آنگاه

           چونان

                    پیکرِ بامیان

                                    سنگریزه؛

                                                 گرداند

سپس

        با یک سونامی ی هسته ای

                                        امامِ برخاسته

                                                     از چاهِ آبِ سبک  

        با اُمتِ هسته سازش

                                 بر جانِ جهان

                                                    ذوالفقار

                                                               برکشند

تا

    به نافگاه

                در خونِ گَبران و کافران

                                                خونرانی

                                                             فرمایند

تا 

    دریای پارس را

                        دریای خون

                                       و

    کشتی ی نوح را

                        بر دریای سُرخ

                                         کشانند

تا

    تنگه ی دارا* را

                  در اورشلیمِ کین کَنده شده

                                                   دارآویز

                                                            خون باران

                                                                        کنند

 بدینسان؛

            در جهان دریای خون

                                   در ستایش ِ همایش

            سوی

                   سنگِ سیاه

                                  نمازِ نیایش

                                                 می خوانند

 

* اشاره به کانال سوئز است. هنگام امپراتوری  هخامنشیان  فرمانروایی داریوش شاه میانِ دریای سُرخ و رودِ نیل راه آبی گشوده شد تا آب های خاور به باخترجاری شود  بدین گونه ناوگانِ دریایی  بر خروش دریا تازیانه نواختند .                                    

 (از دفتر«سنگستان")