اطلاعيه شماره 2 درباره تعويق آبگيری سد سيوند
پيروزی ما، در همصدايي ست
هموطنان
عزيز
اکنون همه ی شما باخبريد که کميسيون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، پس از سفر يک روزه ی اعضاي آن به محل تأسيس سد سيوند و تشخيص سريع اينکه آثار بدست آمده در تنگه بلاغی دارای ارزشی اساسی برای تاريخ ملی ما هستند و درياچه سد سيوند محوطه های گرانقدری را به زير آب خواهد برد، بر آن شده اند که آبگيری سد موقتاً به تأخير بيافتد. در اين ميان روزنامه ايران، و نه خبرگزاری رسمی ميراث فرهنگی، از قول آقای سيد محمد بهشتی، رئيس پژوهشگاه باستانشناسی کشور، اعلام داشته که سازمان ميراث فرهنگی نيز، به دليل همان اهميت، تقاضای يک سال تأخير در آبگيری سد کرده است. اين خبرها، قبل از هرچيز نشان از آن دارند که اهميت آثار باستانی دشت پاسارگاد امری محرز و قطعی است و، در نتيجه، به هيچ بهانه ای نمی توان آنها را در آب سد سيوند غرق کرد. در عين حال همين خبرها، با اين که هنوز رسميتی پيدا نکرده اند، نشان می دهند که مسئولين مربوطه اگرچه موقتا در برابر خواست و اراده ی مردم ايران تسليم شده اند اما همچنان هدف آبگيری سد سيوند را در برنامه دارند و تصميم کنونی می تواند تنها وقت خريدنی يک ماهه، يا حداکثر يک ساله، باشد که در پايان آن آثار ملی و بشری خوابيده در دشت پاسارگاد در معرض نابودی قرار خواهند گرفت.
کميته بين المللی برای نجات دشت پاسارگاد، با توجه به وضعی که پيش آمده، معتقد است که اين وضعيت خودبخود وظايف مشخصی را فرا راه ما کوشندگان متوقف کردن اين فاجعه بشری قرار داده است. ما بايد بکوشيم تا از يکسو اين تعويق در آبگيری را قطعی کرده و، از سوی ديگر، فراموش نکنيم که هدف اصلی ما تعطيل هميشگی عمليات اين سد و برچيده شدن آن است. از نظر ما اين سد اکنون به پديده ای همچون «ديوار برلين» تبديل شده است ـ ديواری که می خواهد بين ما و گذشته ی پرافتخار و هويت تاريخی مان فاصله ای هميشگی ايجاد کند و، در عين حال، از آنجايي که آثار دشت پاسارگاد به عنوان گنجينه هايي بشری شناخته شده اند، غرق کردن آنها در آب های سد سيوند، ما را در انظار جهانيان به عنوان مردمانی منزوی و بی توجه به ارزش های حقوق بشری معرفی خواهد کرد.
پس پيروزی قطعی مردم بزرگوار ما تنها وقتی بدست خواهد آمد که انصراف کامل از آب گيری اين سد رسما اعلام شود. تا آن زمان ما، به عنوان خدمتگزارانی در راستای حفظ آثار ملی و بشری کشورمان، نکات زير را به اعضای اين کميته و همه کسانی که راه و روش اين کميته را می پذيرند توصيه می کنيم:
1. زير نظر داشتن خستگی ناپذير حرکات مقامات مسئول و مقاومت در برابر هرگونه تعلل، عهد شکنی، پراکنده گويی و ايجاد ابهام در افکار عمومی.
2. جمع آوری هرچه بيشتر اسناد مربوط به گذشته و حال اين سد و آگاه کردن افکار عمومی جهانيان از محتوای آنها.
3. نوشتن مقالات، اجرای برنامه های مختلف در رسانه های محلی و بين المللی، و روشن کردن اذهان مردمان جهان در مورد خطری که پاسارگاد را تهديد می کند.
4. ادامه ی رابطه ی سازنده و شفافی که اکنون با سازمان های بين المللی حفظ ميراث فرهنگی بشری بوجود آمده و آگاه کردن اين مراکز از هرگونه خبر ناگواری که در مورد پاسارگاد پيش آيد.
5. داشتن آمادگی دايمی برای برگزاری برنامه ها و تظاهرات اعتراضی در هر زمان که احساس شود اراده ای قصد دارد آبگيری سد سيوند را ديگرباره در دستور کار سازمان های کشوری قرار دهد.
6. و براساس همه ی آنچه که گفته شد، ايجاد «مرکز اسناد و مدارک مربوط به پاسارگاد و سد سيوند» که همين جا تأسيس آن را اعلام داشته و از همگان دعوت می کنيم تا اين کميته را در راستای گردآوری اسناد و انتشار آنها ياری دهند.
ما پرونده «تأسيس سد سيوند در دشت پاسارگاد و تنگ بلاغی» را پرونده ای ملی تلقی کرده و برآنيم تا، از يکسو، آن را دائما گشوده و در حال تکميل شدن نگاه داريم و، از سوی ديگر، هيچ ورقی از آن را ناخوانده باقی نگذاريم.
در اين مدت ديده ايم و ثابت کرده ايم که «پيروزی در همصدايی است» و با تمام وجود دريافته ايم که در خاک پاسارگاد و تربت پاک کورش بزرگ، به عنوان پدر حقوق بشر، کيميای وحدت و همدلی ما خفته است؛ پس لازم است که کوشش های خود را ادامه داده و سد سيوند را، که می خواهد هويت و غرور ملی ما را نابود کند، از ميانمان برداريم.
کميته بين المللی برای نجات آثار باستانی دشت پاسارگاد
سوم آذر ماه 1384 ـ برابر با 24 نوامبر 2005